Φλιοῦς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Φλιοῦς
Φλιοῦντος
Structure:
Φλιουντ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐν τούτοισ ὁ Λυσίασ εἰπὼν ὅτι καὶ χαλκῆ ἦν ἡ ἐγγυθήκη, σαφῶσ παρίστησιν, ὡσ καὶ ὁ Καλλίξεινοσ εἴρηκε, λεβήτων αὐτὰσ ὑποθήματα εἶναι, οὕτωσ γὰρ καὶ Πολέμων ὁ περιηγητὴσ εἶπεν ἐν γ’ τῶν πρὸσ Ἀδαῖον καὶ Ἀντίγονον ἐξηγούμενοσ διάθεσιν ἐν Φλιοῦντι κατὰ τὴν πολεμάρχειον στοὰν γεγραμμένην ὑπὸ Σίλλακοσ τοῦ Ῥηγίνου, οὗ μνημονεύουσιν Ἐπίχαρμοσ καὶ Σιμωνίδησ, λέγων οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 2:4)
- ἐν δὲ Φλιοῦντι σταδίῳ, τά τε πέντε κρατήσασ ηὔφρανεν μεγάλαν Κόρινθον. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 13, chapter 19 2:1)
- Ἀσωπὸσ δ’ ἐν Φλιοῦντι κατοικήσασ ἔγημε Μετώπην τὴν Λάδωνοσ, ἐξ ἧσ ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί, Πελασγὸσ καὶ Ἰσμηνόσ, θυγατέρεσ δὲ δώδεκα, Κόρκυρα καὶ Σαλαμίσ, ἔτι δ’ Αἴγινα καὶ Πειρήνη καὶ Κλεώνη, πρὸσ δὲ ταύταισ Θήβη τε καὶ Τάναγρα καὶ Θέσπεια καὶ Ἀσωπίσ, ἔτι δὲ Σινώπη, πρὸσ δὲ ταύταισ Ὀρνία καὶ Χαλκίσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 72 1:4)
- ἦλθον δ’ εἰσ Ἀρκαδίαν καὶ μέχρι τῆσ Λακωνικῆσ, κατέκλεισαν δὲ τοὺσ ἐν Φλιοῦντι, καὶ τῶν ἐπεξελθόντων τρόπαιον ἔστησαν, καὶ Μαντινέων πάλιν καὶ Σικυωνίων αὖθισ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ τῶν συμμάχων· (Aristides, Aelius, Orationes, 82:2)
- τιμᾶται δ’ ἐν Φλιοῦντι καὶ Σικυῶνι τὸ τῆσ Δίασ ἱερόν· (Strabo, Geography, Book 8, chapter 6 37:8)