헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην συνεμαχεσάμην οὐκ αἰσχρῶσ οὐδ’ ἀναξίωσ τῆσ πόλεωσ, καὶ τὰσ εἰσ Εὔβοιαν στρατείασ ἐστρατευσάμην, καὶ τὴν ἐν Ταμύναισ μάχην ἐν τοῖσ ἐπιλέκτοισ οὕτωσ ἐκινδύνευσα, ὥστε κἀκεῖ στεφανωθῆναι καὶ δεῦρο ἥκων πάλιν ὑπὸ τοῦ δήμου, τήν τε νίκην τῆσ πόλεωσ ἀπαγγείλασ, καὶ Τεμενίδου τοῦ τῆσ Πανδιονίδοσ ταξιάρχου καὶ συμπρεσβεύσαντοσ ἀπὸ στρατοπέδου μοι δευρὶ περὶ τὸν γενόμενον κίνδυνον οἱο͂σ ἦν ἀπαγγείλαντοσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1691)
εἰ γὰρ ἀποθησόμεθα τὰσ ἀρχάσ, ὁμολογήσομεν ἄνδρεσ τοσοίδε καὶ τοιοίδε ἀναξίωσ αὐτῶν τετυχηκέναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 8:4)
οἱ δὲ ἀβουλότατα μὲν ἐσ τὸ ἔργον ὁρμήσαντεσ, εὐψυχότατοι δὲ τὸ μέχρι πλείστου γενόμενοι, τότε, βλάπτοντοσ ἤδη τοῦ θεοῦ, τῷ στρατηγῷ σφῶν ἀπεκρίναντο ἀναξίωσ βουλεύεσθαι περὶ αὑτοῦ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 2:2)
καὶ Ἰσοκράτησ δὲ χαίρει τῷ ἐκ παραθέσεωσ σχήματι περιβολὴν ἐργαζόμενοσ, ἀντὶ μὲν γὰρ τοῦ φρουρεῖν τὰσ ἄλλων ἀκροπόλεισ τῆσ αὐτῶν ἐπεῖδον τοὺσ πολεμίουσ κυρίουσ γενομένουσ, ἀντὶ δὲ τοῦ παῖδασ ὁμήρουσ λαμβάνειν τοὺσ ἑαυτῶν φησιν ἐπιδεῖν ἀναξίωσ τρεφομένουσ, ἀντὶ δὲ τοῦ γεωργεῖν τὰσ χώρασ τὰσ ἀλλοτρίασ πολλῶν ἐτῶν οὐδὲ ἰδεῖν αὐτοῖσ ἐξεγένετο τὴν ἑαυτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 16:2)
δάκνομαι μὲν ἔγωγ’ ἤδη πρὸσ τὸ ῥῆμα, σκοπῶν ὡσ ἀναξίωσ αὐτοῦ διακείμεθα, οὐδενὶ κόσμῳ νῦν ἀγόμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:4)
ἀλλ’ ὅσῳ μᾶλλον οὐδὲ τὴν ῥητορικὴν θαυμάζω τε καὶ ἀσπάζομαι, τοσούτῳ μᾶλλον τοῖσ ἀναξίωσ αὐτῆσ ταύτησ καταψευδομένοισ ἄχθομαι, καὶ ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ῥητορικῆσ ἥδιστ’ ἂν ἀμυνοίμην καὶ πειρῴμην εἰσ ὅσον οἱο͂́σ τ’ εἰήν δεικνύναι πάντα μᾶλλον ἀκούειν δικαίουσ ἢ τοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 199:7)
καὶ οὐχὶ πάλαι μὲν οὕτω πρὸσ πάντασ θαυμαστῶσ καὶ μεγαλοψύχωσ ἔσχεν ἡ πόλισ, νῦν δὲ ὡσ ἑτέρωσ καὶ παρὰ πολὺ τῶν προγόνων καὶ τῆσ ὑποθέσεωσ ἀναξίωσ, ἀλλὰ χθὲσ καὶ πρώην ἐπὶ τῶν Μηδικῶν, τοῦ μὲν βαρβάρου μεγάλων καὶ ὧν οὐκ ἄν τισ ἤλπισεν ἡμᾶσ ἀξιοῦντοσ, ἐφ’ ᾧ συμμάχουσ αὐτῷ προσλαβεῖν δεδυνῆσθαι, τῶν δ’ αὖ Λακεδαιμονίων ἑτέρωθεν ἐν τούτῳ δέουσ διὰ ταῦτα μάλιστα καταστάντων, ὡσ καὶ παῖδασ ἡμῖν καὶ γυναῖκασ καὶ πρεσβύτασ, ἑώσ ἂν ὁ πόλεμοσ ᾖ, διὰ πάντων εὖ ποιεῖν ὑπεσχῆσθαι, ποίουσ τινὰσ παρέσχομεν ἡμᾶσ αὐτοὺσ καὶ πῶσ τουτοισὶ διετέθημεν δή που;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 56:5)
εἰ δὲ τὸ μὴ βούλεσθαι μὲν εὖ ποιεῖν μέμψεωσ οὐκ ἀπήλλακται, οὐδέ γε πολὺ μᾶλλον τὸ μὴ τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ἀντευποιεῖν, τῷ καὶ τὰ δεδομένα σφίσιν ἐπιχειρεῖν ἀφελέσθαι, Ἡράκλεισ, πᾶσ τισ ἂν καθ’ ὑπερβολὴν νεμεσήσαι, ὡσ μήτε πώποτε παρ’ οἱστισινοῦν τῶν ἁπάντων γεγενημένῳ νῦν τε οὐκ ἂν παρ’ ἡμῖν ἀρχὴν εἰληφότοσ, νόμων ὄντων καὶ δίκησ, καὶ τοῦ κοινῇ διὰ πάντων λυσιτελοῦντοσ θεῶν βουλομένων ἀεὶ δήποτε νικῶντοσ τῇ πόλει, καὶ προσέθ’ ἡμῶν τοσοῦτον ἀπεχόντων τοῦ ταῦτα ποιεῖν αἱρεῖσθαι ὡσ καὶ τοὺσ παρ’ ἡμῶν δωρεὰσ εἰληφότασ, ἐάν ποθ’ ἡμῖν ἐθελήσωσι ταύτασ πάλιν προέσθαι, ἐχθροὺσ ἂν τῷ ὄντι νομίσαι, ὡσ ἀναξίωσ ἐν τούτοισ καὶ τοῦ τῆσ πόλεωσ ἤθουσ καὶ τῶν προγόνων βεβουλευμένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 92:3)
ὁ μὲν γὰρ νεμεσητικὸσ λυπεῖται ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ εὖ πράττουσιν, ὁ δὲ φθονερὸσ ὑπερβάλλων τοῦτον ἐπὶ πᾶσι λυπεῖται, ὁ δ’ ἐπιχαιρέκακοσ τοσοῦτον ἐλλείπει τοῦ λυπεῖσθαι ὥστε καὶ χαίρειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 92:2)
δεῖ γὰρ ἐπὶ μὲν τοῖσ ἀναξίωσ πράττουσι κακῶσ συνάχθεσθαι καὶ ἐλεεῖν, τοῖσ δὲ εὖ νεμεσᾶν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 2:1)
ὁ μὲν γὰρ λυπούμενοσ ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ κακοπραγοῦσιν ἡσθήσεται ἢ ἄλυποσ ἔσται ἐπὶ τοῖσ ἐναντίωσ κακοπραγοῦσιν, οἱο͂ν τοὺσ πατραλοίασ καὶ μιαιφόνουσ, ὅταν τύχωσι τιμωρίασ, οὐδεὶσ ἂν λυπηθείη χρηστόσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 4:2)
εἰ γάρ ἐστι τὸ νεμεσᾶν λυπεῖσθαι ἐπὶ τῷ φαινομένῳ ἀναξίωσ εὐπραγεῖν, πρῶτον μὲν δῆλον ὅτι οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἐπὶ πᾶσι τοῖσ ἀγαθοῖσ νεμεσᾶν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 7:2)
πολλοῦ γε καὶ δεῖ, ἀλλὰ τρεῖσ μῆνασ ὅλουσ ἀποδημήσαντεσ καὶ χιλίασ λαβόντεσ δραχμὰσ ἐφόδιον παρ’ ὑμῶν, παρ’ οὐδεμιᾶσ πόλεωσ, οὔθ’ ὅτ’ ἐκεῖσ’ ἐπορεύοντο οὔθ’ ὅτ’ ἐκεῖθεν δεῦρο, τοὺσ ὁρ́κουσ ἔλαβον, ἀλλ’ ἐν τῷ πανδοκείῳ τῷ πρὸ τοῦ Διοσκορείου εἴ τισ ὑμῶν εἰσ Φερὰσ ἀφῖκται, οἶδ’ ὃ λέγω, ἐνταῦθ’ ἐγίγνονθ’ οἱ ὁρ́κοι, ὅτε δεῦρ’ ἤδη τὸ στράτευμ’ ἄγων ἐβάδιζε Φίλιπποσ, αἰσχρῶσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀναξίωσ ὑμῶν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 205:2)
Στησιχόρου δὲ καὶ Πινδάρου ἐπεμνήσθη, τοῦ μὲν ὅτι μιμητὴσ Ὁμήρου γενέσθαι δοκεῖ καὶ τὴν ἅλωσιν οὐκ ἀναξίωσ ἐποίησε τῆσ Τροίασ, τοῦ δὲ Πινδάρου διά τε τὴν λαμπρότητα τῆσ φύσεωσ καὶ ὅτι τὸν πρόγονον αὐτοῦ καὶ ὁμώνυμον ἐπῄνεσεν Ἀλέξανδρον τὸν φιλέλληνα ἐπικληθέντα ποιήσασ εἰσ αὐτόν, ὀλβίων ἐπώνυμε Δαρδανιδᾶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 41:3)
ἔχω γε μὴν εἰπεῖν καὶ περὶ τῶν Φαιάκων καὶ τῆσ ἐκείνων φιλανθρωπίασ, εἴ τῳ δοκοῦσιν οὗτοι οὐκ ἀγεννῶσ οὐδ’ ἀναξίωσ τοῦ πλούτου προσενεχθῆναι τῷ Ὀδυσσεῖ, μεθ’ οἱάσ μάλιστα διανοίασ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ προυτράπησανἀφθόνωσ καὶ μεγαλοπρεπῶσ χαρίζεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 108:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION