Ἀντιοχεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ἀντιοχεύς
Ἀντιοχέως
Structure:
Ἀντιοχευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Antioch or Antakya; an Antiochian
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐν ᾗ συνιδεῖν ἔστιν οὕτωσ πάσασ τὰσ πόλεισ ἱδρυμένασ, καὶ κατ’ ἰδίαν δὲ τὰσ πολλάσ, ὡσ Ἀλεξανδρέων μὲν τὴν χρυσῆν, Ἀντιοχέων δὲ τὴν καλήν, Νικομηδέων δὲ τὴν περικαλλῆ, προσέτι τε τὴν λαμπροτάτην πόλεων πασῶν ὁπόσασ ὁ Ζεὺσ ἀναφαίνει, τὰσ Ἀθήνασ λέγω. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 364)
- Λακεδαίμονι, τὰσ ἐν τῇ Ῥώμῃ τὰσ χρυσᾶσ, ἐν ταῖσ τῶν Ἀντιοχέων, τῶν Ταρσέων, μετὰ πλείονοσ τιμῆσ, ἢ μόνον ἕξοντά με καὶ περιπατήσοντα, τῶν δὲ ἄλλων οὐδένα πολιτῶν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 33:1)
- τὴν δ’ Ἀντιοχέων τῶν ἐν Συρίᾳ πλατεῖαν οὐ φευκτὴν οὖσαν ὑπὸ βορβόρου κατέστρωσέν τε σταδίων εἴκοσι τὸ μῆκοσ οὖσαν ξεστῇ μαρμάρῳ καὶ πρὸσ τὰσ τῶν ὑετῶν ἀποφυγὰσ ἐκόσμησεν ἰσομήκει στοᾷ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 606:3)
- τότε δή τισ Ἀντίοχοσ εἷσ ἐξ αὐτῶν τὰ μάλιστα διὰ τὸν πατέρα τιμώμενοσ, ἦν γὰρ ἄρχων τῶν ἐπ’ Ἀντιοχείασ Ιοὐδαίων, τοῦ δήμου τῶν Ἀντιοχέων ἐκκλησιάζοντοσ εἰσ τὸ θέατρον παρελθὼν τόν τε πατέρα τὸν αὐτοῦ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐνεδείκνυτο κατηγορῶν, ὅτι νυκτὶ μιᾷ καταπρῆσαι τὴν πόλιν ἅπασαν διεγνώκεισαν, καὶ παρεδίδου ξένουσ Ιοὐδαίουσ τινὰσ ὡσ κεκοινωνηκότασ τῶν βεβουλευμένων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 58:1)
- χρωμένων δὲ τῇ πείρᾳ τῶν Ἀντιοχέων ὀλίγοι μὲν ὑπέμειναν, οἱ δὲ μὴ βουληθέντεσ ἀνῃρέθησαν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 62:3)