헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

θείνει δ’ ὀνείδει μάντιν Οἰκλείδην σοφόν, σαίνειν μόρον τε καὶ μάχην ἀψυχίᾳ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode8)
μάλιστα δ’ ἠπόρουν ὅπωσ ἂν πόλισ ἐν τηλικούτῳ διαστήματι γένοιτο, καὶ ποθοῦντεσ ἰδεῖν ὅ τι ἔστιν αὐτοῖσ τοῦτο τὸ σοφόν, συνέθεντο δώσειν καὶ ἐπώμοσαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 1:5)
σοφὸν δὲ δὴ καὶ καθ’ ὁδὸν ἐλθὼν ἂν εὑρ́οισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 8:4)
δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ Αἰσώπου πρᾶγμα κομψὸν μέν τι γενέσθαι καὶ σοφὸν, τῇ δὲ Ἀλεξάνδρου παιδείᾳ παραβαλεῖν παιδιά·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:8)
ὣσ δὲ καὶ ἡμεῖσ νῦν οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφὸν λέγομεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ σχεδὸν ταῦθ’ ἃ ποιεῖτε καὶ ἐν οἷσ τέτραφθε, ταῦτα δ’ ἐστὶν ἀρχόντων αἰδὼσ, νόμων τιμὴ, ταὐτὰ φρονεῖν, ἀεὶ μὲν δή ποτε εὐδοκιμοῦν πρᾶγμα, τοῖσ δὲ παροῦσι καιροῖσ καὶ σφόδρα συμβαῖνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:9)
ταῦτα μέντοι χρὴ πόρρωθεν λογιζομένουσ φυλάττεσθαι τὸν τῆσ ἀπάτησ καὶ τὸν τῶν φόβων καιρὸν, καὶ μὴ τηνικαῦτα βουλεύεσθαι περὶ αὐτῶν ἡνίκα οὐδ’ αὐτὸ τοῦτο ἕξετε, μηδὲ ἀκριβῶσ αὐτὰ βουληθῆναι μαθεῖν, ἀλλ’ ἑώσ ἔξεστι προϊδέσθαι καὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ὥσπερ προβόλουσ διατηρῆσαι, τὸ τοῦ βασιλέωσ σοφὸν κρίναντασ, ὃσ ἐν τοῖσ τελευταίοισ τοῦ πολέμου διῆγεν ὑμᾶσ ἐπ’ ἀνίσων, τὴν αὑτῷ συμφέρουσαν εὔνοιαν νέμων ἀεὶ τοῖσ ἥττοσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 17:10)
νὴ Δία, τὸ γὰρ τοῦ βασιλέωσ σοφὸν, ὃσ διῆγεν ἡμᾶσ ἐπ’ ἀνίσων ἐπὶ τοῦ μεγάλου πολέμου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 11:3)
κοράκων φησὶν εἶναι φωνὰσ τὰσ τῶν μαθόντων καὶ παρ’ ἄλλων εἰληφότων πρὸσ ἀετὸν γιγνομένασ τὸν φύσει νικῶντα καὶ ἐκ θεοῦ ῥήτορα καὶ σοφόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 27:7)
"ἤδη τινὰ εἶδεσ σοφὸν ὁντιναοῦν ἀδυνατοῦντα ποιῆσαι ἄλλον σοφὸν ἅπερ αὐτόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:4)
τί οὖν ἔχεισ εἰπεῖν, Περικλῆσ τίνα ἐποίησε σοφὸν ἀπὸ τῶν υἱέων ἀρξάμενοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:14)
ἐγὼ δ’ οὐχ οὕτω σοφὸν εἶναι νομίζω περὶ τῶν ἀδήλων φροντίζειν, οὐδὲ σκαιότητα ἔχειν εἴ τισ ἀφίσταται, ὡσ τὸ τοῖσ ὑπὲρ τῶν ἀδήλων ἰσχυριζομένοισ μὴ ῥᾳδίωσ πιστεύειν νοῦν ἔχοντοσ εἶναι τίθεμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 28:2)
τούτων ἡ μὲν διὰ τὸ χρήσιμόν ἐστιν ἡ διὰ τῶν πλείστων φιλία διὰ γὰρ τὸ χρήσιμοι εἶναι φιλοῦσιν ἀλλήλουσ, καὶ μέχρι τούτου, ὥσπερ ἡ παροιμία "Γλαῦκ’ ἐπίκουροσ ἀνὴρ τὸν σοφὸν φίλον ἔσκε μάχηται," οὐκέτι γιγνώσκουσιν Ἀθηναῖοι Μεγαρῆασ,ἡ δὲ δι’ ἡδονὴν τῶν νέων τούτου γὰρ αἴσθησιν ἔχουσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 42:1)
καίτοι σοφὸν κἀκεῖν’ ὁ Πειραιεύσ·
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme32)
τὸ μὲν οὖν πρῶτον εἰκὸσ τὸν ὁποιανοῦν εὑρόντα τέχνην παρὰ τὰσ κοινὰσ αἰσθήσεισ θαυμάζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων μὴ μόνον διὰ τὸ χρήσιμον εἶναί τι τῶν εὑρεθέντων ἀλλ’ ὡσ σοφὸν καὶ διαφέροντα τῶν ἄλλων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 20:4)
ὑπολαμβάνομεν δὴ πρῶτον μὲν ἐπίστασθαι πάντα τὸν σοφὸν ὡσ ἐνδέχεται, μὴ καθ’ ἕκαστον ἔχοντα ἐπιστήμην αὐτῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION