Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Φιδηνάτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Φιδηνάτης Φιδηνάτου

Structure: Φιδηνατ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Fidenae

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative Φιδηνάτης Φιδηνάτᾱ Φιδηνάται
Genitive Φιδηνάτου Φιδηνάταιν Φιδηνατῶν
Dative Φιδηνάτῃ Φιδηνάταιν Φιδηνάταις
Accusative Φιδηνάτην Φιδηνάτᾱ Φιδηνάτᾱς
Vocative Φιδηνάτα Φιδηνάτᾱ Φιδηνάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ μὴ πάντασ ἀπολέσθαι τοὺσ Σαβίνουσ, ἀλλὰ καί περιγενέσθαι τινάσ ἡ Φιδηνατῶν πόλισ ἐγγὺσ οὖσα παρέσχε, καί μάλιστα τοῖσ ἐκ τῶν στρατοπέδων, ὅθ’ ἡλίσκετο, διεκπίπτουσιν. (Plutarch, Publicola, chapter 22 5:1)
  • καθυβρισθέντεσ οὖν ὑπὸ τοῦ Ῥωμύλου [ἐν] ταῖσ ἀποκρίσεσι, δίχα διεῖλον ἑαυτούσ, καὶ τῷ μὲν ἐπέκειντο τῷ Φιδηνατῶν στρατεύματι, τῷ δὲ πρὸσ Ῥωμύλον ἀπήντων. (Plutarch, chapter 25 2:2)
  • κατεστήσατο δ’ αὐτὸ Νόμασ ὅτε Φιδηνάταισ ἔμελλε πολεμεῖν λῃστείασ καὶ καταδρομὰσ τῆσ χώρασ αὐτοῦ ποιησαμένοισ, εἰ βούλοιντο συμβῆναι δίχα πολέμου πρὸσ αὐτόν, ὅπερ εἰσ ἀνάγκην καταστάντεσ ἐποίησαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 72 4:1)
  • ἀντιταξαμένων δὲ τῶν Φιδηνατῶν ἐγένετο μάχη ἐπὶ πολὺν χρόνον ἰσχυρά, καὶ πολλῶν παρ’ ἀμφοτέροισ πεσόντων ἰσόρροποσ ὁ ἀγὼν ἐγένετο. (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 79 18:2)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION