Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἱεραπολίτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἱεραπολίτης Ἱεραπολίτου

Structure: Ἱεραπολιτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Hierapolis; a Hierapolitan

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative Ἱεραπολίτης Ἱεραπολίτᾱ Ἱεραπολίται
Genitive Ἱεραπολίτου Ἱεραπολίταιν Ἱεραπολιτῶν
Dative Ἱεραπολίτῃ Ἱεραπολίταιν Ἱεραπολίταις
Accusative Ἱεραπολίτην Ἱεραπολίτᾱ Ἱεραπολίτᾱς
Vocative Ἱεραπολίτα Ἱεραπολίτᾱ Ἱεραπολίται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Μίλων δ’ ὁ Κροτωνιάτησ, ὥσ φησιν ὁ Ιἑραπολίτησ Θεόδωροσ ἐν τοῖσ περὶ ἀγώνων, ἤσθιε μνᾶσ κρεῶν εἴκοσι καὶ τοσαύτασ ἄρτων οἴνου τε τρεῖσ χοᾶσ ἔπινεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 4 1:4)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION