헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ᾗ γὰρ ἂν οἰκείωσ ἕκαστοσ ἔχων τυγχάνῃ, τὰσ ἄλλασ ὑπὲρ ταύτησ κακίζειν καθ’ ὅσον δύναται βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:7)
ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν καὶ πρῶτον αἰδοῖ τῶν λόγων αὐτῶν καὶ τῷ νομίζειν χρῆναι καθάπερ γονεῦσι βοηθεῖν, ὡσ ἕκαστοσ ἔχει τῆσ ἐν αὐτοῖσ δυνάμεωσ, εἶτα καὶ τῶν ἄλλων ἕνεκ’ ἀνθρώπων, ὅπωσ μὴ περὶ τῶν μεγίστων φαύλωσ ὑπαχθεῖεν μηδ’ ἀγνοήσαιεν ὅσῳ λαμπρότεροσ καὶ μείζων ἀνὴρ, τοσούτῳ προχειρότερον πιστεύσαντεσ αὐτῷ, μηδὲ ἣν οὐ θέμισ οὐδὲν φλαῦρον ἀκοῦσαι, ταύτην οἰόμενοι κακίζειν αὑτοὺσ τῶν καλλίστων ἀποστερήσαιεν ἑκόντεσ, ἐν ἴσῳ δὲ ἄκοντεσ εἰπεῖν, ὑπέστην τὸν λόγον τοῦ τε δικαίου χάριν καὶ τῆσ χρείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 5:5)
ἐμοὶ μὲν γὰρ ὡσ ἀληθῶσ οὐ ῥητορικὴν ἐν τούτοισ κακίζειν φαίνεται οὐδὲ πολιτικῆσ μορίου εἴδωλον δεικνύναι, ἀλλ’ οὕτωσ ὥσπερ εἴδωλον ῥητορικῆσ ἀπειληφὼσ ἐπὶ τούτῳ σπουδάζειν, αὐτῆσ δ’ οὐδ’ ἅπτεσθαι, ὥσπερ οἱ Στησιχόρου Τρῶεσ οἱ τὸ τῆσ Ἑλένησ εἴδωλον ἔχοντεσ ὡσ αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 53:2)
ἐπεὶ καὶ τὴν ὑφ’ ἡμῶν ταύτην κληθεῖσαν φιλοσοφίαν, εἴ τισ βούλοιτο κακίζειν, πόλλ’ ἂν ἔχοι παράγειν ἐν τοῖσ λόγοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 59:10)
καὶ τοσούτῳ δέω κακίζειν ἐκεῖνον τούτοισ, ὥστ’ εἰ δεῖ καὶ τοῦτ’ εἰπεῖν, καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ σεμνύνειν αὐτὸν ἡγοῦμαι, εἰ τούτων ἐκείνοισ ὑπεναντίωσ ἐχόντων μὴ τὰ ἔργα μηδὲ τὰσ πράξεισ αὐτοῦ διαβάλλω, ἀλλ’ ἐκ τοῦ βίου καὶ τῶν ἔργων ἃ μεθ’ ἡμῶν καὶ ὧν ἡμεῖσ ἀξιοῦμεν εἶναι τίθημι, ταῦθ’ ἑτέρωσ ἔχοντα ἢ ὥσ τισ πιστεύσειεν ἀποφαίνω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 69:5)
ἐχόντων δὴ τούτων οὕτωσ τίνοσ ὧν εἶπον λαβόμενον κακίζειν ἔνεστι τὴν ῥητορικήν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:11)
πρῶτον μὲν γὰρ περὶ συγγενοῦσ πρὸσ τοῦτον ἐβλασφήμει καὶ ἐπιτρόπου, καίτοι ὥσπερ οὐκ ἦν εἰκὸσ τὸν πατέρα αὐτοῦ πρὸσ αὐτὸν ψέγειν, οὐδ’ εἰ φαυλότατοσ τῶν πολιτῶν ἦν, οὕτωσ οὐδὲ τὸν θεῖον κακίζειν, οὐδ’ εἰ συνῄδει τι τοιοῦτον, εἰσ καιρὸν ἐγίγνετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 170:5)
ἐπεὶ καὶ τὸν σοφιστὴν δοκεῖ μέν πωσ κακίζειν ἀεὶ, καὶ ὅ γε δὴ μάλιστα ἐπαναστὰσ τῷ ὀνόματι Πλάτων εἶναί μοι δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 197:2)
"καὶ τοσούτῳ δέω κακίζειν ἐκεῖνον τούτοισ, ὥστε εἰ δεῖ καὶ τοῦτο εἰπεῖν, καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ σεμνύνειν αὐτὸν ἡγοῦμαι, εἰ τούτων ἐκείνοισ ὑπεναντίωσ ἐχόντων μὴ τὰ ἔργα μηδὲ τὰσ πράξεισ αὐτοῦ διαβάλλω, ἀλλ’ ἐκ τοῦ βίου καὶ τῶν ἔργων, ἃ μεθ’ ἡμῶν καὶ ὧν ἡμεῖσ ἀξιοῦμεν εἶναι τίθημι, ταῦθ’ ἑτέρωσ ἔχοντα ἢ ὡσ ἄν τισ πιστεύσειεν ἀποφαίνω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:13)
ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ἰατρὸν ἠξίουσ κακίζειν, ὡσ ἀσιτίαν παντελῆ τοῖσ κάμνουσιν ἐπιτάττει, παρὰ τὸ μὴ συγχωρεῖν τοῖσ βλάπτουσι χρῆσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 31:5)
πῶσ οὐ παραπλήσιον ποιεῖσ εἰσ εὐκολίαν τουτουσὶ διαβάλλων, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τὸν Πύθιον κακίζειν ἠξίουσ, ὡσ οὐδὲν τῶν δεόντων ἐπίσταται, ὃσ καὶ τοῦ τί δεῖ ποιεῖν ἡγεμὼν τοῖσ ἄλλοισ καὶ σύμβουλόσ ἐστιν ἀσφαλὴσ, καὶ ξυμπάσησ ὡσ εἰπεῖν τῆσ οἰκουμένησ τὰ τοιαῦτα δημαγωγὸσ καὶ προφήτησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 19:1)
οὐκοῦν ἄτοπον καὶ τῷ λυσιτελεῖ πολεμοῦν παρ’ οὗ μὲν δόξα καὶ κέρδοσ ὑμῖν, τοῦτ’ εἰσφέροντασ τουτουσὶ μὴ θαυμάζειν μηδὲ τοῖσ ἴσοισ τιμᾶν, παρ’ οὗ δὲ μηδ’ ἡτισοῦν ὄνησίσ ἐστι, μὴ τοῦτο ποιοῦντασ κακίζειν, καὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν κέρδοσ λειτουργίαν περὶ πλείονοσ ἄγειν τῆσ θαυμαστῆσ αὐτῶν ὑπὲρ ὑμῶν προαιρέσεωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 30:1)
ταῦτα καὶ τοιαῦτα πράττειν, Αἰσχίνη, τὸν καλὸν κἀγαθὸν πολίτην ἔδει, ὧν κατορθουμένων μὲν μεγίστοισ ἀναμφισβητήτωσ ὑπῆρχεν εἶναι καὶ τὸ δικαίωσ προσῆν, ὡσ ἑτέρωσ δὲ συμβάντων τὸ γοῦν εὐδοκιμεῖν περίεστι καὶ τὸ μηδένα μέμφεσθαι τὴν πόλιν μηδὲ τὴν προαίρεσιν αὐτῆσ, ἀλλὰ τὴν τύχην κακίζειν τὴν οὕτω τὰ πράγματα κρίνασαν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 431:1)
εἰ δ’ ἀπὸ σπουδῆσ καὶ φιλοσοφοῦντεσ, παρὰ τὰσ κοινάσ ἐστιν ἐννοίασ ψέγειν μὲν ὁμοίωσ καὶ κακίζειν πάντασ ἀνθρώπουσ, χρῆσθαι δὲ τοῖσ μὲν ὡσ μετρίοισ τοῖσ δ’ ὡσ κακίστοισ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 10 5:1)
καὶ κακίζειν ἔθη φαῦλα καὶ πράξεισ ἡμαρτημένασ προαχθῶσι, μεγαλύνοντεσ αὑτοὺσ ὡσ περὶ ταὐτὰ θαυμασίουσ δή τινασ γενομένουσ.
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 20 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION