Φλιοῦς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Φλιοῦς
Φλιοῦντος
Structure:
Φλιουντ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἑαλωκότοσ δὲ Ἄργουσ καὶ κατόπιν εὐθὺσ προσθεμένων τῷ Κλεομένει Κλεωνῶν καὶ Φλιοῦντοσ, ἐτύγχανε μὲν ὁ Ἄρατοσ ἐν Κορίνθῳ ποιούμενόσ τινα τῶν λεγομένων λακωνίζειν ἐξέτασιν ἀγγελίασ δὲ περὶ τούτων προσπεσούσησ διαταραχθεὶσ καὶ τήν πόλιν ἀποκλίνουσαν αἰσθόμενοσ πρὸσ τόν Κλεομένη καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἀπαλλαγῆναι βουλομένην, ἐκάλει μὲν εἰσ τὸ βουλευτήριον τοὺσ πολίτασ, ἔλαθε δὲ διολισθὼν ἄχρι τῆσ πύλησ, ἐκεῖ δὲ τοῦ ἵππου προσαχθέντοσ ἀναβὰσ ἔφυγεν εἰσ Σικυῶνα. (Plutarch, Cleomenes, chapter 19 1:1)
- βοτάνα τέ νιν πόθ’ ἁ λέοντοσ νικάσαντ’ ἤρεφε δασκίοισ Φλιοῦντοσ ὑπ’ ὠγυγίοισ ὄρεσιν. (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 6 13:1)
- ὅσ με τὸν ἐκ Φλιοῦντοσ, ἔτι τρίβολον πατέοντα, πρίνινον, ἐσ χρύσεον σχῆμα μεθηρμόσατο, καὶ λεπτὴν ἐνέδυσεν ἁλουργίδα· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 372)
- ἔνιοι δ’ υἱὸν μὲν εἶναι Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονοσ τοῦ Κλεωνύμου φυγάδοσ ἐκ Φλιοῦντοσ, οἰκεῖν δ’ ἐν Σάμῳ τὸν Μάρμακον, ὅθεν Σάμιον τὸν Πυθαγόραν λέγεσθαι· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 1:2)
- Αἴγινα δ’ ἐκ Φλιοῦντοσ ὑπὸ Διὸσ ἁρπαγεῖσα εἰσ νῆσον ἀπεκομίσθη τὴν ἀπ’ ἐκείνησ Αἴγιναν ὀνομασθεῖσαν, ἐν ταύτῃ δὲ Διὶ μιγεῖσα ἐτέκνωσεν Αἰακόν, ὃσ ἐβασίλευσε τῆσ νήσου. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 72 5:1)