헬라어 문장 내 검색 Language

Τούτων δὴ τῶν πρέσβεων Γναῖοσ ἡγούμενοσ ἠξίου τὸν Ἀντίοχον Πτολεμαίῳ μέν, ὄντι Ῥωμαίων φίλῳ, συγχωρεῖν ἄρχειν ὅσων ὁ πατὴρ αὐτῷ κατέλιπε, τὰσ δ’ ἐν Ἀσίᾳ πόλεισ, ὧν Φίλιπποσ ὁ Μακεδὼν ἦρχεν, αὐτονόμουσ ἐᾶν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:1)
Οἱ μὲν δὴ πρέσβεισ ἐσ Βιθυνίαν ἀφίκοντο, καὶ προσέτασσον αὐτοῖσ τὸν πόλεμον ἐκλῦσαι, Νικομήδουσ δὲ καὶ Ἀττάλου συγχωρεῖν ὑποκρινομένων οἱ Βιθυνοὶ διδαχθέντεσ ἔλεγον οὐκ εἶναι δυνατοὶ φέρειν ἔτι τὴν ὠμότητα τὴν Προυσίου, φανεροὶ μάλιστα αὐτῷ γενόμενοι δυσχεραίνοντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 7:1)
καὶ τὸ συγχωρεῖν δὲ τὰ παρελθόντα ἄτοπα, ὡσ τὸ μέχρι οὖν τοῦδε διωρίσθω ὑμῖν, βαρύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 9:1)
ἀξιόπιστον καὶ τὸ ἐνίαισ τῶν ἀντιθέσεων ὧν δοκοῦσι καθ’ ἡμῶν λέγειν οἱ ἀντίδικοι συγχωρεῖν καὶ συγκατατίθεσθαι, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου ἡ μὲν ἐκεῖθεν ἀντίθεσισ, τάχα νῦν καὶ τοιαῦτα ἐρεῖ, ὡσ ἐσκεμμένα πάντα λέγω ἐγώ, εἶτα ἡ παρ’ αὐτοῦ συγχώρησισ μεθ’ ὑπερβολῆσ, ἐγὼ δέ γ’ ἐσκέφθαι μὲν ὁμολογῶ καὶ μεμελετηκέναι ὡσ ἐνῆν μάλιστα ἐμοί.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 16:1)
καίτοι εἴτε φόβῳ τῷ πρὸσ αὐτὸν εἴτε αἰδοῖ τοῦ κρείττονοσ εἴθ’, ὅπερ ἔφην, γνώμῃ τῇ βελτίστῃ καὶ δικαιοτάτῃ συγχωρεῖν οἰόνται δεῖν, πῶσ οὐκ ἐξ ἁπάντων τούτων φανερὸν ὅντιν’ ἐχρῆν εἶναι τὸν βασιλέα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 3:3)
οὕτω γὰρ πόρρω δέουσ ἢ τοῦ μεταθέσθαι περὶ τῶν ἐξ ἀρχῆσ ἐγνωσμένων ἐγένοντο ὥστ’ ἐπειδή τισ ἐτόλμησεν εἰπεῖν ὡσ χρὴ συγχωρεῖν, αὐτοὶ μὲν αὐτὸν, αἱ δὲ γυναῖκεσ τὴν γυναῖκα ἐπελθοῦσαι διέφθειραν ἐκ χειρόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 50:3)
ὥστ’ εἴ τισ ἀκριβολογεῖται περὶ τῶν δικαίων καὶ σοφιστὴσ εἶναι μᾶλλον βούλεται ἢ τῇ τῶν πραγμάτων φύσει συγχωρεῖν, οὐκ ἂν φθάνοι διαγράφων πάσασ ἀρχάσ τε καὶ δυνάμεισ ἁπλῶσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:1)
τὸ μὲν τοίνυν ἐκείνοισ συγχωρεῖν ἡγεῖσθαι αὐτοὶ κρίνατε ὁποῖόν τί ποτ’ ἐστὶν ὑμῖν, μνημονεύοντεσ τοῦ τροπαίου, ὅ ποτ’ ἐστήσατε ἐν Οἰνοφύτοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 8:10)
οὐ γὰρ εἰ καὶ Φωκέασ ἀνεῖλε, διὰ τοῦθ’ ὑμῖν εὐμενῶσ ἔχειν αὐτὸν ἡγεῖσθαι προσήκει, ἀλλ’ ὅτι καὶ Φωκέασ ἀνεῖλε καθ’ ὑμῶν, καὶ νῦν ὑμῖν ὡσ τότ’ ἐκείνοισ βούλεται χρῆσθαι καὶ φυλάξασθαι καὶ μὴ δι’ ἐκεῖνα καὶ ταῦτα συγχωρεῖν, ἀλλ’ ἐκ τῶν νῦν τούτων κἀκεῖνα μισῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 6:11)
εἰ γὰρ τῷ χρόνῳ δεῖ συγχωρεῖν καὶ τὴν ἀξίαν ἀπὸ τούτου μετρεῖν, οὐκέτ’ ἔχει τόπον ἡ νῦν παρὰ πάντων εἰσ ἐκείνουσ αἰδώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:5)
εἰ τοίνυν, ὦ Ζεῦ καὶ θεοὶ, μανία τίσ ἐστιν ἀμείνων σωφροσύνησ καὶ παρὰ θεῶν ἀνθρώποισ γιγνομένη, πῶσ ἄξιον πᾶν γε τὸ μὴ τέχνῃ γιγνόμενον ψέγειν, ἢ πῶσ ῥητορικὴν ἁπλῶσ αἰσχρὸν ἡγεῖσθαι καὶ μὴ συγχωρεῖν δύναμίν γέ τιν’ εἶναι τέχνησ κρείττονα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:4)
οἶμαι τοίνυν ἅπαντασ ἂν οἷσ δυνατὸν συμφῆσαι τὸ μὴ κατὰ ταὐτὰ φῦναι τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ δυοῖν μερίδοιν τὴν μὲν οἱάν βιάζεσθαι καὶ πλεονεκτεῖν εἶναι, ἣν τῶν κρειττόνων τισ ἂν εἴποι, λέγω δ’ οὐκ ἀρετῇ βελτιόνων, ἀλλ’ ἰσχυροτέρων, τὴν δ’ οἱάν ἐλαττοῦσθαι καὶ παρὰ γνώμην συγχωρεῖν ἀπορίᾳ τοῦ κωλύειν, ἣν τῶν ἀσθενεστέρων οὖσαν γιγνώσκομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 47:2)
ὅτε τοίνυν ἑώρα Δίωνα παρασκευαζόμενον καὶ πράττοντα ὅπωσ δίκην ὧν ἔπαθε λήψεται, πότερόν ποτε ἐᾶν καὶ παρ’ οὐδὲν ἄγειν ἐπιστέλλων αὐτῷ φαίνεται καὶ ὡσ, εἰ μισεῖ τὸν Διονύσιον καὶ κακόνουν εἶναι ὑπολαμβάνει, χρὴ περιορᾶν καὶ συγχωρεῖν ὅπωσ τὰ μέγιστ’ ἀδικῶν ἐν τοῖσ ἐσχάτοισ ᾖ κακοῖσ, ἢ πολὺ τοὐναντίον προτρέπων καὶ θεραπευτικὸν ἀξιῶν εἶναι ὅπωσ ὡσ πλείστουσ τοὺσ συμπράττοντασ ἐπ’ αὐτὸν ἔχοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 69:6)
ὁρῶ δὲ ὅτι πολλὰ τῶν πόλεών ἐστιν ὥσπερ ἐφόλκια, οἷσ ἀνάγκη συγχωρεῖν ὥσπερ ἐν σώματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 29:5)
εἰ γὰρ ἀναστὰσ, λέγω, Πλάτων αὐτὸσ ἀξιώσει κατηγορεῖν Μιλτιάδου καὶ τοῦ βελτίονοσ αὐτῷ τοῦτο λόγου κρινεῖ, πάνθ’ ἕτοιμοσ ἔγωγε συγχωρεῖν καὶ μὴ πολλοῦ τινοσ ἄξιον τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ἡγεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 45:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION