헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καί ποτε λέγεται θηρεύοντασ αὐτοὺσ εἰσελθεῖν εἰσ τὸ τέμενοσ Διόσ, κἀκεῖ συνουσιάζοντασ εἰσ λέοντασ ἀλλαγῆναι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 9 2:13)
πιόντων δὲ αὐτῶν, ἐφαπτομένη ῥάβδῳ τὰσ μορφὰσ ἠλλοίου, καὶ τοὺσ μὲν ἐποίει λύκουσ, τοὺσ δὲ σῦσ, τοὺσ δὲ ὄνουσ, τοὺσ δὲ λέοντασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 15:3)
λέγοιεν γὰρ ἂν ἴσωσ ἅπερ Ἀντισθένησ ἔφη τοὺσ λέοντασ δημηγορούντων τῶν δασυπόδων καὶ τὸ ἴσον ἀξιούντων πάντασ ἔχειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 214:5)
καὶ γὰρ κύμβαλον μετὰ χεῖρασ ἔχει καὶ λέοντασ ὑπὸ τῷ θρόνῳ, καὶ κάθηται ὥσπερ ἐν τῷ Μητρῴῳ Ἀθήνησιν ἡ τοῦ Φειδίου.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 9 2:1)
τῆσ μέθησ δὲ κατατρέχων ὁ ποιητὴσ τὸν τηλικοῦτον Κύκλωπα ὑπὸ μικροῦ σώματοσ διὰ ταύτην ἀπολλύμενον παρίστησι καὶ Εὐρυτίωνα τὸν Κένταυρον τούσ τε παρὰ Κίρκῃ λέοντασ ποιεῖ καὶ λύκουσ ταῖσ ἡδοναῖσ ἐπακολουθήσαντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 1:3)
τοὺσ δὲ πάνθηρασ, ἄλλουσ ἀγρώστασ λύκουσ ἢ λέοντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 2:1)
ἐν τῇ γὰρ Ἀττικῇ τίσ εἶδε πώποτε λέοντασ ἢ τοιοῦτον ἕτερον θηρίον;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 61 2:2)
θηρᾶν μὲν γὰρ καὶ τἄλλα θηρία, τούσ τε λέοντασ καὶ παρδάλεισ τάσ τε ἐλάφουσ καὶ τοὺσ ἀγρίουσ ὄνουσ καὶ τὰ πρόβατα, μάλιστα δὲ ἥδεσθαι τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄγρᾳ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 8:1)
εὐνοίασ γὰρ καὶ φιλίασ ἐλπίσαι οὐδὲν δύναται παρ’ οὐδενόσ, ἀλλὰ πρότερον τοὺσ ἀγρίουσ λέοντασ οἱ τρέφοντεσ ἀγαπήσουσιν ἢ τοὺσ τυράννουσ οἱ θεραπεύοντεσ καὶ προσιόντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 70:2)
οὐκοῦν ὑμῖν τὰ τῶν νεβρίδωντε καὶ θύρσων ἐνδεῖ καὶ τὸ λέοντασ φέρειν ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 77:5)
τοὺσ μὲν γὰρ λέοντασ καὶ τὰ τοιαῦτα διὰ τὴν ἀλκὴν καὶ τὴν ἀγριότητα δυσπιστότερα εἶναι, καὶ τὰ μὲν οὐδ’ ὅλωσ πελάζειν, τὰ δ’ εὐθὺσ ἀποχωρεῖν, οὐχ ἡδόμενα τῷ μέλει.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 85:2)
μόνουσ δὲ θαυμάζεισ τοὺσ λέοντασ καὶ τοὺσ ἀετοὺσ καὶ τὰσ Σκύλλασ καὶ τοὺσ Κύκλωπασ, οἷσ ἐκεῖνοσ ἐκήλει τοὺσ ἀναισθήτουσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι τὰ παιδία διηγούμεναι τὴν Λάμιαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 16:1)
‐ Ἦ δεινὸν λέγεισ, εἰ ὥσπερ φυτόν τι ἢ ζῷον ἐκλελοίπασι τῷ χρόνῳ οἱ καλοί, οἱο͂ν δή φασι τοὺσ λέοντασ παθεῖν τοὺσ ἐν τῇ Εὐρώπῃ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 1:5)
καὶ γὰρ λέοντασ καὶ παρδάλεισ ἐν αὐτῇ πολλῷ πλείονασ καὶ μείζουσ καὶ ταῖσ ἀλκαῖσ διαφόρουσ πεφυκέναι ἤπερ ἐν τῇ Λιβύῃ συμβέβηκε·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 50 2:3)
ὑπὸ γὰρ τὴν ἀνατολὴν τοῦ κυνὸσ παραδόξωσ γινομένησ νηνεμίασ περὶ τοὺσ τόπουσ τοσοῦτο πλῆθοσ ἀθροίζεται κωνώπων, ὑπερέχον δυνάμει τοὺσ γνωριζομένουσ, ὥστε τοὺσ μὲν ἀνθρώπουσ καταφυγόντασ εἰσ τὰσ ἑλώδεισ λίμνασ μηδὲν πάσχειν, τοὺσ δὲ λέοντασ πάντασ φεύγειν ἐκ τῶν τόπων, ἅμα μὲν ὑπὸ τοῦ δηγμοῦ κακουχουμένουσ, ἅμα δὲ τὸν ἀπὸ τῆσ φωνῆσ ἦχον καταπεπληγμένουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 23 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION