헬라어 문장 내 검색 Language

διέβαλλε δέ, κἀκεῖνον διαιρούμενοσ τὸν λόγον, ὡσ ἀπαγγέλλειν τἀληθῆ βουλόμενοσ, ὑπ’ ἐμοῦ καὶ Φιλοκράτουσ κωλυθείη.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1211)
ἐγὼ δ’ ὑμᾶσ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην, εἴ τισ πώποτε Ἀθηναίων πρεσβευτὴσ ἐκπεμφθείσ, ἐφ’ οἷσ πεπρέσβευκε κεκώλυται πρὸσ τὸν δῆμον ἀπαγγέλλειν, καὶ ταῦτα παθὼν καὶ ἀτιμασθεὶσ ὑπὸ τῶν συμπρέσβεων, τούτουσ ἔγραψ’ ἂν ἐπαινέσαι καὶ καλέσαι ἐπὶ δεῖπνον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1212)
δοκοῦντα καὶ δόξαντ’ ἀπαγγέλλειν με χρὴ δήμου προβούλοισ τῆσδε Καδμείασ πόλεωσ·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode1)
ἀλλ’ ὡσ ἂν εἰδὼσ ἐννέπω σαφέστερον, ‐ καὶ γὰρ πρέπει κήρυκ’ ἀπαγγέλλειν τορῶσ ἕκαστα, ‐ πῶσ φῶ, πρὸσ τίνοσ τ’ ἀφαιρεθεὶσ ἥκειν γυναικῶν αὐτανέψιον στόλον;
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 1:1)
καὶ πάλιν ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ἐπειδὴ δὲ ἧκεν ἡ ἐκκλησία, παρελθὼν Αἰσχίνησ πρῶτοσ ἡμῶν ἁπάντων, καὶ οὐκ εὐθὺσ τὸ ἀκόλουθον ἐπήνεγκεν, τάδε ἀπήγγειλεν, ἀλλὰ πρότερον κατὰ τὸ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου ἃ δέον ἀπαγγέλλειν οὐκ ἀπήγγειλε, τίνα δὲ ἦν ταῦτα;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:2)
πρῶτον τοῦ μὲν ἀπαγγέλλειν τι περὶ τῶν πρεσβευομένων ἢ περὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντων, εἰ ἄρα ἠμφισβήτει μὴ ἀληθῆ λέγειν ἐμὲ παμπληθὲσ ἀπέσχεν, εἶτα νῦν κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἃ ἐποίει καὶ ἐδημηγόρει καὶ τοιούτουσ εἶπε λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:3)
καὶ τοίνυν καὶ πρώην τισ τὸ αὐτὸ πρόβλημα ποιησάμενοσ ἀπαγγέλλειν ἑνὶ τῶν ἐμῶν ἐκέλευε πρόσ με ὡσ ἄρα οὐκ ὀρθῶσ παραφθεγξαίμην μεταξὺ τοῦ ἐγκωμίου καὶ τῶν λόγων τῶν εἰσ τὴν θεόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 1:7)
Ἀλέξανδροσ δὲ Γλαυκίππῳ μὲν προστάσσει ἀπαλλάττεσθαι κατὰ τάχοσ ἐσ τὴν πόλιν καὶ Μιλησίοισ ἀπαγγέλλειν παρασκευάζεσθαι ὡσ μαχουμένουσ ἑώθεν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 19 2:1)
ἀναβὰσ οὖν ἐπὶ τὸ βῆμα τὸ πρὸ τῆσ Ἀττάλου στοᾶσ ᾠκοδομημένον τοῖσ Ῥωμαίων στρατηγοῖσ στὰσ ἐπὶ τούτου καὶ περιβλέψασ κυκληδὸν τὸ πλῆθοσ, ἔπειτ’ ἀναβλέψασ ’ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἔφη, τὰ πράγματα μὲν με βιάζεται καὶ τὸ τῆσ πατρίδοσ συμφέρον ἀπαγγέλλειν ἃ οἶδα, τὸ δέ μέγεθοσ τῶν μελλόντων λέγεσθαι διὰ τὸ παράδοξον τῆσ περιστάσεωσ ἐμποδίζει με ἁθρόωσ δ’ ἐπιβοησάντων αὐτῷ τῶν περιεστώτων θαρρεῖν καὶ λέγειν, ’ λέγω τοίνυν, ἔφη, τὰ μηδέποτε ἐλπισθέντα μηδὲ ἐν ὀνείρῳ φαντασθέντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 501)
τοιοῦτόν τι καὶ Καλλισθένησ ἐν ταῖσ Ἑλληνικαῖσ φησιν, ὡσ Ἀρκάδων πολιορκούντων Κρῶμνον πολίχνιον δ’ ἐστὶν ἱδρυμένον πλησίον Μεγάλησ πόλεωσ Ἱππόδαμοσ ὁ Λάκων εἷσ ὢν τῶν πολιορκουμένων διεκελεύετο τῷ παρὰ Λακεδαιμονίων πρὸσ αὐτοὺσ ἥκοντι κήρυκι, δηλῶν ἐν αἰνιγμῷ τὴν περὶ αὐτοὺσ κατάστασιν, ἀπαγγέλλειν τῇ μητρὶ λύεσθαι τὸ γύναιον δέχ’ ἡμερῶν τὸ ἐν Ἀπολλωνίῳ δεδεμένον, ὡσ οὐκ ἔτι λύσιμον ἐσόμενον ἐὰν αὗται παρέλθωσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 75 2:1)
τὰ γὰρ πάντα τὰ πράγματα λυμηνάμεν’ ὑμῶν καὶ διαφθείρανθ’ ὅλωσ ταῦτ’ ἐστὶν ἤδη τοῦ μὲν ἀπαγγέλλειν τι τῶν πεπρεσβευμένων ἢ περὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντων, εἰ ἄρ’ ἠμφεσβήτει μὴ ἀληθῆ λέγειν ἐμέ, μνησθῆναι πάμπληθεσ ἀπέσχεν, εἶπε δὲ τοιούτουσ λόγουσ καὶ τηλικαῦτα καὶ τοσαῦτ’ ἔχοντασ ἀγαθά, ὥσθ’ ἅπαντασ ὑμᾶσ λαβὼν ᾤχετο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 25:2)
καὶ τὰ μὲν ἄλλα σιωπῶ, Δερκύλοσ δ’ αὐτὸν ἐν Φεραῖσ τὴν νύκτ’ ἐφύλαττεν, οὐκ ἐγώ, τὸν παῖδ’ ἔχων τὸν ἐμὸν τουτονί, καὶ λαβὼν ἐξιόντ’ ἐκ τῆσ Φιλίππου σκηνῆσ ἐμοὶ τὸν παῖδ’ ἐκέλευσεν ἀπαγγέλλειν καὶ αὐτὸν μεμνῆσθαι, καὶ τὸ τελευταῖον ὁ βδελυρὸσ καὶ ἀναιδὴσ οὑτοσὶ νύκτα καὶ ἡμέραν ἀπιόντων ἡμῶν ἀπελείφθη παρὰ Φιλίππῳ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 230:2)
κοινωνεῖν δὲ καὶ αὑτὸν τῆσ νεὼσ Ὑβλησίῳ, καὶ συμπλεῖν ἑαυτοῦ οἰκέτασ ἐν τῇ νηί, καὶ ὅτε διεφθάρη ἡ ναῦσ, παρεῖναι τοὺσ οἰκέτασ τοὺσ ἑαυτοῦ καὶ ἀπαγγέλλειν ἑαυτῷ, καὶ ὅτι ἡ ναῦσ κενὴ διεφθάρη παραπλέουσα εἰσ Θευδοσίαν ἐκ Παντικαπαίου.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 51:1)
καὶ ἀπὸ Βορυσθένουσ, οὗτοι δὴ πάντεσ ἰδεῖν βουλόμενοι μᾶλλον αὐτὸν καὶ βραχύ τι ἀκοῦσαι λέγοντοσ, ὡσ ἔχοιεν ἀπαγγέλλειν ἑτέροισ, ἢ βελτίουσ γενέσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 6:1)
ἀφεὶσ οὖν ὅσα δοκεῖ δεινὰ πεποιηκέναι περὶ θεῶν καὶ οὐ πρέποντα ἐκείνοισ, τοσοῦτό φημι μόνον, ὅτι λόγουσ οὐκ ὤκνει τῶν θεῶν ἀπαγγέλλειν, οὕσ φησιν αὐτοὺσ διαλέγεσθαι πρὸσ αὑτούσ, καὶ οὐ μόνον γε τοὺσ ἐν κοινῷ γενομένουσ καὶ παρατυγχανόντων ἁπάντων τῶν θεῶν, ἀλλὰ καὶ οὓσ ἰδίᾳ τινὲσ διαλέγονται ἀλλήλοισ, οἱο͂ν ὁ Ζεὺσ τεθυμωμένοσ τῇ Ἥρᾳ διὰ τὴν ἀπάτην καὶ τὴν ἧτταν τῶν Τρώων, καὶ πρότερον Ἥρα πρὸσ τὴν Ἀφροδίτην, παρακαλοῦσα φαρμάξαι τὸν πατέρα καὶ δοῦναι τὸ φίλτρον αἰτῇ, τὸν κεστὸν ἱμάντα, ὡσ εἰκόσ, ἐν ἀπορρήτῳ τοῦτο ἀξιοῦσα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 24:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION