Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 65:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 65:)

ἡγοῦμαι μὲν τοίνυν κἀν τούτοισ τὴν ἔργῳ μαρτυρίαν παρέχεσθαι. τὸ γὰρ δὴ λόγοισ πρὸσ λόγουσ ἀγωνιζόμενον λόγοισ ἑτέροισ σπουδαίοισ μαρτυροῦντα ἀποφαίνειν τὸν ἀντίπαλον τὴν ἔργῳ παρέχεσθαι μαρτυρίαν ἐστίν. οὐ μὴν ἀλλ’ ἔτι καὶ προσωτέρω προελθεῖν βούλομαι, ἵνα ἐπειδὴ τιμᾷ τὸ ἕνα ἐπιψηφίζειν καὶ αὐτὸν, πρὸσ ὃν ἂν οἱ λόγοι γίγνωνται, καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ σύμψηφον ὄντα αὐτόν μοι δείξω. φέρε δὴ προσέστω κἀν τούτοισ ἐρώτησισ, οἱο͂ν εἴ τισ ἤρετο αὐτὸν, ἡνίκα εἰσ Σικελίαν ἔπλει τὸ δεύτερον ἢ τρίτον, ἤτοι σύμπλουσ ἢ καὶ αὐτὸσ ὁ κυβερνήτησ, σὺ δὲ δὴ τοῦ χάριν ἡμῖν ὦ Πλάτων εἰσ Σικελίαν πλεῖσ; ἢ εἰ μὴ τότε, ἀλλ’ εἴ τισ οἴκαδε αὐτὸν ἐπανελθόντα ἤρετο τὰσ τῆσ ἀποδημίασ καὶ πλάνησ αἰτίασ καὶ τί δὴ παθὼν τὸ τρίτον αὖθισ περὶ τὴν Χάρυβδιν ἐπραγματεύσατο, περὶ ἣν Ὀδυσσεὺσ οὐ πλέον ἢ δὶσ, τί ἂν ἀπεκρίνατο αὐτῷ; εἰ γὰρ τὸ βέλτιστον ἀληθὲσ εἶναι δοίημεν, ἔφη Δημοσθένησ, ὥσπερ ἀνάγκη δοῦναι Πλάτωνί γε, ἑτέραν αὐτῷ περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν οὐ λείπει τοῦτο ἀπόκρισιν. διὰ τί; ὅτι, οἶμαι, φῆσαι, μᾶλλον δ’ εἶπεν ἂν, Δίωνοσ χάριν ἀνδρὸσ ἑταίρου καὶ ξένου πλεῦσαι, θέσθαι βουλόμενοσ τὰ πρὸσ Διονύσιον αὐτῷ καὶ μὴ περιιδεῖν. εἶτ’ ὦ πλέων καλῶσ καὶ δικαίωσ ἀποδημῶν, σὺ μὲν ξένου Συρακοσίου κοινοῦ τῆσ πατρίδοσ ἐχθροῦ τῆσ σεαυτοῦ, ‐ οὐ γὰρ προεδρία γ’ ἦν Ἀθηναίοισ ἐν Συρακούσαισ, ἀλλ’ ἃ μηδ’ εἰπεῖν ἔστ’ ἀδακρυτὶ, ταῦθ’ ὑπὸ τῶν Δίωνοσ ἑταίρων καὶ πολιτῶν ὀλίγοισ πρότερον χρόνοισ ἐπεπόνθεσαν ‐ ἀλλ’ οὖν ἐπειδή γε ἅπαξ αὐτὸν ἐδέξω φίλον νομίσασ, ἔπλεισ ἐκείνου χάριν ἐν γήρᾳ πέλαγοσ τοσοῦτον, καὶ ταῦτα πρὸσ ἄνδρα παρ’ ᾧ πάλιν κινδυνεύειν ἔδει καὶ οὗ συμμαχίαν ὑπισχνουμένου συνῄδεισ οὐ δεξαμένην τὴν σαυτοῦ πατρίδα· καὶ τὸ τυράννῳ συνεῖναι δοκεῖν οὐκ ἔφευγεσ, ὡσ ἔχων παραμυθίαν τὸ σχῆμα τῆσ διατριβῆσ, ὃ Δίωνα μένειν οἴκοι καὶ τῆσ οὐσίασ κρατεῖν ἦν. τὴν δ’ αὑτοῦ τισ οἰκῶν καὶ τοῖσ αὑτοῦ πολίταισ καὶ γονεῦσι καὶ ἀδελφοῖσ εἰ τὴν ὅπωσ μὴ ἀδικήσονται φυλακὴν ἔχοι καὶ σώζοι καὶ τούτουσ καὶ ἑαυτὸν, καὶ νὴ Δία γε, εἰ τοῦτ’ αὐτὸ τύραννον ἔσεσθαι μέλλοντα καὶ Διονυσίῳ προσόμοιον οἱο͂́σ τ’ εἰή κωλῦσαι καὶ παρελέσθαι λόγῳ τὰσ πράξεισ καὶ τὴν ἐκ τῶν νόμων ἄδειαν ἅπασι βεβαιῶσαι, ἔπειτ’ οὐδὲν σπουδαῖον τοῦτ’ εἶναι φήσομεν, οὐδ’ ἐπαινεῖν ἐχρῆν τὴν τοιαύτην εἴτε τέχνην εἴτε μηδὲ τέχνην εἰπεῖν δεῖ, ὅτι νὴ Δί’ ἓν μέγα τοῦτ’ ἦν κακὸν τὸ ἀδικεῖν, τὸ δὲ ἀδικεῖσθαι πρᾶγμα οὐδέν;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION