헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἐάν περ διήγησισ ᾖ, τῶν γενομένων ἔστω, ἵνα ἀναμνησθέντεσ ἐκείνων βέλτιον βουλεύσωνται περὶ τῶν ὕστερον, ἢ διαβάλλοντοσ ἢ ἐπαινοῦντοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 11:2)
ἐπαινοῦντοσ δὲ τοῦ δήμου καὶ τὴν προθυμίαν τῶν ἀνδρῶν καὶ πάντων κατὰ πλῆθοσ ἐπὶ τὸ συνέδριον ὠσαμένων, ἀναγκασθεὶσ ὁ Σήστιοσ τὴν βουλὴν συναγαγεῖν μόνοσ, ἐπειδὴ ὁ Μενήνιοσ ἀδύνατοσ ἦν παρεῖναι διὰ τὴν νόσον, προὔθηκεν ὑπὲρ τῶν νόμων λέγειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 55 3:2)
κἄν τισ αὐτὸν ἐπαινῇ, καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντοσ αὐτὸσ παρ’ ἑαυτῷ·
(에픽테토스, Works, chapter 48 2:4)
καὶ Φασάηλοσ οὐδὲν ὑπιδόμενοσ πείθεται μὴ ἐπαινοῦντοσ Ἡρώδου τοῖσ πραττομένοισ διὰ τὸ τῶν βαρβάρων ἄπιστον, ἀλλὰ καὶ Πακόρῳ καὶ τοῖσ ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι κελεύοντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 435:2)
ἐμοὶ μὲν οὐ πάνυ σχολὴ μεμηνότοσ ἀνθρώπου ἀκροᾶσθαι τὴν νόσον τὴν αὑτοῦ ἐπαινοῦντοσ·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 6:3)
^ κάλλουσ δὲ προνοῶν καὶ τῆσ ἐν τοῖσ αἰσθήσεσιν εὐμορφίασ, τί ἄλλο ἢ τὸ τοῦ Ἀριστοτέλουσ ἐπαληθεύει, τὸ κάλλοσ ἐπαινοῦντοσ καὶ μέροσ τρίτον ἡγουμένου τἀγαθοῦ καὶ τοῦτο εἶναι ;
(루키아노스, De saltatione, (no name) 70:3)
οἶσθα πολλάκισ ἀκούσασ Ξενοφῶντοσ ἐπαινοῦντόσ τινα σώφρονα καὶ καλὴν γυναῖκα.
(루키아노스, Imagines, (no name) 10:8)
ἐθέλω δέ σοι διακρῖναι καὶ διορίσαι τό τε τοῦ ἐπαινοῦντοσ ἔργον καὶ τὴν τοῦ κόλακοσ ὑπερβολήν.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 20:2)
ὀξύτητα καὶ τάχοσ, εἴτε κατὰ σώματα εἴτ’ ἐν ψυχαῖσ εἴτε κατὰ φωνῆσ φοράν, εἴτε αὐτῶν τούτων εἴτε ἐν εἰδώλοισ ὄντων, ὁπόσα μουσικὴ μιμουμένη καὶ ἔτι γραφικὴ μιμήματα παρέχεται, τούτων τινὸσ ἐπαινέτησ εἴτε αὐτὸσ πώποτε γέγονασ εἴτε ἄλλου παρὼν ἐπαινοῦντοσ ᾔσθησαι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 297:6)
τελεώτερον δὲ ὧδε εἰρημένον, ὡσ ἄρα ὃσ ἂν τοῖσ τοῦ νομοθέτου νομοθετοῦντόσ τε καὶ ἐπαινοῦντοσ καὶ ψέγοντοσ πειθόμενοσ γράμμασιν διεξέλθῃ τὸν βίον ἄκρατον.
(플라톤, Laws, book 7 215:3)
τούτων δὴ προρρηθέντων, ἑξῆσ ἂν γίγνοιτο ἔμμετροσ ἔπαινοσ θήρασ καὶ ψόγοσ, ἥτισ μὲν βελτίουσ ἀποτελεῖ τὰσ ψυχὰσ τῶν νέων ἐπαινοῦντοσ, ψέγοντοσ δὲ ἣ τἀναντία.
(플라톤, Laws, book 7 221:1)
διὸ κατατείνασ ἐρῶ τὸν ἄδικον βίον ἐπαινῶν, εἰπὼν δὲ ἐνδείξομαί σοι ὃν τρόπον αὖ βούλομαι καὶ σοῦ ἀκούειν ἀδικίαν μὲν ψέγοντοσ, δικαιοσύνην δὲ ἐπαινοῦντοσ.
(플라톤, Republic, book 2 23:1)
ἀρίστων, ἐπαινοῦντόσ τινοσ τὴν τοῦ Κλεομένουσ χρείαν, ὅτι ἐρωτηθεὶσ;
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀρίστωνος, section 1 1:1)
ἐπαινοῦντοσ δὲ αὐτοῦ ἐν Τεγέᾳ μετὰ τὴν φυγὴν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Παυσανίασ ὁ Πλειστώνακτος, section 21)
ἐφ’ ᾧ καὶ Παῦλοσ ὁ στρατηγὸσ ἠγάσθη τὸ μειράκιον, καὶ Κάτωνοσ αὐτοῦ φέρεταί τισ ἐπιστολὴ πρόσ τὸν υἱόν ὑπερφυῶσ ἐπαινοῦντοσ τὴν περὶ τὸ ξίφοσ φιλοτιμίαν αὐτοῦ καὶ σπουδήν.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 20 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION