헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ εὐθὺσ ὡσ ἤκουσεν, οὐ ξυνεὶσ δόλον Ἕλληνοσ ἀνδρὸσ οὐδὲ τὸν θεῶν φθόνον, πᾶσιν προφωνεῖ τόνδε ναυάρχοισ λόγον, εὖτ’ ἂν φλέγων ἀκτῖσιν ἥλιοσ χθόνα λήξῃ, κνέφασ δὲ τέμενοσ αἰθέροσ λάβῃ, τάξαι νεῶν στῖφοσ μὲν ἐν στοίχοισ τρισὶν ἔκπλουσ φυλάσσειν καὶ πόρουσ ἁλιρρόθουσ, ἄλλασ δὲ κύκλῳ νῆσον Αἰάντοσ πέριξ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 2:3)
ἡ δὲ ἔφη, οὔποτε μὴ λήξῃ πόλεμοσ Μερόπων καὶ Ιὤνων, πρὶν τρίποδα χρύσειον, ὃν Ἥφαιστοσ κάμε τεύχων, ἐκ μέσσου πέμψητε, καὶ ἐσ δόμον ἀνδρὸσ ἵκηται ὃσ σοφίᾳ τά τ’ ἐόντα τά τ’ ἐσσόμενα προδέδορκεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 3 3:4)
Τῆσ μὲν πτισάνησ, ὁκόταν πίη τὸ φάρμακον, ἐπιῤῬοφῇν αὐτίκα χρὴ διδόναι μηδὲν ἔλασσον ἀξίωσ λόγου ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ ἐπεὶ καὶ κατὰ λόγον ἐστὶ μεσηγὺ τῆσ καθάρσιοσ μὴ διδόναι Ῥοφῇν‧ ὁκόταν δὲ λήξῃ ἡ κάθαρσισ, τότε ἔλασσον Ῥοφεέτω ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ μετὰ δὲ τοῦτο, ἀναγέτω αἰεὶ ἐπὶ τὸ πλεῖον, ἢν ἥ τε ὀδύνη πεπαυμένη ᾖ, καὶ μηδὲν ἄλλο ἐναντιῶται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.11)
Μεμαθήκασι δὲ μακροὶ οἱ πυρετοὶ οἵδε γίγνεσθαι, καὶ ἀποσκήμματα ἴσχειν, ἢν μὲν τὰ κάτω ψυχρὰ ᾖ, περὶ ὦτα καὶ τράχηλον‧ ἢν δὲ μὴ ψυχρὰ ᾖ, ἄλλασ ἴσχειν μεταβολάσ‧ Ῥέει δὲ καὶ αἷμα ἐκ Ῥινῶν, καὶ αἱ κοιλίαι τοῖσι τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται‧ ὁκόσοισι δὲ πυρετοὶ ἀσώδεέσ εἰσι, καὶ ὑποχόνδρια ξυντείνουσι, καὶ κεκλιμένοι οὐκ ἀνέχονται ἐν τῷ αὐτέῳ, καὶ τὰ ἄκρεα ψύχονται πάντα, πλείστησ ἐπιμελείησ καὶ φυλακῆσ δέονται‧ διάγειν δὲ τούτοισι προσφέροντασ μηδὲν ἄλλο ἢ ὀξύμελι ὑδαρέσ‧ Ῥόφημα δὲ μὴ πρόσφερε, ἑώσ ἂν λήξῃ, καὶ τὸ οὖρον πεπανθῇ‧ κατακλίνειν δὲ ἐσ ζοφερὰ οἰκήματα, καὶ κατακεκλίσθαι ὡσ ἐπὶ μαλθακωτάτοισι στρώμασι, πολὺν χρόνον ἐπὶ τὰ αὐτὰ καρτερέοντα, καὶ ὡσ ἥκιστα Ῥιπτάζειν‧ μάλιστα γὰρ τοῦτο τοὺσ τοιούτουσ ὠφελέει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.12)
ὅταν δὲ ταὐτὸν πολλάκισ πάσχων ὁ πονηρὸσ τῆσ ὕβρεωσ λήξῃ, ταπεινωθεὶσ ἕπεται ἤδη τῇ τοῦ ἡνιόχου προνοίᾳ, καὶ ὅταν ἴδῃ τὸν καλόν, φόβῳ διόλλυται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 191:1)
προθυμουμένου δὲ τοῦ Προξένου καὶ ὁ Κῦροσ συμπρουθυμεῖτο μεῖναι αὐτόν, εἶπε δὲ ὅτι ἐπειδὰν τάχιστα ἡ στρατεία λήξῃ, εὐθὺσ ἀποπέμψει αὐτόν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 1 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION