헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢ τί ποτε τὸν σπουδαῖον ἀκολουθεῖν ἐρεῖσ ἐν τῷ Λυκείῳ μετὰ σοφιστῶν, νὴ Δία, λεπτῶν, ἀσίτων, συκίνων, λέγονθ’ ὅτι τὸ πρᾶγμα τοῦτ’ οὐκ ἔστιν, εἴπερ γίνεται, οὐδ’ ἔστι γάρ πω γινόμενον ὃ γίνεται, οὐτ’ εἰ πρότερον ἦν, ἔστιν ὅ γε νῦν γίνεται, ἔστιν γὰρ οὐκ ὂν οὐδέν ὃ δὲ μὴ γέγονέ πω, οὐκ ἔσθ’ ἑώσπερ γέγονε, ὅ γε μή γέγονέ πω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 54 3:3)
ἔπινον ἑκάστοτε οὗτοι τὴν ἡμέραν ὅλην, ἐπειδὴ τάχιστα ἀριστήσειαν, καὶ τοῦθ’, ἑώσπερ ἦμεν ἐν τῇ φρουρᾷ, διετέλουν ποιοῦντεσ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 12 1:3)
χαίρω γάρ, ὦ Λυσίμαχε, τῷ ἀνδρὶ πλησιάζων, καὶ οὐδὲν οἶμαι κακὸν εἶναι τὸ ὑπομιμνῄσκεσθαι ὅτι μὴ καλῶσ ἢ πεποιήκαμεν ἢ ποιοῦμεν, ἀλλ’ εἰσ τὸν ἔπειτα βίον προμηθέστερον ἀνάγκη εἶναι τὸν ταῦτα μὴ φεύγοντα ἀλλ’ ἐθέλοντα κατὰ τὸ τοῦ Σόλωνοσ καὶ ἀξιοῦντα μανθάνειν ἑώσπερ ἂν ζῇ, καὶ μὴ οἰόμενον αὐτῷ τὸ γῆρασ νοῦν ἔχον προσιέναι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 59:3)
οὐκοῦν ἐνταῦθά που ἦμεν τοῦ λόγου, ἐν ᾧ ἔφαμεν τοὺσ τὴν φερομένην οὐσίαν λέγοντασ, καὶ τὸ ἀεὶ δοκοῦν ἑκάστῳ τοῦτο καὶ εἶναι τούτῳ ᾧ δοκεῖ, ἐν μὲν τοῖσ ἄλλοισ ἐθέλειν διισχυρίζεσθαι καὶ οὐχ ἥκιστα περὶ τὰ δίκαια, ὡσ παντὸσ μᾶλλον ἃ ἂν θῆται πόλισ δόξαντα αὑτῇ, ταῦτα καὶ ἔστι δίκαια τῇ θεμένῃ, ἑώσπερ ἂν κέηται·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 215:3)
ἢ πάλιν αὖ μοι ἐρεῖτε ὅτι τῶν ἐπιστημῶν καὶ ἀνεπιστημοσυνῶν εἰσὶν αὖ ἐπιστῆμαι, ἃσ ὁ κεκτημένοσ ἐν ἑτέροισ τισὶ γελοίοισ περιστερεῶσιν ἢ κηρίνοισ πλάσμασι καθείρξασ, ἑώσπερ ἂν κεκτῆται ἐπίσταται, καὶ ἐὰν μὴ προχείρουσ ἔχῃ ἐν τῇ ψυχῇ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 352:5)
ἐὰν δ’ ἄρα κατὰ μέρη τῆσ μιμητικῆσ δύηταί πῃ, συνακολουθεῖν αὐτῷ διαιροῦντασ ἀεὶ τὴν ὑποδεχομένην αὐτὸν μοῖραν, ἑώσπερ ἂν ληφθῇ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 116:1)
δὲ οὐχ ἥκιστα νενομίκαμεν, ἐάντε ἑκόντασ ἐάντε ἄκοντασ ἡμᾶσ ἰῶνται, τέμνοντεσ ἢ κάοντεσ ἤ τινα ἄλλην ἀλγηδόνα προσάπτοντεσ, καὶ ἐὰν κατὰ γράμματα ἢ χωρὶσ γραμμάτων, καὶ ἐὰν πένητεσ ὄντεσ ἢ πλούσιοι, πάντωσ οὐδὲν ἧττον ἰατρούσ φαμεν, ἑώσπερ ἂν ἐπιστατοῦντεσ τέχνῃ, καθαίροντεσ εἴτε ἄλλωσ ἰσχναίνοντεσ εἴτε καὶ αὐξάνοντεσ, ἂν μόνον ἐπ’ ἀγαθῷ τῷ τῶν σωμάτων, βελτίω ποιοῦντεσ ἐκ χειρόνων, σῴζωσιν οἱ θεραπεύοντεσ ἕκαστοι τὰ θεραπευόμενα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 218:1)
καὶ ἐάντε γε ἀποκτεινύντεσ τινὰσ ἢ καὶ ἐκβάλλοντεσ καθαίρωσιν ἐπ’ ἀγαθῷ τὴν πόλιν, εἴτε καὶ ἀποικίασ οἱο͂ν σμήνη μελιττῶν ἐκπέμποντέσ ποι σμικροτέραν ποιῶσιν, ἤ τινασ ἐπεισαγόμενοί ποθεν ἄλλουσ ἔξωθεν πολίτασ ποιοῦντεσ αὐτὴν αὔξωσιν, ἑώσπερ ἂν ἐπιστήμῃ καὶ τῷ δικαίῳ προσχρώμενοι σῴζοντεσ ἐκ χείρονοσ βελτίω ποιῶσι κατὰ δύναμιν, ταύτην τότε καὶ κατὰ τοὺσ τοιούτουσ ὁρ́ουσ ἡμῖν μόνην ὀρθὴν πολιτείαν εἶναι ῥητέον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 220:2)
ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ τὸ ὅσιον εἶναι, καὶ συλλήβδην ἓν αὐτὸ προσαγορεύω εἶναι ἀνδρὸσ ἀρετήν ‐ εἰ τοῦτ’ ἐστὶν οὗ δεῖ πάντασ μετέχειν καὶ μετὰ τούτου πάντ’ ἄνδρα, ἐάν τι καὶ ἄλλο βούληται μανθάνειν ἢ πράττειν, οὕτω πράττειν, ἄνευ δὲ τούτου μή, ἢ τὸν μὴ μετέχοντα καὶ διδάσκειν καὶ κολάζειν καὶ παῖδα καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα, ἑώσπερ ἂν κολαζόμενοσ βελτίων γένηται, ὃσ δ’ ἂν μὴ ὑπακούῃ κολαζόμενοσ καὶ διδασκόμενοσ, ὡσ ἀνίατον ὄντα τοῦτον ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων ἢ ἀποκτείνειν ‐ εἰ οὕτω μὲν ἔχει, οὕτω δ’ αὐτοῦ πεφυκότοσ οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρεσ εἰ τὰ μὲν ἄλλα διδάσκονται τοὺσ ὑεῖσ, τοῦτο δὲ μή, σκέψαι ὡσ θαυμασίωσ γίγνονται οἱ ἀγαθοί.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 131:1)
ὁ ἀεὶ ἔχων ὀρθὴν δόξαν οὐκ ἀεὶ ἂν τυγχάνοι, ἑώσπερ ὀρθὰ δοξάζοι;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 167:6)
ἁλῷσ ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ" ‐ εἰ οὖν με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ τούτοισ ἀφίοιτε, εἴποιμ’ ἂν ὑμῖν ὅτι "ἐγὼ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀσπάζομαι μὲν καὶ φιλῶ, πείσομαι δὲ μᾶλλον τῷ θεῷ ἢ ὑμῖν, καὶ ἑώσπερ ἂν ἐμπνέω καὶ οἱο͂́σ τε ὦ, οὐ μὴ παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ ὑμῖν παρακελευόμενόσ τε καὶ ἐνδεικνύμενοσ ὅτῳ ἂν ἀεὶ ἐντυγχάνω ὑμῶν, λέγων οἱᾶ́περ εἰώθα, ὅτι ὦ ἄριστε ἀνδρῶν, Ἀθηναῖοσ ὤν, πόλεωσ τῆσ μεγίστησ καὶ εὐδοκιμωτάτησ εἰσ σοφίαν καὶ ἰσχύν, χρημάτων μὲν οὐκ αἰσχύνῃ ἐπιμελούμενοσ ὅπωσ σοι ἔσται ὡσ πλεῖστα, καὶ δόξησ καὶ τιμῆσ, φρονήσεωσ δὲ καὶ ἀληθείασ καὶ τῆσ ψυχῆσ ὅπωσ ὡσ βελτίστη ἔσται οὐκ ἐπιμελῇ οὐδὲ φροντίζεισ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 133:1)
τὸ δὲ ἄλλο κύτοσ τοῦ κύρτου περὶ τὸ σῶμα ὅσον κοῖλον ἡμῶν περιέφυσεν, καὶ πᾶν δὴ τοῦτο τοτὲ μὲν εἰσ τὰ ἐγκύρτια συρρεῖν μαλακῶσ, ἅτε ἀέρα ὄντα, ἐποίησεν, τοτὲ δὲ ἀναρρεῖν μὲν τὰ ἐγκύρτια, τὸ δὲ πλέγμα, ὡσ ὄντοσ τοῦ σώματοσ μανοῦ, δύεσθαι εἴσω δι’ αὐτοῦ καὶ πάλιν ἔξω, τὰσ δὲ ἐντὸσ τοῦ πυρὸσ ἀκτῖνασ διαδεδεμένασ ἀκολουθεῖν ἐφ’ ἑκάτερα ἰόντοσ τοῦ ἀέροσ, καὶ τοῦτο, ἑώσπερ ἂν τὸ θνητὸν συνεστήκῃ ζῷον, μὴ διαπαύεσθαι γιγνόμενον·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 399:1)
ἀλλ’ εἴπερ γε οἶμαι ἔστιν, ἀνάγκη αὐτὸ ἀεί, ἑώσπερ ἂν ᾖ, ἕν γέ τι εἶναι, μηδὲν δὲ ἀδύνατον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 265:7)
θερμοτέρου καὶ ψυχροτέρου πέρι πρῶτον ὁρ́α πέρασ εἴ ποτέ τι νοήσαισ ἄν, ἢ τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἐν αὐτοῖσ οἰκοῦν<τε> τοῖσ γένεσιν, ἑώσπερ ἂν ἐνοικῆτον, τέλοσ οὐκ ἂν ἐπιτρεψαίτην γίγνεσθαι·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 80:7)
τοῦτο μὲν πιστεύω, ἑώσπερ ἂν ᾖσ ὃσ εἶ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 115:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION