헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ πάντα καὶ μεμνῆσθαί με ἐκείνου καὶ συμφορὰν οὐ φαύλην ἄγειν τὸ συμβεβηκὸσ ποιεῖ, καὶ προσέτι μὴ δοκεῖν πολυπραγμονεῖν πρὸσ ὑμᾶσ νυνὶ διαλεγόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 11:6)
οὐκοῦν εἰ τὸ μὲν ἐκπεσεῖν ἢ παθεῖν τι Δίωνα δεινὸν περιφανῶσ, τὸ δ’ ὅπωσ μὴ ἐκπεσεῖται πρᾶξαι καλὸν καὶ δίκαιον, οὕτω δ’ ἔχων λόγων καὶ πειθοῦσ ἐδεῖτο, σὺ δὲ τῷ ταῦτ’ ἔχειν ἔπλεισ, ὡμολόγηκασ ἅπαντα, καὶ δεῖν σπουδάζειν ὅπωσ τισ ἐκ τῶν δυνατῶν μὴ ἀδικήσεται, καὶ τὴν τῶν λόγων τοῦ πείθειν δύναμιν οὐ φαύλην εἶναι, καὶ τοὺσ πείθοντασ ὑπὲρ τούτων οὐ μόνον παρ’ ἀνθρώποισ ἐπαίνων ἀξίουσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ θεοῖσ ἀμέμπτουσ, εἴπερ τοὺσ ἐλλείποντασ οὐδὲ ὁσίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 67:7)
ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοσ τὴν φαύλην δικαίωσ ψέγει, τί κωλύει τήν γε ἐναντίαν ἡμᾶσ ἐπαινοῦντασ ὀρθῶσ ποιεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:3)
ἀλλ’ εἰ τοῦτο δοκεῖ Πλάτων ἰσχυρόν τι λέγειν τὸ εἰσ αὐτὸν Μιλτιάδην ἐξαμαρτεῖν Ἀθηναίων τινὰσ, καὶ Κριτίασ αὖ τῷ Σωκράτει ζημίαν ἐπέθηκε, καὶ ταύτην οὐ φαύλην, ἀλλ’ ἣν ἥκιστα ἐκεῖνοσ ἐδέξατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 133:10)
ἐκείνοισ γάρ φασιν εἶναι νόμον, ἄν τισ αὐτῶν σχῇ τινα φαύλην αἰτίαν, μὴ πρότερον καταγιγνώσκειν, μηδ’ ἂν ἐλέγχηται, πρὶν ἂν παρ’ ἄλληλα ἐξετάσαντεσ ἅ τε εὖ καὶ ἃ κακῶσ ἐποίησεν εὑρ́ωσι τὰ χείρω νικῶντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 139:7)
ἀλλὰ μὴν καὶ περί γ’ αὐτῶν τῶν λειτουργιῶν, ἃσ ἀναιρεῖσθαί φησι διὰ τὰσ ἀτελείασ Λεπτίνησ, ἐκεῖνο λέγω, ὡσ εἴ τισ τὴν ἐσομένην ἐντεῦθεν ὄνησιν ἀκριβῶσ ἐξετάσει, καὶ ἣν οἱ τὰσ ἀτελείασ λαμβάνοντεσ τῇ πόλει παρέχουσιν, εὑρήσει τὴν μὲν μείζω τοῖσ ὅλοισ καὶ περιφανεστέραν καὶ ὥστε ταύτησ τυγχάνειν ἀξίαν εὐχῆσ, τὴν δ’ οὐχ ὅσον ἐλάττω καὶ φαύλην παντάπασι καὶ οὐδ’ αὐτὸ τοῦτο διὰ σμικρότητα δοκοῦσαν δήπουθεν ὄνησιν, ἀλλὰ καὶ οἱάν παροραθεῖσαν μηδ’ ὁπωστιοῦν ἂν τῷ κοινῷ λελυμάνθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 28:2)
ἡμεῖσ δὲ ὅλωσ ταύτασ ἐξημαρτημένασ εἶναί φαμεν, καὶ βελτίω μὲν ὀλιγαρχίαν ἄλλην ἄλλησ οὐ καλῶσ ἔχειν λέγειν, ἧττον δὲ φαύλην.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 23:3)
δὲ φαύλωσ ἔχον, οἱο͂ν πλοῖον σπιθαμιαῖον μὲν οὐκ ἔσται πλοῖον ὅλωσ, οὐδὲ δυοῖν σταδίοιν, εἰσ δὲ τὶ μέγεθοσ ἐλθὸν ὁτὲ μὲν διὰ σμικρότητα φαύλην ποιήσει τὴν ναυτιλίαν, ὁτὲ δὲ διὰ τὴν ὑπερβολήν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 77:1)
δεῖ δὴ νυνί σε γενέσθαι δεινὴν <δειλὴν> ἀγαθὴν φαύλην σεμνὴν ἀγανὴν πολύπειρον·
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests2)
Ταῦτα δὲ διαπραξάμενοσ ἐπὶ Καρίασ ἐστέλλετο, ὅτι ἐν Ἁλικαρνασσῷ συνεστηκέναι οὐ φαύλην δύναμιν τῶν τε βαρβάρων καὶ ξένων ἐξηγγέλλετο.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 20 2:1)
ἐν δὲ τούτῳ τῶν ψιλῶν τινασ κατὰ ζήτησιν ὕδατοσ ἀποτραπέντασ ἀπὸ τῆσ στρατιᾶσ εὑρεῖν ὕδωρ συλλελεγμένον ἔν τινι χαράδρᾳ οὐ βαθείᾳ, ὀλίγην καὶ φαύλην πίδακα·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 26 2:1)
ὁ δὲ τὴν ἰδίαν τύχην τὴν ἐμὴν τῆσ κοινῆσ τῆσ πόλεωσ κυριωτέραν εἶναί φησι, τὴν μικρὰν καὶ φαύλην τῆσ ἀγαθῆσ καὶ μεγάλησ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 365:3)
ἆρ’ οὖν μικρὰν ἢ φαύλην πρόνοιαν ἔχειν ὑμῖν ὁ θεὶσ τὸν νόμον δοκεῖ, ὅπωσ κύριοσ ἔσται καὶ μήτε συγχυθήσεται μήτ’ αὖ μεταποιηθήσεται;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 89:2)
εἶθ’ ὃσ εὐτυχούντων ἐστὶ κόλαξ, κἂν ἀτυχῶσι, τῶν αὐτῶν τούτων προδότησ, καὶ τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλῶν καὶ καλῶν κἀγαθῶν ὄντων μηδενὶ μηδ’ ἐξ ἴσου χρῆται, τοῖσ δὲ τοιούτοισ ἐθελοντὴσ ὑποπίπτει, καὶ μήτ’ εἴ τινα τῶν οἰκείων ἀδικήσει μήτ’ εἰ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ φαύλην δόξαν ἕξει ταῦτα ποιῶν μήτ’ ἄλλο μηδὲν σκοπεῖ, πλὴν ὅπωσ τι πλέον ἕξει, τοῦτον οὐ μισεῖν ὡσ κοινὸν ἐχθρὸν τῆσ φύσεωσ ὅλησ τῆσ ἀνθρωπίνησ προσήκει;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 103:1)
τάχα γὰρ ἄν ποτε καὶ ἡμῖν χρείαν οὐ φαύλην παράσχοι ἑλκόμενά πῃ πρὸσ τὸ δέον καὶ παραβαλλόμενα τοῖσ οὖσι καὶ ἀληθέσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION