헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δέομαι ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐθελῆσαί μου μετ’ εὐνοίασ ἀκοῦσαι λέγοντοσ, ὑπολογιζομένουσ τό τε μέγεθοσ τοῦ κινδύνου καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν αἰτιῶν πρὸσ ἂσ ἀπολογήσασθαί με δεῖ, καὶ τὰσ τέχνασ καὶ τὰσ κατασκευὰσ τοῦ κατηγόρου καὶ τὴν ὠμότητα, ὃσ ἐτόλμησε παρακελεύσασθαι πρὸσ ἄνδρασ ὀμωμοκότασ τῶν ἀντιδίκων ὁμοίωσ ἀμφοτέρων ἀκούσεσθαι τοῦ κινδυνεύοντοσ φωνὴν μὴ ὑπομένειν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1 1:1)
οἰέσθ’ ἄν ποτε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐθελῆσαί τινα ἐπασκεῖν εἰσ τὰ Ὀλύμπια, ἢ ἄλλον τινὰ τῶν στεφανιτῶν ἀγώνων, παγκράτιον ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν βαρυτέρων ἄθλων, εἰ ὁ στέφανοσ ἐδίδοτο μὴ τῷ κρατίστῳ, ἀλλὰ τῷ διαπραξαμένῳ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1793)
ὃ καὶ Ἀννίβαν νῦν καὶ Ἀσδρούβαν οὐ πρὸ πολλοῦ ποιῆσαί τε, καὶ τὸ στρατόπεδον νυκτὸσ ἐγχειρίσαντα τοῖσ πολεμίοισ, μετ’ ὀλίγον καὶ ἑαυτὸν ἐθελῆσαι τῷ Σκιπίωνι ἐνδοῦναι ἐπὶ τῷδε προσπελάσαντα, κρύπτεσθαί τε νῦν ἐν τῇ πόλει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:3)
εἰσὶ γὰρ οἳ καὶ τόδε νομίζουσιν, αὐτὸν ἐσ Ῥωμαίων σωφρονισμὸν ἐθελῆσαι γείτονα καὶ ἀντίπαλον αὐτοῖσ φόβον ἐσ ἀεὶ καταλιπεῖν, ἵνα μή ποτε ἐξυβρίσειαν ἐν μεγέθει τύχησ καὶ ἀμεριμνία.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 11:5)
οὐδὲ τοῦτ’ ἀπέχρη, ἀλλ’ ἐχομένων μὲν τῶν νήσων, ἐχομένων δὲ τῶν ἄλλων ἁπάντων κτημάτων, μεθεστηκότων δ’ οἰκετῶν, πορθουμένησ δὲ τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν ἐν Δεκελείᾳ, τοῦ δὲ ἐδάφουσ ὄντοσ λοιποῦ τῇ πόλει, τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ βοηθεῖν ἂν ἐθελῆσαι, εἴ τισ ἠδίκει, ὥστε συμβάσεωσ ἡμᾶσ οὐκ ἠξίωσαν ἐν τοσούτοισ κακοῖσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ πρέσβεισ τοὺσ ἐλθόντασ ὡσ αὐτοὺσ παρ’ ἡμῶν πρότερον μὲν ἀπράκτουσ καθάπαξ ἀπέπεμψαν, τελευτῶντεσ δ’ ἐπὶ τοσοῦτον κατέσχον, ἑώσ πλήρη νεκρῶν ἐποίησαν τὴν πόλιν, καὶ ταύτην ἐπιθήκην κακῶν προσεξετίσαμεν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:11)
τοσοῦτον γὰρ ἡμῖν εἶναι δοκεῖ τὸ περιὸν τῶν φόβων ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι ὥστε ἀγαπητὸν ποιούμεθα, εἰ καὶ προσδεηθείσ τισ οἱο͂́σ τε ἔσται πεῖσαι τοὺσ ὑπολοίπουσ ἐθελῆσαι σωθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 2:3)
ἀκόλουθον δ’ ἐμοί τε τὸν λοιπὸν λόγον προσθεῖναι τὸν τῆσ παρακλήσεωσ, εἴπερ μὴ ψυχαγωγία τισ ἔσεσθαι μέλλει μόνον τῆσ ἀκροάσεωσ, ἀλλά τι καὶ χρείασ προσέσται, ὑμῖν τ’ ἐθελῆσαι καὶ τούτων μετὰ τῆσ ὁμοίασ ἀκοῦσαι γνώμησ, ἵνα μὴ μόνον τῇ παραχρῆμα εὐφημίᾳ τετιμηκότεσ ἦτε τὸν λόγον, ἀλλὰ καὶ τῇ παρὰ πάντα τὸν χρόνον καὶ ἐπ’ αὐτῶν τῶν πραγμάτων μνήμῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:9)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔγωγε βουλοίμην ἂν ὥσπερ κἀνταῦθ’ ὑμῖν ἔχειν ἡγοῦμαι χαρίσασθαι τῷ τι καὶ πλεῖον ἂν εἰπεῖν ὧν οἱ πρὸ ἡμῶν τοῖσ ὁμοίοισ ἐγκεχειρηκότεσ, οὕτωσ καὶ ὑμᾶσ ὑμῖν αὐτοῖσ ἐθελῆσαι χαρίσασθαι καὶ μὴ μόνον τὸν χρόνον τοῦτον ὃν νῦν ἀκροᾶσθε τούτου τοῦ λόγου ταὐτὰ φρονῆσαι περὶ τῶν λεγομένων, [ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖσ μετὰ ταῦτα] ‐ πείσεσθε γὰρ σαφῶσ αὐτῷ, εὖ οἶδα ἐγὼ τὴν ὑμετέραν δεξιότητα καὶ φιληκοί̈αν ‐ ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ μιᾷ γνώμῃ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι καὶ τὴν ἔργῳ πίστιν ὡσ ἥσθητε τῷ λόγῳ προσθεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:3)
μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ καλοί τε καὶ ἀγαθοὶ, ἀλλ’ ἐνθυμηθέντεσ τὸ πάλαι τοῦτο ᾀδόμενον, ὅτι τῶν μὲν ἡμαρτημένων ἔνθεν καὶ ἔνθεν οὐκ ἔστ’ ἀνελεῖν οὐδὲν, ἀλλ’ ἔχει πέρασ οἱο͂ν ὁ καιρὸσ ἤνεγκεν, ἀκεσταὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν φρένεσ, ὡσ ὁ τῶν Ῥοδίων φησὶν ἐπαινέτησ, καὶ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἀναμαρτήτουσ φῦναι θεῶν καὶ τῶν ἐπὶ γῆσ οὐδεὶσ ἀναμάρτητοσ, τὸ δὲ τοῖσ εὖ λέγουσιν ἐθελῆσαι πεισθῆναι πρέπον ὑμῖν καὶ τῷ θεῷ μάλιστ’ ἂν οὕτω χαρίζεσθαι νομίσαντεσ, ᾧ τὸ ῥῆμα τοῦθ’ ὁ ποιητὴσ καθιέρωκεν ὄντι θαλαττίῳ, ὅσ κε θεοῖσ ἐπιπείθηται, καὶ πρὸσ τούτοισ λυσιτελέστερον μὲν εἶναι δουλεύειν ἢ κακῶν ἐφόδιον τὴν ἐλευθερίαν ἔχειν, ὅμωσ δ’ εἶναι δέοσ μὴ καὶ τούτου στερηθῆτε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:8)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ μὲν ὅλωσ ἀστάτῳ δή τινι γνώμη πρὸσ πάντ’ ἐγνώκειτε χρῆσθαι καὶ κατὰ τὰσ Εὐρίπου στροφὰσ ἑκασταχόσε τῶν πραγμάτων χωρεῖν, οὐδὲν ἀπεικὸσ οὐ μόνον τὴν ὑπὲρ ἀτελείασ χειροτονίαν ἀνελεῖν ἐθελῆσαι, ἀλλὰ καὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν τῶν καὶ ἡμῖν καὶ τοῖσ ἡμετέροισ προγόνοισ καλῶσ ἐγνωσμένων ἐπίπροσθεν θέσθαι τοὺσ τοῦ δεῖνοσ ἢ τοῦ δεῖνοσ φληνάφουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 46:7)
τοὺσ δ’ ἡμετέρουσ εὐεργέτασ καὶ φίλουσ, καὶ οἷσ ἀνάγκη δι’ αὐτὸ τοῦτο τὰ πλείστου φασὶν ἄξια χρῆσθαι, τούτουσ, δικαίουσ ὄντασ καὶ μείζονοσ ἧσ νῦν παρ’ ἡμῖν ἀπολαύουσι τυγχάνειν προνοίασ, ἡμᾶσ δὲ καὶ ἃ σφίσι δεδώκαμεν, ὡσ μηδενὸσ ὄντασ ἀξίουσ, ἀφελεῖν ἐθελῆσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 59:1)
αὐτόσ τε γὰρ ταυτηνὶ δώσει τὴν δίκην, μηδὲν χρηστὸν ἔχων ὅλωσ, καὶ παρασκευάσει τοὺσ ἄλλουσ ἐντεῦθεν μή ποτ’ ἂν ἐθελῆσαι τηλικαῦτα ληρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 61:2)
οὐκοῦν ἄτοπον ἃ τότε τοῖσ ὁρ́κοισ ἐπιστώσασθε ἂν, ταῦτα νῦν ἄνευ ὁρ́κων μὴ ἐθελῆσαι φυλάξαι, καὶ ταῦτα τοῦθ’ ὡσ ἀληθῶσ κάλλιον ὂν καὶ πρὸσ δόξαν μᾶλλον ὑμῖν, εἴπερ τότε μὲν ὑπὸ τῆσ τῶν ὁρ́κων ἀνάγκησ ἐδοκεῖτε φυλάττειν, νῦν δὲ καὶ χωρὶσ τῆσ ἐκεῖθεν ἀνάγκησ τοῦτο ποιοῦντεσ γνώμησ ἀρίστησ καὶ μάλισθ’ ὑμῖν προσηκούσησ φέροισθ’ ἂν δόξαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 70:4)
καὶ τῶν ἄλλων ἀμείνουσ ὡσ καὶ τιμᾶσ ἐθελῆσαι τούτουσ εἰκόσι κατὰ ταὐτὰ τοῖσ θεοῖσ, καὶ πλὴν θυσιῶν μηδενὸσ εἰσ φιλοτιμίαν ἐλλείπειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 78:5)
ταῦτα οὐ φέροντα ἔτι ἐλευθερῶσαι ἐθελῆσαι ἑαυτόν τε καὶ τοὺσ ἄλλουσ Μακεδόνασ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 14 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION