헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ὁμοίωσ λέγομεν διαφοράν τινα εἶναι τοῦ πολιτικοῦ λόγου πρὸσ τὸν ἀφελῆ, καὶ ὅλωσ ἡ διαφορὰ τῆσ ἀφελείασ πρὸσ τὸν πολιτικὸν λόγον, ὅτι τῆσ μὲν ἀφελείασ ἐστὶ τὸ ἁπλῶσ προχωρεῖν τὸν λόγον καὶ ἕλκεσθαι ἀεὶ τὴν ἀκοὴν κατὰ τὸ ὅμοιον καὶ μηδαμοῦ ἐγκοπὰσ εἶναι τοῦ λόγου μηδὲ ἐνίστασθαί που πρὸσ τὴν ἀκοήν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 8:1)
λέγομεν δὲ ὅτι πολλαχοῦ κοινὰ θεωρήματά ἐστι καὶ τῶν ἀφελῶν καὶ τῶν πολιτικῶν, αὐτίκα τὸ ἐπισημήνασθαι περὶ πραγμάτων ὧν ἂν μέλλῃσ λέγειν καὶ τὸ ἐπεσκέφθαι αὐτῶν τὴν φύσιν καὶ τὸ ἀντιπῖπτον πρὸσ τὸ ὑπὸ σοῦ λεγόμενον, ὅτι περὶ μικρῶν καὶ φαύλων διαλέγῃ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 18:1)
τὸ οὖν τὰ μικρὰ μεγάλωσ ὀνομάζειν λέγομεν ὅτι γλυκύτητα παρέχει τῷ λόγῳ, καὶ ἔστι θαυμασιωτάτη ἡ τροπὴ ἡ τοιαύτη, πόλεμον εἰπεῖν κυνὸσ καὶ θηρίου, πρῶτον μὲν χρὴ εἶναι τὰσ κύνασ ἑκάστου γένουσ, μὴ τὰσ ἐπιτυχούσασ, ἵνα ἕτοιμαι ὦσι πολεμεῖν τῷ θηρίῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ γλυκύτητοσ. 4:2)
ὣσ δὲ καὶ ἡμεῖσ νῦν οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφὸν λέγομεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ σχεδὸν ταῦθ’ ἃ ποιεῖτε καὶ ἐν οἷσ τέτραφθε, ταῦτα δ’ ἐστὶν ἀρχόντων αἰδὼσ, νόμων τιμὴ, ταὐτὰ φρονεῖν, ἀεὶ μὲν δή ποτε εὐδοκιμοῦν πρᾶγμα, τοῖσ δὲ παροῦσι καιροῖσ καὶ σφόδρα συμβαῖνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:9)
φανήσεται γὰρ ἃ νῦν ἡμεῖσ λέγομεν αὐτὸσ πρόσθεν εἰρηκὼσ, εἰ καὶ μὴ τούτοισ τοῖσ ῥήμασι μηδ’ εἰσ τοσοῦτον τῆσ ἀναγκαίασ ἀποδείξεωσ, ἀλλ’ οὖν τῷ γε ὅλῳ λόγῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 12:10)
τί οὖν οὐ κἀκεῖνα λέγομεν, ὅτι Κῦροσ τὸν Ἀράξην διαβὰσ Μασσαγέταισ συνέβαλε, Δαρεῖοσ δὲ τὸν Βόσπορον ζεύξασ ἐπὶ Σκύθασ διέβη, Ξέρξησ δὲ τὸν Ἑλλήσποντον ζεύξασ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, Νίνοσ δὲ ὑπὸ Μήδων ἑάλω, ὁ δὲ Σαρδανάπαλλοσ ἐκαύθη ζῶν ἀναβὰσ ἐπὶ τὴν πυρὰν αὐτόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:4)
καὶ μὴν ἐν μὲν οἷσ ἡμεῖσ λέγομεν καὶ τοῖσ ἄλλοισ συνδοκοῦν ἐστι καὶ τῷ Πλάτωνι πρόσεστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 64:6)
ταὐτὰ ἄρα Πλάτωνι νῦν ἡμεῖσ λέγομεν περὶ ῥητορικῆσ, δοκοῦντεσ ἐναντία.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 109:9)
πῶσ οὖν ἄν τισ νεμεσῴη δικαίωσ ἡμῖν, ὅταν αὐτὸσ Πλάτων ὡσ ἀληθῆ λέγομεν ἐπιψηφίζῃ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 168:13)
οἶμαι γὰρ ἔγωγε καὶ Πλάτωνα καὶ Πυθαγόραν αὐτοὺσ ἀναστάντασ καὶ λαβόντασ σοφιστὴν πόρρω που οὕτω δὲ ἂν κελεύειν τούτουσ καθέζεσθαι καὶ νομίζεσθαι κάλλιστ’ ἂν οὕτωσ αὐτοῖσ ὑπὲρ φιλοσοφίασ εἶναι δεδογμένον ὂν καὶ τοὺσ κωμάζοντασ ἐπ’ αὐτὴν ἀποκρίναιεν, ὥσπερ οἱ τοὺσ τῷ ὄντι κωμάζοντασ ἐπ’ αὐτὴν ἀποκρίνοντεσ, καὶ ἡμεῖσ οὐχ ἅπαντασ δή που λέγομεν κακῶσ, οὐδ’ εἰρήκαμεν, ἀλλ’ οἷσ τοῦτο προσήκει τῶν σκηπτούχων καὶ οἵτινεσ ἂν γνωρίζωσι τὰ λεγόμενα, οὔθ’ ὅστισ αὐτῶν πρῶτοσ αἰτιάσεται, πρὸσ τοῦτον εἴρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 198:9)
ἀνθρώπινον δὲ λέγομεν, ὅτι τάχ’ ἂν εἰή καὶ βελτίονόσ τινοσ ἄλλου τῶν ὄντων εὐδαιμονία, οἱο͂ν θεοῦ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 77:1)
νῦν δὲ λέγομεν ὅτι τῶν ἀγαθῶν τὰ μέν ἐστιν ἀνθρώπῳ πρακτὰ τὰ δ’ οὐ πρακτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 80:2)
τοῦτο δὲ λέγομεν οὕτωσ, διότι ἔνια τῶν ὄντων οὐθὲν μετέχει κινήσεωσ, ὥστ’ οὐδὲ τῶν ἀγαθῶν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 80:3)
εἰ δὲ δεῖ συντόμωσ εἰπεῖν περὶ αὐτῶν, λέγομεν ὅτι πρῶτον μὲν τὸ εἶναι ἰδέαν μὴ μόνον ἀγαθοῦ ἀλλὰ καὶ ἄλλου ὁτουοῦν λέγεται λογικῶσ καὶ κενῶσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 89:2)
τούτων δὲ τοῦτον τὸν τρόπον διωρισμένων, λέγομεν ὅτι <ταὐτὸ> τὸ ἔργον τοῦ πράγματοσ καὶ τῆσ ἀρετῆσ, ἀλλ’ οὐχ ὡσαύτωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION