헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι δ’ ἂν ἅπαντασ συμφῆσαι μήτε πόλεωσ ἂν ἄλλησ εἶναι τὸ ἀνάθημα μήτε λιθοτομίασ ἑτέρασ ἢ τῆσ ὑμετέρασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 5:4)
τὸν δὲ οὐ συμφῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:4)
ἐλευθερίασ τῶν Ἑλλήνων φαίημεν ἂν, οἶμαι δὲ μηδ’ ἡμᾶσ ἂν τοῦτό γε χρῆναι λέγειν, ἀλλ’ ὑπὲρ ἡμῶν ἅπαντασ ἂν συμφῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 2:6)
χωρὶσ δὲ τούτων ἅπαντασ ἂν οἶμαι συμφῆσαι τὸ μὲν ἡμᾶσ ὄντασ Ἕλληνασ καὶ ὁμοφύλουσ ἐρίζειν πρὸσ ἀλλήλουσ ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ τάξεωσ ἀνεπίφθονον εἶναι καὶ τῶν νενομισμένων, τὸν δ’ ὅλωσ ἀλλότριον μηδεμιᾶσ ὀργῆσ μηδ’ ἔριδοσ χρῆναι προσίεσθαι, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἂν εἰ δύ’ ἀδελφοὶ πρωτείων ἠμφισβήτουν ἐν σφίσιν αὐτοῖσ, ἕν γ’ ἂν ἐκεῖνο ταυτὸν ἐγίγνωσκον, εἴ τισ ξένοσ καὶ μηδὲν προσήκων ἐβιάζετο, κοιναῖσ ταῖσ θύραισ ἀποκλείειν, οὕτωσ ἐπὶ τῶν Ἑλληνικῶν μηδενὶ τῶν ἔξωθεν λαβὴν εἶναι τὰ καθ’ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἀπόρρητα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:9)
οἶμαι δὲ ἅπαντασ ἂν ὑμᾶσ συμφῆσαι, ὥσπερ τῶν ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ λόγων τούτουσ ἀληθεστάτουσ ἡγεῖσθε, ὧν ἂν πλεῖστοι καὶ γνωριμώτατοι μάρτυρεσ ὦσιν, οὕτωσ καὶ τῶν εἰσ συμβουλὴν ἡκόντων οἷσ ἂν πλεῖστοι καὶ σπουδαιότατοι μάρτυρεσ ὦσι, τούτοισ μάλιστα χρῆναι πιστεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:4)
νῦν δ’ οὐδείσ ἐστιν ὅστισ οὐκ ἂν συμφήσαι τὸ μὴ οὐ τὰ μέγιστ’ ἀνθρώποισ καὶ κάλλιστ’ ἐκ θεῶν ἅμα τε ἔξω τέχνησ εἶναι καὶ τέχνησ κρείττω, καὶ τοῦθ’ οὕτω παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ καὶ δεξιοῖσ καὶ πολλοῖσ κεκράτηκεν ὥσθ’ ὅσα μὲν τῶν ἑπτὰ σοφῶν κληθέντων οὕτωσ ἐν τοῖσ πᾶσιν ὄντων εὐαριθμήτων εἶπέ τισ ἢ συνεβούλευσεν, ἢ τῶν ἄλλων οὓσ ἐπὶ παιδείᾳ θαυμάζομεν ὡσ πρώτουσ, οὐδεὶσ προστίθησι θεῷ, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἀνδρὸσ ὄνομα ἑκάστοισ ἐπιφημίζεται ἃ δ’ ἂν αἱ Πυθοῖ προμάντεισ φῶσιν, ἐπειδὰν ἐκστῶσιν ἑαυτῶν, ταῦθ’ ὡσ ὁ Πύθιοσ εἶπε καὶ Πλάτων καὶ ἅπαντεσ λέγουσι καίτοι τίνα ἐπίστανται δή που τέχνην τότε, αἵ γε οὐχ οἱαῖ́ τέ εἰσι φυλάττειν οὐδὲ μεμνῆσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 9:5)
οἶμαι τοίνυν ἅπαντασ ἂν οἷσ δυνατὸν συμφῆσαι τὸ μὴ κατὰ ταὐτὰ φῦναι τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ δυοῖν μερίδοιν τὴν μὲν οἱάν βιάζεσθαι καὶ πλεονεκτεῖν εἶναι, ἣν τῶν κρειττόνων τισ ἂν εἴποι, λέγω δ’ οὐκ ἀρετῇ βελτιόνων, ἀλλ’ ἰσχυροτέρων, τὴν δ’ οἱάν ἐλαττοῦσθαι καὶ παρὰ γνώμην συγχωρεῖν ἀπορίᾳ τοῦ κωλύειν, ἣν τῶν ἀσθενεστέρων οὖσαν γιγνώσκομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 47:2)
ἐγὼ γὰρ οἶμαι πάντασ ἂν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν συμφῆσαι ὅτι καὶ νόμουσ θεῖναι καὶ ψήφουσ ἐνεγκεῖν καὶ συνειπεῖν τὰ δίκαια καὶ συμβουλεῦσαι καὶ χειροτονῆσαι, καὶ νὴ Δία περὶ αὐτοὺσ τοὺσ θεοὺσ ἃ χρὴ πράττειν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα εἰσ ἓν κεφάλαιον κοινὸν τὴν δικαιοσύνην ἀναφέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 175:7)
ἆρ’ οὖν αὐτὸ γιγνώσκων σύμφησ, ἤ σε οἱο͂ν ῥύμη τισ ὑπὸ τοῦ λόγου συνειθισμένον συνεπεσπάσατο πρὸσ τὸ ταχὺ συμφῆσαι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 123:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION