헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τελειᾶν γὰρ παλαιφάτων ἀρᾶν βαρεῖαι καταλλαγαί·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 41)
καὶ ζεύγνυσιν ἐν τῇδε τῇ γῇ πρῶτοσ ἀνθρώπων ὁ τῆσδε τῆσ θεοῦ πάρεδροσ ἁρ́μα τέλειον σὺν τῇ θεῷ καὶ φαίνει πᾶσι τὴν τελείαν ἱππικήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 17:4)
ἐπεὶ δὲ ἦν ἡ εὐδαιμονία τέλεόν τι, καὶ ἔστι ζωὴ καὶ τελέα καὶ ἀτελήσ, καὶ ἀρετὴ ὡσαύτωσ ἣ μὲν γὰρ ὅλη, ἣ δὲ μόριον, ἡ δὲ τῶν ἀτελῶν ἐνέργεια ἀτελήσ, εἰή ἂν ἡ εὐδαιμονία ζωῆσ τελείασ ἐνέργεια κατ’ ἀρετὴν τελείαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 17:1)
τί οὖν κωλύει λέγειν εὐδαίμονα τὸν κατ’ ἀρετὴν τελείαν ἐνεργοῦντα καὶ τοῖσ ἐκτὸσ ἀγαθοῖσ ἱκανῶσ κεχορηγημένον μὴ τὸν τυχόντα χρόνον ἀλλὰ τέλειον βίον;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 118:1)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν ἡ εὐδαιμονία ψυχῆσ ἐνέργειά τισ κατ’ ἀρετὴν τελείαν, περὶ ἀρετῆσ ἐπισκεπτέον ἂν εἰή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 135:1)
τῷ εἴδει οὖν διαφέρουσι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ὁτῳοῦν χρόνῳ λαβεῖν κίνησιν τελείαν τῷ εἴδει, ἀλλ’ εἴπερ, ἐν τῷ ἅπαντι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 38:2)
πολλοῖσ δ’ εἶναι φίλον κατὰ τὴν τελείαν φιλίαν οὐκ ἐνδέχεται, ὥσπερ οὐδ’ ἐρᾶν πολλῶν ἅμα ἐοίκε γὰρ ὑπερβολῇ, τὸ τοιοῦτο δὲ πρὸσ ἕνα πέφυκε γίνεσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 57:6)
εἴπερ οὖν ἔστι πλείω πολιτείασ εἴδη, δῆλον ὡσ οὐκ ἐνδέχεται τοῦ σπουδαίου πολίτου μίαν ἀρετὴν εἶναι, τὴν τελείαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 47:2)
τὸν δ’ ἀγαθὸν ἄνδρα φαμὲν κατὰ μίαν ἀρετὴν εἶναι τὴν τελείαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 47:3)
φαμὲν δὲ καὶ διωρίσμεθα ἐν τοῖσ Ἠθικοῖσ, εἴ τι τῶν λόγων ἐκείνων ὄφελοσ ἐνέργειαν εἶναι καὶ χρῆσιν ἀρετῆσ τελείαν, καὶ ταύτην οὐκ ἐξ ὑποθέσεωσ ἀλλ’ ἁπλῶσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 207:1)
Ἥραν δὲ τὴν τελείαν μέλψωμεν ὥσπερ εἰκόσ, ἣ πᾶσι τοῖσ χοροῖσιν ἐμπαίζει τε καὶ κλῇδασ γάμου φυλάττει.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 23)
θήλειαν μὲν μετὰ μῆνα ἑνδέκατον ἐξάγειν ἐπὶ θήραν, πρόσθεν δὲ ἔτι ἀπὸ δεκάτου μηνόσ, εἰ εὐπαγὴσ τύχοι καὶ μὴ ὑγρομελήσ, λαγῶ ἀπὸ χειρὸσ ἀφιέναι ἐν χωρίῳ περιφανεῖ, καὶ τὴν μὲν ἐγγύθεν ἐφιέναι τῷ λαγῷ τήν τε ὄψιν αὐτὴν ἐμπίμπλασθαι καὶ ἐγγὺσ ὁρῶσαν μετ̓ ἐλπίδοσ ἀγαθῆσ πονεῖν, κύνα δὲ ἄλλην τελείαν ἐφιέναι ὕστερον, ὡσ μὴ ἐπὶ πολὺ κακοπαθῆσαι τὴν σκύλακα μηδὲ ἀπαγορεῦσαι ὑπὸ καμάτου.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 25 1:1)
ἢ τοῦτο μὲν οὐκ ἀνυστόν, κοινῇ δὲ ξύμπαν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένοστὴν ὁλόκληρον καὶ τῷ ὄντι τελείαν τελετὴν μυούμενον, οὐκ ἐν οἰκήματι μικρῷ παρασκευασθέντι πρὸσ ὑποδοχὴν ὄχλου βραχέοσ ὑπὸ Ἀθηναίων, ἀλλὰ ἐν τῷδε τῷ κόσμῳ, ποικίλῳ καὶ σοφῷ δημιουργήματι, μυρίων ἑκάστοτε θαυμάτων φαινομένων, ἔτι δὲ οὐκ ἀνθρώπων ὁμοίων τοῖσ τελουμένοισ, ἀλλὰ θεῶν ἀθανάτων θνητοὺστελούντων, νυκτί τε καὶ ἡμέρᾳ , εἰ θέμισ εἰπεῖν, ἀτεχνῶσ περιχορευόντων ἀεί, τούτων ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν λαβεῖν τοῦ κορυφαίου προεστῶτοσ τῶν ὅλων καὶ κατευθύνοντοσ τὸν ἅπαντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, οἱο͂ν σοφοῦ κυβερνήτου νεὼσ ἄρχοντοσ πάνυ καλῶσ τε καὶ ἀνενδεῶσ παρεσκευασμένησ;
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 43:1)
τὸ δ’ ἔσχατον τῶν κυοφορουμένων τὴν τελείαν αὔξησιν λαβόντων, καὶ τῶν ὑμένων διακαυθέντων τε καὶ περιρραγέντων, ἀναφυῆναι παντοδαποὺσ τύπουσ ζῴων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 7 4:2)
τὸ δὲ πῦρ μεθερμηνευόμενον Ἥφαιστον ὀνομάσαι, νομίσαντασ μέγαν εἶναι θεὸν καὶ πολλὰ συμβάλλεσθαι πᾶσιν εἰσ γένεσίν τε καὶ τελείαν αὔξησιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 12 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION