Ancient Greek-English Dictionary Language

Δάκης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Δάκης Δάκου

Structure: Δακ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. a Dacian

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Καῖσαρ ἑώσ μὲν ἤλπιζεν αὐτοὺσ ἀφίξεσθαι πρὸσ αὑτόν, οὔτε τὰσ κώμασ οὔτε τοὺσ ἀγροὺσ ἐλυμαίνετο, οὐκ ἀπαντώντων δὲ πάντα ἐνεπίμπρη καὶ ἔκειρεν ἐπὶ ἡμέρασ ὀκτώ, ἐσ ὃ διῆλθεν ἐσ τὴν Σεγεστανῶν, καὶ τήνδε Παιόνων οὖσαν, ἐπὶ τοῦ Σάου ποταμοῦ, ἐν ᾧ καὶ πόλισ ἔστιν ἐχυρά, τῷ τε ποταμῷ καὶ τάφρῳ μεγίστῃ διειλημμένη, διὸ καὶ μάλιστα αὐτῆσ ἔχρῃζεν ὁ Καῖσαρ, ὡσ ταμιείῳ χρησόμενοσ ἐσ τὸν Δακῶν καὶ Βαστερνῶν πόλεμον, οἳ πέραν εἰσὶ τοῦ Ἴστρου, λεγομένου μὲν ἐνταῦθα Δανουβίου, γιγνομένου δὲ μετ’ ὀλίγον Ἴστρου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 7:10)
  • οἱ δ’ ἀπὸ τούτων Ἰλλυριοὶ τὴν μέχρι Δαλματίασ ἀποτεμνομένην Ἴστρῳ κατοικοῦντεσ, οὐ δυσὶν μόνοισ τάγμασιν ὑπείκουσιν, μεθ’ ὧν αὐτοὶ τὰσ Δακῶν ἀνακόπτουσιν ὁρμάσ; (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 477:1)
  • κεῖται δὲ ἡ πόλισ εὐφυῶσ πρὸσ τὸν κατὰ τῶν Δακῶν πόλεμον· (Strabo, Geography, book 4, chapter 6 20:5)
  • καὶ γὰρ τοῦ ποταμοῦ τὰ μὲν ἄνω καὶ πρὸσ ταῖσ πηγαῖσ μέρη μέχρι τῶν καταρακτῶν Δανούιον προσηγόρευον, ἃ μάλιστα διὰ τῶν Δακῶν φέρεται, τὰ δὲ κάτω μέχρι τοῦ Πόντου τὰ παρὰ τοὺσ Γέτασ καλοῦσιν Ἴστρον· (Strabo, Geography, Book 7, chapter 3 26:2)
  • ζῶσι δὲ οὐδὲν παρηλλαγμένωσ, ἀλλ’ ὅτι μάλιστα ἐμφέροντεσ Δακῶν τοῖσ πλείστοισ λεγομένοισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 28:2)
  • τί δακὼν τὸν δάκτυλον ζητεῖσ καὶ ἐπὶ πολὺ ἀπορεῖσ; (Lucian, Dialogi deorum, 2:14)
  • ὅμωσ δὲ τὸν θυμὸν δακὼν ἔφην, σὺ δ’ ἀλλὰ τούτων λέξον τι τῶν νεωτέρων, ἅττ’ ἐστὶ τὰ σοφὰ ταῦτα. (Aristophanes, Clouds, Agon, epirrheme11)
  • ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳ προσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνατον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖσ ἔξω τοῦ στομίου ἑστῶσιν ἐθέλων, ἐπεὶ δὲ κατέκυψεν εἴσω τοῦ χάσματοσ καὶ εἶδε τὸν ζόφον, κἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κωνείῳ κατέσπασα τοῦ ποδόσ, ὥσπερ τὰ βρέφη ἐκώκυε καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύρετο καὶ παντοῖοσ ἐγίνετο. (Lucian, Dialogi mortuorum, 2:1)
  • Μένανδροσ δὲ Ὀργῇ ὁ λιμὸσ ὑμῶν τὸν καλὸν τοῦτον δακὼν Φιλιππίδου λεπτότερον ἀποδείξει νεκρόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 77 3:5)
  • ἀλλά τισ εὖ διαβὰσ μενέτω ποσὶν ἀμφοτέροισιν στηριχθεὶσ ἐπὶ γῆσ, χεῖλοσ ὀδοῦσι δακών. (Lycurgus, Speeches, 144:12)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION