헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἐσ τὸ ἔργον ἐκεῖνο γενναιοτάτῳ λήματι κεχρημένοσ ἀσθενέστατοσ ἐσ τὴν δίκην ἐγίγνετο, καὶ ταπεινὴν ἐσθῆτα ἐπικείμενοσ γέμων τε αὐχμοῦ καὶ ῥύπου προσέπιπτεν οἷσ ἐντύχοι κατὰ τοὺσ στενωπούσ, οὐδὲ τοῖσ ἀγνῶσιν ἐνοχλεῖν αἰδούμενοσ, ὥστε αὐτῷ τὸ ἔργον διὰ τὴν ἀπρέπειαν ἀπὸ οἴκτου μεταπίπτειν ἐσ γέλωτα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 1:3)
ὁ δ’ οὖν αὐτὸσ λόγοσ καὶ περὶ πάσησ φιλοσοφίασ, καὶ περί γε τῶν τῆσ ἀρετῆσ μερῶν, εἴ τισ βούλοιτο διαιρούμενοσ πρῶτον μὲν σοφίασ δύο προσαγορεύειν, τὴν μὲν ᾗ τὰ βέλτιστα συνίεμεν, τὴν δ’ ἑτέραν ᾗ κακουργοῦσιν, ἔπειτα σωφροσύνην διπλῆν, τὴν μὲν σπουδῆσ ἀξίαν καὶ πολιτικὴν, τὴν δὲ νωθρῶν τε καὶ ὑπτίων, ἔτι δ’ αὖ δικαιοσύνην ὀρθὴν καὶ ἑτέραν ταπεινὴν, καὶ διπλῆν ἀνδρείαν, τὴν μὲν σὺν νῷ καὶ φρεσὶ, τὴν δὲ ἀπόνοιαν καὶ μανίαν οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 111:3)
ἄσχολον γὰρ ποιοῦσι τὴν διάνοιαν καὶ ταπεινήν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 14:2)
ἔστω οὖν ἐκεῖνα τεθεωρημένα καὶ ὡρίσθω λέξεωσ ἀρετὴ σαφῆ εἶναι σημεῖον γάρ τι ὁ λόγοσ ὤν, ἐὰν μὴ δηλοῖ οὐ ποιήσει τὸ ἑαυτοῦ ἔργον, καὶ μήτε ταπεινὴν μήτε ὑπὲρ τὸ ἀξίωμα, ἀλλὰ πρέπουσαν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 1:1)
τῶν δ’ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων σαφῆ μὲν ποιεῖ τὰ κύρια, μὴ ταπεινὴν δὲ ἀλλὰ κεκοσμημένην τἆλλα ὀνόματα ὅσα εἴρηται ἐν τοῖσ περὶ ποιητικῆσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 2:1)
τίνοσ γὰρ ἕνεκα δεῖ σαφῆ καὶ μὴ ταπεινὴν εἶναι ἀλλὰ πρέπουσαν;
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 6:5)
λοιποὶ δ’ ἦμεν ἡμεῖσ καὶ Λακεδαιμόνιοι, πρόβλημα τῆσ σωτηρίασ ἔχοντεσ, οὐ χρημάτων πλῆθοσ, οὐχ ὅπλων παρασκευάσ, οὐχὶ πεζῶν σύνταξιν, ἀλλ’ ἐπιθυμίαν μεγάλην, δύναμιν δ’ ἀσθενῆ καὶ ταπεινήν.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 11:3)
οὐ τοίνυν ὑπέρογκον αὐτήν οὐ γὰρ ἔστι μισθὸσ οὐδὲ τροφή, οὐδὲ παντελῶσ ταπεινὴν εἶναι δεῖ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 28:2)
καὶ γὰρ τοῖσ μὲν ἀφανῆ καὶ ταπεινὴν τὴν φύσιν ἔχουσιν οὐδ’ ὅταν μὴ καλῶσ τι πράξωσιν ἐπιπλήττομεν, τοῖσ δ’ ὥσπερ σὺ περιβλέπτοισ γεγενημένοισ καὶ τὸ παραμελῆσαί τινοσ τῶν καλλίστων αἰσχύνην φέρει.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 42:1)
ἀλλὰ δέξεσθε τὴν ἀγαθὴν τύχην, ἣ τιμωρήσασθαι παρέδωκε τῶν ῥητόρων τοὺσ τὴν πόλιν διὰ τὴν αὑτῶν δωροδοκίαν ταπεινὴν πεποιηκότασ, καὶ φυλάξεσθε, καθάπερ οἱ θεοὶ προειρήκασιν ὑμῖν ἐν ταῖσ μαντείαισ πολλάκισ, τοὺσ τοιούτουσ ἡγεμόνασ καὶ συμβούλουσ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 118:2)
οὕτω δὴ παρακελευσάμενοσ ἐμαυτῷ μήτε δεδιέναι μήτε αἰσχύνεσθαι τὸ πρᾶγμα, στολήν τε ταπεινὴν ἀναλαβὼν καὶ τἄλλα κολάσασ ἐμαυτὸν ἠλώμην πανταχοῦ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 12:3)
Θαλῆσ μὲν οὖν, εἷσ τῶν ἑπτὰ σοφῶν ὀνομαζόμενοσ, φησὶ τοὺσ ἐτησίασ ἀντιπνέοντασ ταῖσ ἐκβολαῖσ τοῦ ποταμοῦ κωλύειν εἰσ θάλατταν προχεῖσθαι τὸ ῥεῦμα, καὶ διὰ τοῦτ’ αὐτὸν πληρούμενον ἐπικλύζειν ταπεινὴν οὖσαν καὶ πεδιάδα τὴν Αἴγυπτον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 2:1)
διόπερ ἀποθέμενοσ τὴν πορφύραν καὶ μεταλαβὼν ἰδιωτικὴν καὶ ταπεινὴν ἐσθῆτα παρῆλθεν εἰσ τὸ μέσον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 34 3:1)
Λακεδαιμόνιοι δὲ ταπεινὴν τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων ὁρῶντεσ, οὐδέποτε ἰσχῦσαι βουλόμενοι τοὺσ Ἀθηναίουσ, ἔχαιρον καὶ φανερὰν ἑαυτῶν ἐποίουν τὴν διάθεσιν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 6 2:1)
ἀνδρὸσ ἀνήρ, ὅσ με ταπεινὴν ποιεῖ μεγάλων οὖσαν ἀξίαν καὶ καλὴν τὸ σῶμα, μαρανθεῖσαν δ’ ὑπ’ αὐτοῦ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 29 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION