헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μιῇ δέ ἑ πάντεσ ἀυτῇ σημαίνειν ἐπέτελλον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 7:16)
ὁ δὲ νυκτὸσ τὰ συνήθη πυρὰ καίεσθαι καταλιπὼν καὶ τοὺσ σαλπιγκτὰσ σημαίνειν τὰ διαστήματα τῆσ νυκτόσ, ὥσπερ ἦν ἔθοσ, ἔλαθε μετὰ τῶν εὐζώνων ὑπεξελθὼν τοῦ στρατοπέδου, οἷσ οὐδὲ αὐτοῖσ προεῖπεν, οἷ χωρήσειν ἔμελλεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 10:8)
ἐπὶ δὲ τῆσ νήσου σκηνὴ ἐπεποίητο τῷ ναυάρχῳ, ὅθεν ἔδει καὶ τὸν σαλπικτὴν σημαίνειν, καὶ τὸν κήρυκα προλέγειν, καὶ τὸν ναύαρχον ἐφορᾶν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:6)
ἔτι ἐν μὲν τῷ πολιτικῷ λόγῳ ὅ τι ἂν βούληταί τισ σημαίνειν, ὑπὸ τῆσ λέξεωσ τοῦτο αὐτὸ καὶ ἐμφαίνεσθαι μόνον δεῖ, ἐν δὲ τῷ ἀφελεῖ ἡ μία λέξισ καὶ ἓν καὶ δύο καὶ τρία σημαίνει ἐνίοτε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:5)
δεῖ δὲ καὶ τὰ ὀνόματα ἐν τῷ ἀφελεῖ λόγῳ μὴ καθ’ ἑνὸσ μόνον πράγματοσ προάγεσθαι, ἀλλὰ καὶ δύο καὶ τρία σημαίνειν, οἱο͂ν ἐπειδὴ τὸ [τε] ἀπιέναι εἴδη πλείω ἔχει τινά, πάντα ταῦτα ἐπισκεπτέον·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 6:10)
οὐ γάρ ἐστιν ὅστισ οὐ λέγει περὶ Σωκράτουσ ὅτι φάσκοι τὸ δαιμόνιον αὐτῷ σημαίνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:10)
τίσ ἂν οὖν λόγοσ μᾶλλον σώσειε τὸ γιγνόμενον ἢ τῷ πιστεῦσαι δικαιότερον ἢ ᾧ θεοὺσ μὲν εὑρεῖν ἕκαστα τίθεμεν καὶ νῦν ἔτι σημαίνειν, πάλιν δ’ ἀρχῆσ ἴδιον φαμὲν εἶναι τὸ εὑρεῖν καὶ προστάξαι, τὸ δ’ ἀκοῦσαι καὶ μαθεῖν τοῦ χείρονοσ, οὔτε γὰρ δή που θεῶν ἅπανθ’ εὑρόντων αἰσχρὸν ἄρχοντοσ θεῖναι τὸ εὑρεῖν, εἴπερ ἄρχουσιν οἱ θεοὶ πάντων, οὔτ’ ἀρχῇ τοῦ προστάξαι προσήκοντοσ αἰσχρὸν εἰσ θεοὺσ ἀνενεγκεῖν τὴν εὑρ́εσιν, εἴπερ εὑρόντοσ μέν ἐστι σημῆναι, εὑρίσκει δὲ ὁ κρείττων ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:7)
ἤκουσα δὲ ἔγωγε καὶ τῆσ Παλαιστίνησ Συρίασ ἐν Σκυθῶν πόλει περὶ τὸν τόπον, ὃσ τάσ τε δὴ βαλάνουσ τῶν φοινίκων τὰσ ὀνομαστὰσ καὶ τὸν ὀπὸν φέρει, λίμνην εἶναι, ἣν ἐπειδὰν ὁ Νεῖλοσ ἀνέλθῃ, σημαίνειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 23:2)
τὰ μὲν γὰρ πάθη καὶ αἱ κινήσεισ καὶ τὰ πρόσ τι καὶ αἱ διαθέσεισ καὶ οἱ λόγοι οὐθενὸσ δοκοῦσιν οὐσίαν σημαίνειν λέγονται γὰρ πάντα καθ’ ὑποκειμένου τινόσ, καὶ οὐθὲν τόδε τι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 142:3)
ἃ δὲ μάλιστ’ ἂν δόξειε σημαίνειν οὐσίαν, ὕδωρ καὶ γῆ καὶ πῦρ καὶ ἀήρ, ἐξ ὧν τὰ σύνθετα σώματα συνέστηκε, τούτων θερμότητεσ μὲν καὶ ψυχρότητεσ καὶ τὰ τοιαῦτα πάθη, οὐκ οὐσίαι, τὸ δὲ σῶμα τὸ ταῦτα πεπονθὸσ μόνον ὑπομένει ὡσ ὄν τι καὶ οὐσία τισ οὖσα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 143:1)
ἀρχὴ δὲ πρὸσ ἅπαντα τὰ τοιαῦτα οὐ τὸ ἀξιοῦν ἢ εἶναί τι λέγειν ἢ μὴ εἶναι τοῦτο μὲν γὰρ τάχ’ ἄν τισ ὑπολάβοι τὸ ἐξ ἀρχῆσ αἰτεῖν, ἀλλὰ σημαίνειν γέ τι καὶ αὑτῷ καὶ ἄλλῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 65:2)
λέγω δὲ τὸ ἓν σημαίνειν τοῦτο·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 69:2)
εἰ τοῦτ’ ἔστιν ἄνθρωποσ, ἂν ᾖ τι ἄνθρωποσ, τοῦτ’ ἔσται τὸ ἀνθρώπῳ εἶναι διαφέρει δ’ οὐθὲν οὐδ’ εἰ πλείω τισ φαίη σημαίνειν μόνον δὲ ὡρισμένα, τεθείη γὰρ ἂν ἐφ’ ἑκάστῳ λόγῳ ἕτερον ὄνομα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 69:3)
λέγω δ’ οἱο͂ν, εἰ μὴ φαίη τὸ ἄνθρωποσ ἓν σημαίνειν, πολλὰ δέ, ὧν ἑνὸσ μὲν εἷσ λόγοσ τὸ ζῷον δίπουν, εἰε͂ν δὲ καὶ ἕτεροι πλείουσ, ὡρισμένοι δὲ τὸν ἀριθμόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 71:1)
εἰ δὲ μή τεθείη, ἀλλ’ ἄπειρα σημαίνειν φαίη, φανερὸν ὅτι οὐκ ἂν εἰή λόγοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 72:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION