헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ μακρόβιοσ γενόμενοσ, πλέων τὴν θάλασσαν, τοῖσ ἐμπίπτουσιν ἐπὶ θανάτῳ ἐπυρσοφόρει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 5:25)
πλέων οὖν κατῆρε πρὸσ Λαιστρυγόνασ, καὶ τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καθώρμισεν ἐσχάτωσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 12:1)
ὑποθεμένησ δὲ Κίρκησ, τὸν μὲν παρὰ τὰσ Πλαγκτὰσ πλοῦν ἐφυλάξατο, παρὰ δὲ τὸν τῆσ Σκύλλησ σκόπελον <πλέων> ἐπὶ τῆσ πρύμνησ ἔστη καθωπλισμένοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 21:2)
ἐσελθών γε μὴν καὶ πλέων κατὰ τὸν Εὐφράτην ἐπὶ ποταμὸν Παλλακότταν, ὃσ τὸν Εὐφράτην ὑπολαμβάνων ἐσ ἕλη καὶ λίμνασ ἐκφέρει καὶ κωλύει τὴν Ἀσσυρίδα γῆν ἄρδειν,‐‐ἐπινοοῦντα δὴ τοῦτον διατειχίσαι τὸν ποταμὸν καὶ ἐπὶ τοῦτο ἐκπλέοντά φασιν ἐπιτωθάσαι τοῖσ Χαλδαίοισ, ὅτι σῶοσ ἐσ Βαβυλῶνα ἐσέλθοι τε καὶ ἐκπλέοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 5:8)
παρὰ μὲν δὴ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου Σκιπίων, καταγόμενόσ τε καὶ πλέων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 2:3)
ἀξιόπιστον δὲ καὶ τὸ τιμᾶσθαι προλαμβάνοντα καὶ ζημίασ ὁρίζειν καθ’ ἑαυτοῦ ἐφ’ οἷσ ἂν διεξίῃ, οἱο͂ν ἐγὼ πλέων ἐθελοντὴσ πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 8:1)
ἅμα δὲ τῇ ἑῴ παρῆσαν μὲν οἱ φίλοι σπουδῇ, οὓσ ἔτυχον ἀνειληφὼσ ἰδίοισ τέλεσι πλέων, εὐεργέτην, σωτῆρα ὀνομάζοντεσ, συγχαίροντεσ τῆσ παρὰ τῶν θεῶν προνοίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 9:9)
εἶτ’ ὦ πλέων καλῶσ καὶ δικαίωσ ἀποδημῶν, σὺ μὲν ξένου Συρακοσίου κοινοῦ τῆσ πατρίδοσ ἐχθροῦ τῆσ σεαυτοῦ, ‐ οὐ γὰρ προεδρία γ’ ἦν Ἀθηναίοισ ἐν Συρακούσαισ, ἀλλ’ ἃ μηδ’ εἰπεῖν ἔστ’ ἀδακρυτὶ, ταῦθ’ ὑπὸ τῶν Δίωνοσ ἑταίρων καὶ πολιτῶν ὀλίγοισ πρότερον χρόνοισ ἐπεπόνθεσαν ‐ ἀλλ’ οὖν ἐπειδή γε ἅπαξ αὐτὸν ἐδέξω φίλον νομίσασ, ἔπλεισ ἐκείνου χάριν ἐν γήρᾳ πέλαγοσ τοσοῦτον, καὶ ταῦτα πρὸσ ἄνδρα παρ’ ᾧ πάλιν κινδυνεύειν ἔδει καὶ οὗ συμμαχίαν ὑπισχνουμένου συνῄδεισ οὐ δεξαμένην τὴν σαυτοῦ πατρίδα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 65:9)
καὶ μένων οἴκοι καὶ πλέων καὶ καθεζόμενοσ καὶ βαδίζων ὁ αὐτόσ ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:10)
ἐβουλόμην δ’ ἂν καὶ πρὸσ ἄλλον τινά μοι τὸν ἀγῶνα τυγχάνειν ὄντα καὶ μὴ πρὸσ Πλάτωνα, καὶ περὶ τούτου λέγω καὶ περὶ τῶν ἄλλων, ἵνα πᾶσιν οἷσ εἶχον ἐχρώμην θαρρούντωσ καὶ μὴ συνέβαινέ μοι παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἰ πλέων καὶ παρὸν ἐξ οὐρίασ κομίζεσθαι, εἶτα ὑφιέμην ὑπὸ δειλίασ, ἢ καὶ ἵπποισ ἀγωνιζόμενοσ, ἐξὸν καὶ ταχὺ καὶ τοσοῦτον ὅσον βούλομαι παρενεγκεῖν, εἶτ’ ἀνεῖχον ἐξεπίτηδεσ φειδοῖ τοῦ προειληφότοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 36:12)
πότερον ὁ τὸν τύραννον παιδεύειν ἀξιῶν καὶ πλέων ἔξω τῆσ πατρίδοσ τοσοῦτον, ἢ οἱ τοῖσ πολίταισ τοῖσ ἑαυτῶν τὰ βέλτιστα ἐθελήσαντεσ συμβουλεῦσαι, καὶ τούτοισ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀμείνω τὰ πράγματα ποιεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 116:1)
ὡσ δὲ τελευτήσαντοσ τοῦ προτέρου Διονυσίου παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν ὁ ἐξ ἐκείνου Διονύσιοσ μετεπέμπετο αὖθίσ σε εἰσ τὴν πολυύμνητον Σικελίαν, ὥσπερ μετὰ τῶν ἄλλων ὧν παρὰ τοῦ πατρὸσ παρειλήφει καὶ τὴν εἰσ σὲ ὕβριν παρειληφὼσ, καὶ κληρονομῶν καὶ τοῦ σοι προστάττειν, ὥσπερ Συρακοσίοισ ἢ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ ἐν Σικελίᾳ, ᾤχου δὴ πλέων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 119:9)
εἶτ’ οὐκ αἰσχύνει τὰσ Νηρηίδασ τὰσ πρὸσ μητρὸσ συγγενεῖσ οὕτωσ ἀνομοίωσ πλέων τὴν θάλατταν νῦν καὶ πρὸ τοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 10:8)
οἱο͂ν Ἱπποκράτησ γεωμετρικὸσ ὤν, ἀλλὰ περὶ τὰ ἄλλα ἐδόκει βλὰξ καὶ ἄφρων εἶναι, καὶ πολὺ χρυσίον πλέων ἀπώλεσεν ὑπὸ τῶν ἐν Βυζαντίῳ πεντηκοστολόγων δι’ εὐήθειαν, ὡσ λέγουσιν ἀλλ’ ὅτι καὶ ἐν οἷσ εὐτυχοῦσιν ἄφρονεσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 20:2)
νεὶ τὼ θιὼ λάβοιμι μέντἂν κέρδοσ ἀγαγὼν καὶ πολύ, ᾇπερ πίθακον ἀλιτρίασ πολλᾶσ πλέων.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION