헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ βουλὴ Κόιντον μὲν Φάβιον, τὸν συγγραφέα τῶνδε τῶν ἔργων, ἐσ Δελφοὺσ ἔπεμπε χρησόμενον περὶ τῶν παρόντων, δούλουσ δὲ ἐσ ὀκτακισχιλίουσ τῶν δεσποτῶν ἐπιδόντων ἠλευθέρου, ὅπλα τε καὶ τόξα τοὺσ ἐν ἄστει πάντασ ἐργάζεσθαι παρεσκεύαζε, καὶ συμμάχουσ, καὶ ὥσ, τινὰσ συνέλεγεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:2)
Ἐπὶ τούτοισ δὲ πόθοσ λαμβάνει αὐτὸν ἐλθεῖν παῤ Ἄμμωνα ἐσ Λιβύην, τὸ μέν τι τῷ θεῷ χρησόμενον, ὅτι ἀτρεκὲσ ἐλέγετο εἶναι τὸ μαντεῖον τοῦ Ἄμμωνοσ καὶ χρήσασθαι αὐτῷ Περσέα καὶ Ἡρακλέα, τὸν μὲν ἐπὶ τὴν Γοργόνα ὅτε πρὸσ Πολυδέκτου ἐστέλλετο, τὸν δὲ ὅτε παῤ Ἀνταῖον ᾔει εἰσ Λιβύην καὶ παρὰ Βούσιριν εἰσ Αἴγυπτον.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 1:1)
ἀλλ’ ἐγὼ λέγω νῦν τὸν αὐτὸν ἡγούμενον καὶ προεστηκότα τῆσ τοῦ δυστυχοῦσ ἀνθρώπου διανοίασ, οὔτε ἐφ’ ἡδονήντινα οὔτε εἰσ δόξαν ἀναφέροντα τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν, οὐδὲ ὡσ ἀναλώσοντα καὶ χρησόμενον ξυνάγοντα, ἀνέξοδον δὲ καὶ ἀχρεῖον φυλάττοντα τὸν πλοῦτον τῷ ὄντι, κατάκλειστον ἔν τισι κρυπτοῖσ καὶ ἀφεγγέσι θαλάμοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 116:1)
καὶ ὃσ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰσ Δελφοὺσ χρησόμενον τῷ θεῷ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 3:1)
μέμνησο δ’ ὅτι ἄλλο τί σοι δέδωκεν κρεῖττον ἁπάντων τούτων, τὸ χρησόμενον αὐτοῖσ, τὸ δοκιμάσον, τὸ τὴν ἀξίαν ἑκάστου λογιούμενον.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τῆσ τοῦ λέγειν δυνάμεωσ. 6:1)
δεινότατόν τε πάντων ἀπέφηνε τὸ νῦν ἥκειν ἐπὶ Καίσαροσ κατανεύσει τῇ ἐκείνου χρησόμενον τῇ βασιλείᾳ πάντων αὐτῷ προπεποιημένων, ὁπόσα γένοιτο ἂν ὑπὸ σοῦ βεβαίωσ ἤδη τοῦ αὐτοκράτοροσ παρεσχηκότοσ πρασσόμενα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 282:1)
ἐνίοισ δὲ τῶν συνωμοτῶν καὶ ὠμὸν ἐδόκει τὸ ἐπὶ τῇ γυναικὶ θράσει χρησόμενον αὐτῷ διὰ τὸ Γάιον φύσει τῇ αὐτοῦ χρώμενον ἢ συμβουλῇ τῇ ἐκείνησ τὰ πάντα πρᾶξαι, ἐξ ὧν ἥ τε πόλισ ἀπηγορεύκει τοῖσ κατειληφόσι κακοῖσ καὶ τῶν πολιτῶν ὅ τι καὶ ἄνθοσ ἦν ἀπώλετο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 218:1)
ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοσ ἔπεμπε κατὰ τὰ χρηστήρια ἄνδρα Εὐρωπέα γένοσ, τῷ οὔνομα ἦν Μῦσ, ἐντειλάμενοσ πανταχῇ μιν χρησόμενον ἐλθεῖν, τῶν οἱᾶ́ τε ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 133 2:2)
μῆτερ ἐμή, χρειώ με κατήγαγεν εἰσ Αἴδαο ψυχῇ χρησόμενον Θηβαίου Τειρεσίαο·
(호메로스, 오디세이아, Book 11 20:2)
φιλότησ, χρειώ με κατήγαγεν εἰσ Αἰ̈́δαο ψυχῇ χρησόμενον Θηβαίου.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 1:18)
καὶ περὶ τούτων οὐδένα ἂν ἐποιησάμην λόγον, εἰ μὴ ᾐσθανόμην αὐτὸν ὡσ δημοτικὸν ὄντα πειρασόμενον παρὰ τὸ δίκαιον σῴζεσθαι, καὶ τῆσ εὐνοίασ τῆσ εἰσ τὸ πλῆθοσ τεκμηρίῳ χρησόμενον ὅτι ἔφυγεν.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Νικομάχουγραμματέωσ εὐθυνῶν κατηγορία 19:1)
τοῦτον δὲ οὔτε ποιῆσαι περὶ τὸ ἱερόν φασιν οὐδὲν τῶν νενομισμένων οὔτε χρησόμενον τῷ θεῷ καταβῆναι, χρυσὸν δὲ καὶ ἄργυρον ἐκκομιεῖν ἐλπίσαντα ἐκ τοῦ ἀδύτου.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 39 18:2)
εἰκὸσ μὲν μᾶλλον, ὦ Σώκρατεσ, τὸν χρησόμενον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 42:3)
πρὸσ ταῦτα ὁ Κάτων ἀντέγραψεν ὡσ ἕτοιμόσ ἐστιν οὓσ ἤγαγεν αὐτὸσ εἰσ Λιβύην ὁπλίτασ καί ἱππεῖσ παραλαβὼν εἰσ Ἰταλίαν περαιοῦν, καί Καίσαρα μεθιστάναι καί τρέπειν ἀπ’ ἐκείνων πρὸσ αὑτόν, ὡσ δὲ καί τούτων ὁ Σκηπίων κατεγέλα, πάνυ δῆλοσ ἦν ἀχθόμενοσ ὁ Κάτων τῇ παραχωρήσει τῆσ ἀρχῆσ, ὡσ οὔτε τῷ πολέμῳ καλῶσ τὸν Σκηπίωνα χρησόμενον, οὔτε, ἂν παραλόγωσ εὐτυχήσῃ, μέτριον ἐν τῷ κρατεῖν πρὸσ τοὺσ πολίτασ ἐσόμενον.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 58 5:1)
"τὸν δὲ Λῦσιν ἡμῖν, εἰ θέμισ ἀκοῦσαι, πότερον ἄρα κινεῖσ ἐκ τοῦ τάφου καὶ μετοικίζεισ εἰσ Ἰταλίαν ἢ καταμένειν ἐνταῦθα παρ’ ἡμῖν ἐάσεισ εὐμενέσι καὶ φίλοισ, ὅταν ἐκεῖ γενώμεθα, συνοίκοισ χρησόμενον;
(플루타르코스, De genio Socratis, section 163)

SEARCH

MENU NAVIGATION