헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γάρ, ὠγαθέ, τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸσ ἐπιχειρεῖν ἀποχωρίζειν ἄλλωσ τε οὐκ ἐμμελὲσ καὶ δὴ καὶ παντάπασιν ἀμούσου τινὸσ καὶ ἀφιλοσόφου.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 261:3)
μετὰ δὲ ταῦτα, προϊόντοσ τοῦ χρόνου, ἄρχοντεσ μὲν τῆσ ἀμούσου παρανομίασ ποιηταὶ ἐγίγνοντο φύσει μὲν ποιητικοί, ἀγνώμονεσ δὲ περὶ τὸ δίκαιον τῆσ Μούσησ καὶ τὸ νόμιμον, βακχεύοντεσ καὶ μᾶλλον τοῦ δέοντοσ κατεχόμενοι ὑφ’ ἡδονῆσ, κεραννύντεσ δὲ θρήνουσ τε ὕμνοισ καὶ παίωνασ διθυράμβοισ, καὶ αὐλῳδίασ δὴ ταῖσ κιθαρῳδίαισ μιμούμενοι, καὶ πάντα εἰσ πάντα συνάγοντεσ, μουσικῆσ ἄκοντεσ ὑπ’ ἀνοίασ καταψευδόμενοι ὡσ ὀρθότητα μὲν οὐκ ἔχοι οὐδ’ ἡντινοῦν μουσική, ἡδονῇ δὲ τῇ τοῦ χαίροντοσ, εἴτε βελτίων εἴτε χείρων ἂν εἰή τισ, κρίνοιτο ὀρθότατα.
(플라톤, Laws, book 3 147:2)
ἀμούσου;
(플라톤, Republic, book 1 506:2)
ἀλλ’ οὐ μὴν τό γε τῆσ ἀμούσου τε καὶ ἀσχήμονοσ φύσεωσ ἄλλοσέ ποι ἂν φαῖμεν ἕλκειν ἢ εἰσ ἀμετρίαν.
(플라톤, Republic, book 6 81:1)
καθάπερ ξύλον τὸ ἦθοσ ἐκ καμπῆσ εἰσ τοὐναντίον ἀπειρίᾳ τοῦ κατορθοῦν διαστρέφοντεσ αἰσχίστη δὲ κολακείασ ἄρνησισ ἀνωφελῶσ λυπηρὸν εἶναι, καὶ κομιδῇ τινοσ ἀμούσου καὶ ἀτέχνου πρὸσ εὔνοιαν ὁμιλίασ ἀηδίᾳ καὶ χαλεπότητι φεύγειν τὸ ἀγεννὲσ ἐν φιλίᾳ καὶ ταπεινόν, ὥσπερ ἀπελεύθερον ἐν κωμῳδίᾳ τὴν κατηγορίαν ἰσηγορίασ ἀπόλαυσιν ἡγούμενον.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 25 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION