헬라어 문장 내 검색 Language

ἓν δὲ τούτοισ ὃ πρόσεστι τοῖσ μὲν πολλοῖσ ἐπιεικῶσ κεχαρισμένον, τοῖσ δ’ ἐπιεικέσι πάντων ἀνιαρότατον, τοῦτ’ ἐκποδὼν ἀνελεῖν, λέγω τὰσ βλασφημίασ καὶ τοὺσ κώμουσ τουτουσὶ τοὺσ μεθημερίνουσ, καὶ νὴ Δία γε τοὺσ ἐπὶ ταῖσ παννυχίσι, καὶ μήτε ποιητὰσ εἶναι τούτων μήτε ἀγωνιστὰσ, μηδὲ παίζειν ἃ μὴ βέλτιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:8)
Ἰδομενεὺσ δέ φησι καὶ τοὺσ Πεισιστρατίδασ Ἱππίαν καὶ Ἵππαρχον εὑρεῖν θαλίασ καὶ κώμουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 441)
πολιῷ δ’ ἐπὶ πολλάκι λωτῷ κημωθεὶσ κώμουσ εἶχε σὺν Ἑξαμύῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 5:1)
Λέσβιοσ Ἀλκαῖοσ δέ, πόσουσ ἀνεδέξατο κώμουσ, Σαπφοῦσ φορμίζων ἱμερόεντα πόθον, γινώσκεισ, ὁ ο ἀοιδὸσ ἀηδόνοσ ἠράσαθ’ ὕμνων Τήιον ἀλγύνων ἄνδρα πολυφραδίῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 6:1)
πολυπότησ δὲ ἦν καὶ Ἀντίοχοσ ὁ βασιλεὺσ ὁ κληθεὶσ Ἐπιφανήσ, ὁ ὁμηρεύσασ παρὰ Ῥωμαίοισ, ὡσ ἱστορεῖ Πτολεμαῖοσ ὁ Εὐεργέτησ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ὑπομνημάτων κἀν τῷ πέμπτῳ φάσκων αὐτὸν εἰσ τοὺσ Ἰνδικοὺσ κώμουσ καὶ μέθασ τραπέντα πολλὰ ἀναλίσκειν, καὶ τὰ περιλειπόμενα δὲ τῶν χρημάτων μεθ’ ἡμέραν κωμάζων ὁτὲ μὲν ἐξέχει, ἄλλοτε δὲ ἐν ταῖσ δημοσίαισ ὁδοῖσ ἱστάμενοσ ἔλεγε, ’ τίνι ἡ τύχη δίδωσι, λαβέτω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 521)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ὑπῆρχε καὶ τῇ ψυχῇ μετέωροσ καὶ μεγαλοπρεπὴσ καὶ καταφρονῶν οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν ταῖσ δυναστείαισ ὄντων, καὶ τὸ πάντων ἰδιώτατον, κατὰ μὲν τὴν εἰρήνην ἐν μέθαισ διέτριβε καὶ συμποσίοισ ἔχουσιν ὀρχήσεισ καὶ κώμουσ καὶ τὸ σύνολον ἐζήλου τὴν μυθολογουμένην ποτὲ γενέσθαι κατ’ ἀνθρώπουσ τοῦ Διονύσου διάθεσιν, κατὰ δὲ τοὺσ πολέμουσ ἐνεργὸσ ἦν καὶ νήφων, ὥστε παρὰ πάντασ τοὺσ ἐργατευομένουσ ἐναγώνιον παρέχεσθαι τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 92 4:1)
ὦ πολλὰ κόμπουσ ἐκβαλὸν φίλον στόμα, ὄλωλασ, ἐψεύσω μ’, ὅτ’ ἐσπίπτων πέπλουσ, Ὦ μῆτερ, ηὔδασ, ἦ πολύν σοι βοστρύχων πλόκαμον κεροῦμαι, πρὸσ τάφον θ’ ὁμηλίκων κώμουσ ἀπάξω, φίλα διδοὺσ προσφθέγματα.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests 3:6)
οἱ δὲ ἀκούσαντεσ εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ θεῷ πάλιν αὐτοῖσ ἀποδιδόντι τὴν πάτριον γῆν, εἰσ δὲ πότον καὶ κώμουσ τραπέντεσ ἐφ’ ἡμέρασ ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν τῆσ πατρίδοσ ἑορτάζοντεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 83:1)
τίνασ πότουσ ἀκαίρουσ, τίνασ κώμουσ ἐγκαλεῖσ ;
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 21:6)
τελευταῖον δὲ καὶ προσέκρουε τὰ πολλὰ ἐπιτιμῶν, καὶ φορτικὸσ ἐδόκει ὑπομιμνήσκων ἀεὶ τῶν προγόνων καὶ φυλάττειν παραγγέλλων ἃ μετὰ πολλῶν καμάτων ὁ πατὴρ αὐτῷ κτησάμενοσ κατέλιπεν, ὥστε διὰ ταῦτα οὐδὲ ἐπὶ τοὺσ κώμουσ ἀπῆγεν ἔτι αὐτόν, ἀλλὰ μόνοσ μετ’ ἐκείνων ἐκώμαζε, λανθάνειν πειρώμενοσ τὸν Ἀγαθοκλέα.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 12:7)
τοῖσ μὲν οὖν πολλοῖσ ἐκ τούτων ἀπηχθάνετο, τοῖσ δὲ χρηστοῖσ καὶ σώφροσι διὰ τὸν ἄλλον βίον οὐκ ἦν ἀρεστόσ, ὡσ Κικέρων φησίν, ἀλλ’ ἐμισεῖτο, βδελυττομένων αὐτοῦ μέθασ ἀώρουσ καὶ δαπάνασ ἐπαχθεῖσ καὶ κυλινδήσεισ ἐν γυναίοισ, καὶ μεθ’ ἡμέραν μὲν ὕπνουσ καὶ περιπάτουσ ἀλύοντοσ καὶ κραιπαλῶντοσ, νύκτωρ δὲ κώμουσ καὶ θέατρα καὶ διατριβὰσ ἐν γάμοισ μίμων καὶ γελωτοποιῶν.
(플루타르코스, Antony, chapter 9 3:1)
ψελλιζόντων καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμουσ καὶ πότουσ καὶ ἔρωτασ αὐτῶν οἱᾶ νέοι πλημμελούντων ἐπεῖδον ὤστ’ ἐπαινεῖσθαι καὶ μνημονεύεσθαι τοῦ Εὐήνου τοῦτο μόνον ὧν ἔγραψεν, ἢ δέοσ ἢ λύπη παῖσ πατρὶ πάντα χρόνον.
(플루타르코스, De amore prolis, section 4 3:2)
οὐδ’ Ἀρίστων Πλάτωνοσ φιλοσοφοῦντοσ, οὐδ’ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέουσ νίκασ οἱ πατέρεσ ἔγνωσαν ψελλιζόντων καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμουσ καὶ πότουσ καὶ ἔρωτασ αὐτῶν οἱᾶ νέοι πλημμελούντων ἐπεῖδον·
(플루타르코스, De amore prolis, section 4 9:1)
τηνικαῦτα δὲ ὁρῶν τὸ πλῆθοσ ἄνευ μεγάλησ ἀνάγκησ μήτε σώζεσθαι δυνάμενον μήτε σῴζειν, ἀλλ’ οἱο͂ν ἐκείνου προπολεμοῦντοσ οἴκοι καθῆσθαι περὶ λουτρὰ καὶ συνουσίασ γενόμενον, ἀπέκλεισε μὲν τὰ γυμνάσια καὶ τοὺσ περιπάτουσ, ἐν οἷσ ἀλύοντεσ ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγῳ διεστρατήγουν, πότουσ δὲ καὶ κώμουσ καὶ θαλίασ ἀκαίρουσ ἀνεῖλεν, ἐκάλει δὲ πρὸσ τὰ ὅπλα, καὶ περὶ τοὺσ καταλόγουσ τῶν στρατευομένων ἀπαραίτητοσ ἦν καὶ λυπηρόσ, ὥστε πολλοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀπελθεῖν ἀηθείᾳ τοῦ ἄρχεσθαι δουλείαν τὸ μὴ πρὸσ ἡδονὴν ζῆν καλοῦντασ.
(플루타르코스, chapter 16 2:1)
οὐ γὰρ ἔτι τὰσ χήρασ ἐπείρα γυναῖκασ οὐδὲ τὰσ ὑπάνδρουσ ἠρκεῖτο μοιχεύων, ἀλλ’ ἐκ προστάγματοσ ἣν αὐτῷ φανείη, προσπέμψασ ἐκάλει, ταῖσ δὲ μὴ προχείρωσ συνυπακουούσαισ ἐνύβριζε, κώμουσ ποιούμενοσ ἐπὶ τὰσ οἰκίασ.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 26 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION