헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἳ δὲ ῥήσσοντεσ ἕποντο Κρῆτεσ πρὸσ Πυθὼ καὶ ἰηπαιήον’ ἀείδον, οἱοῖ́ τε Κρητῶν παιήονεσ, οἷσί τε Μοῦσα ἐν στήθεσσιν ἔθηκε θεὰ μελίγηρυν ἀοιδήν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 34:11)
νῦν δ’ ἄγε μοι τόδε εἰπέ, πολύτροπε Μαιάδοσ υἱέ, ἦ σοί γ’ ἐκ γενετῆσ τάδ’ ἅμ’ ἕσπετο θαυματὰ ἔργα ἠέ τισ ἀθανάτων ἠὲ θνητῶν ἀνθρώπων δῶρον ἀγαυὸν ἔδωκε καὶ ἔφρασε θέσπιν ἀοιδήν;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 47:3)
δὸσ δ’ ἐν ἀγῶνι νίκην τῷδε φέρεσθαι, ἐμὴν δ’ ἔντυνον ἀοιδήν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 3:2)
οὐδέ πη ἔστι σεῖό γε ληθόμενον γλυκερὴν κοσμῆσαι ἀοιδήν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 7:2)
δὸσ δ’ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 3:2)
οὐκ ἂν τόν γε παραδράμοι ἐν μελέεσσιν ὄρνισ, ἥτ’ ἐάροσ πολυανθέοσ ἐν πετάλοισι θρῆνον ἐπιπροχέουσ’ ἀχέει μελίγηρυν ἀοιδήν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα 2:5)
χαίρετε, τέκνα Διόσ, καὶ ἐμὴν τιμήσατ’ ἀοιδήν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Μούσασ Καὶ Ἀπόλλωνα 3:1)
ὀφθαλμῶν μὲν ἄμερσε, δίδου δ’ ἡδεῖαν ἀοιδήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:11)
ὁ δέ γε Ἀλκίνουσ αὐτὸσ συνιστὰσ αὐτὸν καὶ καλῶν εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ φησι τῷ γάρ ῥα θεὸσ πέρι δῶκεν ἀοιδὴν, τέρπειν ὅππη θυμὸσ ἐποτρύνῃσιν ἀείδειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 22:1)
πάλιν δ’ ὥσπερ ἐπισφραγιζόμενοσ τὴν μαρτυρίαν, προβαλὼν αὐτῷ τὸν τοῦ ἵππου κόσμον ἀεῖσαι, τοσοῦτον ὑπισχνεῖται, αἴ κεν δή μοι ταῦτα φησὶ κατὰ μοῖραν καταλέξῃσ, αὐτίκα καὶ πᾶσιν μυθήσομαι ἀνθρώποισιν ὡσ ἄρα τοι πρόφρων θεὸσ ὤπασε θέσπιν ἀοιδήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 22:9)
ὁ δ’ ὁρμηθεὶσ θεοῦ ἤρχετο, φαῖνε δ’ ἀοιδήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 23:7)
ὅντινα τιμήσουσι Διὸσ κοῦραι μεγάλοιο, γιγνόμενόν τ’ ἐσίδωσι διοτρεφέων βασιλήων, τῷ μὲν ἐπὶ γλώσσῃ γλυκερὴν χείουσιν ἀοιδὴν, τοῦ δ’ ἔπε’ ἐκ στόματοσ ῥεῖ μείλιχα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 97:11)
ἐκεῖνοσ γὰρ ἀρξάμενοσ τῆσ θεογονίασ καὶ τὰσ Μούσασ ὑμνῶν εὐθὺσ λέγει αἵ νύ ποθ’ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:12)
καὶ οὕτω σχέτλιοσ ἦν καὶ ὑβριστὴσ ὥστ’ οὐδὲ τοσοῦτον ἐνέμεινεν ἐκτελέσαι τὸ προοίμιον ταῖσ θεαῖσ, ἀλλὰ λέγων ὅτι αἱ Μοῦσαι ὑμνοῦσι τὸν Δία καὶ Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην, εἶτα οὐ καρτερεῖ, ἀλλ’ ὀλίγου μεταξὺ τῶν θεῶν τῶν ὀνομάτων φησὶν αἵ νύ ποθ’ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδὴν, ὡσ εἰ μὴ καὶ τοῦτο δόξει τῶν Μουσῶν ἔργον εἶναι, ὥσπερ τοὺσ θεοὺσ ᾄδειν οὕτω καὶ Ἡσίοδον ποιητὴν ἀπεργάσασθαι, μοῖράν τινα αὐταῖσ ἀπολλυμένην τῆσ εὐφημίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:13)
καί τισ ὀρεσσαύλοιο δορὴ μετόπισθε χιμαίρησ ἐκκρεμὲσ ᾐώρητο καὶ αὐτῶν ἥπτετο μηρῶν, ποιμενίη δ’ ἀπέκειτο, βοῶν ἐλάτειρα, καλαῦροψ, τοῖοσ ἐπεὶ σύριγγοσ, ἐσ ἤθεα βαιὸν ὁδεύων, ἀγροτέρων καλάμων λιγυρὴν ἐδίωκεν ἀοιδήν·
(콜루토스, Rape of Helen, book 155)

SEARCH

MENU NAVIGATION