헬라어 문장 내 검색 Language

‐ παράβολοσ δὲ καὶ ἡ ἀπόδειξισ ὅτι τὸ ἓν αὐτὸ τὸ ἀγαθόν, ὅτι οἱ ἀριθμοὶ ἐφίενται·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 103:3)
οὔτε γὰρ ὡσ ἐφίενται λέγονται φανερῶσ, ἀλλὰ λίαν ἁπλῶσ τοῦτο φασί, καὶ ὄρεξιν εἶναι πῶσ ἄν τισ ὑπολάβοι ἐν οἷσ ζωὴ μὴ ὑπάρχει;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 104:1)
ὀρέγεσθαι δὲ τῆσ ἡδονῆσ οἰηθείη τισ ἂν ἅπαντασ, ὅτι καὶ τοῦ ζῆν ἅπαντεσ ἐφίενται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 51:2)
εὐλόγωσ οὖν καὶ τῆσ ἡδονῆσ ἐφίενται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 52:2)
ὧν γὰρ ἐφίενται, ἐν τούτοισ παρέχουσι σφᾶσ αὐτοὺσ ἡδεῖσ, δέονται δὲ τοιούτων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 78:3)
εἰ δὴ τῶν μὲν κατὰ τὰσ ἀρετὰσ πράξεων αἱ πολιτικαὶ καὶ πολεμικαὶ κάλλει καὶ μεγέθει προέχουσιν, αὗται δ’ ἄσχολοι καὶ τέλουσ τινὸσ ἐφίενται καὶ οὐ δι’ αὑτὰσ αἱρεταί εἰσιν, ἡ δὲ τοῦ νοῦ ἐνέργεια σπουδῇ τε διαφέρειν δοκεῖ θεωρητικὴ οὖσα, καὶ παρ’ αὑτὴν οὐδενὸσ ἐφίεσθαι τέλουσ, καὶ ἔχειν τὴν ἡδονὴν οἰκείαν αὕτη δὲ συναύξει τὴν ἐνέργειαν, καὶ τὸ αὔταρκεσ δὴ καὶ σχολαστικὸν καὶ ἄτρυτον ὡσ ἀνθρώπῳ, καὶ ὅσα ἄλλα τῷ μακαρίῳ ἀπονέμεται, τὰ κατὰ ταύτην τὴν ἐνέργειαν φαίνεται ὄντα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 96:1)
εἰ δέ τισ λέγοι ὅτι πάντεσ ἐφίενται τοῦ φαινομένου ἀγαθοῦ, τῆσ δὲ φαντασίασ οὐ κύριοι, ἀλλ’ ὁποῖόσ ποθ’ ἕκαστόσ ἐστι, τοιοῦτο καὶ τὸ τέλοσ φαίνεται αὐτῷ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 75:2)
οἱ μὲν γὰρ ἐν ταῖσ τοιαύταισ προσηγορίαισ οἱο͂ν φειδωλοὶ γλίσχροι κίμβικεσ, πάντεσ τῇ δόσει ἐλλείπουσι, τῶν δ’ ἀλλοτρίων οὐκ ἐφίενται οὐδὲ βούλονται λαμβάνειν, οἳ μὲν διά τινα ἐπιείκειαν καὶ εὐλάβειαν τῶν αἰσχρῶν δοκοῦσι γὰρ ἔνιοι ἢ φασί γε διὰ τοῦτο φυλάττειν, ἵνα μή ποτ’ ἀναγκασθῶσιν αἰσχρόν τι πρᾶξαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 34:1)
μέγιστον δὲ τοῦτ’ ἂν θείημεν ὃ τοῖσ θεοῖσ ἀπονέμομεν, καὶ οὗ μάλιστ’ ἐφίενται οἱ ἐν ἀξιώματι, καὶ τὸ ἐπὶ τοῖσ καλλίστοισ ἆθλον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 68:4)
ἕκαστοι γὰρ ἐφίενται τῶν κατ’ ἀξίαν, ἀφίστανται δὲ καὶ τῶν πράξεων τῶν καλῶν καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων ὡσ ἀνάξιοι ὄντεσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἐκτὸσ ἀγαθῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 95:1)
ἡ γὰρ ὁμόνοια ὅμοιόν τι τῇ φιλίᾳ ἐοίκεν εἶναι, ταύτησ δὲ μάλιστ’ ἐφίενται καὶ τὴν στάσιν ἔχθραν οὖσαν μάλιστα ἐξελαύνουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 6:3)
τὸ δὲ φιλεῖσθαι ἐγγὺσ εἶναι δοκεῖ τοῦ τιμᾶσθαι, οὗ δὴ οἱ πολλοὶ ἐφίενται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 77:1)
οἱ δ’ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν καὶ εἰδότων ὀρεγόμενοι τιμῆσ βεβαιῶσαι τὴν οἰκείαν δόξαν ἐφίενται περὶ αὑτῶν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 78:2)
αἱ μὲν οὖν ἄλλαι κοινωνίαι κατὰ μέρη τοῦ συμφέροντοσ ἐφίενται, οἱο͂ν πλωτῆρεσ μὲν τοῦ κατὰ τὸν πλοῦν πρὸσ ἐργασίαν χρημάτων ἤ τι τοιοῦτον, συστρατιῶται δὲ τοῦ κατὰ τὸν πόλεμον, εἴτε χρημάτων εἴτε νίκησ ἢ πόλεωσ ὀρεγόμενοι, ὁμοίωσ δὲ καὶ φυλέται καὶ δημόται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 94:3)
οὕτω γὰρ πᾶσι γίνεται οὗ ἐφίενται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 68:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION