헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τί τοὺσ ἀναλωθέντασ ἐν ψήφῳ λέγειν, τὸν ζῶντα δ’ ἀλγεῖν χρὴ τύχησ παλιγκότου;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:26)
ἐξελελοίπειν δ’, οἶμαι, μίαν ἢ δευτέραν τινὰ ἡμέραν, ἔπειτ’ Ἀριστείδησ ἀγανακτήσει καὶ φήσει τὸν στόμαχον ἀλγεῖν, οὐκ ἐθέλων λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 6:9)
καίτοι ὅσα μήτ’ ἐφ’ ἡμῖν ἐστὶ μήθ’ ἑκούσια, οὐδεὶσ προτρέπεται πράττειν, ὡσ οὐδὲν πρὸ ἔργου ὂν τὸ πεισθῆναι μὴ θερμαίνεσθαι ἢ ἀλγεῖν ἢ πεινῆν ἢ ἄλλ’ ὁτιοῦν τῶν τοιούτων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 66:1)
ἐγὼ δέ γ’ ἀλγεῖν ἄρχομαι τὸν ὄρρον ὦ κοὰξ κοάξ·
(아리스토파네스, Frogs, Prologue, trochees4)
"ἐν τῇ Βιθυνῶν γῇ γίνεται ἡ χαμαικέρασοσ, ἧσ ἡ μὲν ῥίζα ἐστὶν οὐ μεγάλη, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ δένδρον, ἀλλὰ τῇ ῥοδῇ ἴσον, ὁ δὲ καρπὸσ τὰ μὲν ἄλλα πάντα κεράσῳ ὅμοιοσ, τοὺσ δὲ πλείονι χρησαμένουσ καθότι οἶνοσ βαρύνει τε καὶ ἀλγεῖν τὴν κεφαλὴν τίθησι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 352)
Κλέαρχόσ τε ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Κορινθίοισ φησίν εἰ τοῖσ μεθυσκομένοισ ἑκάστησ ἡμέρασ ἀλγεῖν συνέβαινε τὴν κεφαλὴν πρὸ τοῦ πιεῖν τὸν ἄκρατον, ἡμῶν οὐδὲ εἷσ ἔπινεν ἄν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14 3:2)
ἧσ τῶν μὲν ὡσ ἀληθῶσ τετυχηκότων οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι περὶ αὑτοῦ τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλὰ κἂν ἑτέρου λέγοντοσ ἐρυθριάσειε, τοῖσ δ’ ἀπολειφθεῖσι μέν, ὥσπερ σύ, προσποιουμένοισ δ’ ὑπ’ ἀναισθησίασ τὸ τοὺσ ἀκούοντασ ἀλγεῖν ποιεῖν ὅταν λέγωσιν, οὐ τὸ δοκεῖν τοιούτοισ εἶναι περίεστιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 187:5)
καὶ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν ἄλλων ἀνθρώπων ἄν τισ ἴδοι τοὺσ μὲν βελτίστουσ καὶ μετριωτάτουσ αὐτῇ τῇ φύσει πάντα ποιοῦντασ ἑκόντασ ἃ δεῖ, τοὺσ δὲ χείρουσ μὲν τούτων, ἔξω δὲ τοῦ πονηροὺσ ἄγαν κληθῆναι, τῷ φόβῳ τῷ πρὸσ ὑμᾶσ καὶ τῷ τοῖσ αἰσχροῖσ καὶ λόγοισ καὶ ὀνείδεσιν ἀλγεῖν εὐλαβουμένουσ ἐξαμαρτάνειν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 113:1)
οὐδὲ γὰρ τὰ ἐν τοῖσ σώμασι δυσχερῆ χωρὶσ ὀδύνησ ἔστιν ἰάσασθαι, πολλάκισ δὲ αὐτὸ τοῦτο σημεῖον ὑπάρχει τοῦ σφόδρα ἐπείγειν τὴν θεραπείαν, τὸ σφόδρα ἀλγεῖν τὸ θεραπευόμενον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 46:1)
καὶ μὴν εἴ γέ τισ οὕτωσ ἐκ δαιμονίου τινὸσ ἔχοι τὸ σῶμα, ὥστε ἄν τισ αὐτῷ καταράσηται, παραχρῆμα πυρέττειν ἢ τὴν κεφαλὴν ἀλγεῖν, οὗτοσ ἂν ἀθλιώτεροσ ὑπῆρχε τῶν τρισαθλίων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 29:1)
καὶ γὰρ οἱ τοὺσ πόδασ ἔχοντεσ ἁπαλοὺσ καὶ παντελῶσ ἀτρίπτουσ, ἔπειτα γυμνοῖσ αὐτοῖσ βαδίζοντεσ, οὐδέποτε τοιαύτην εὑρήσουσιν ὁδὸν ὥστε μὴ νύττεσθαι μηδὲ ἀλγεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸ τυχὸν αὐτῶν ἅπτεται·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 11:1)
φανεροῦ δὲ γενομένου βαρὺσ πᾶσιν ἐγένετο διὰ τὸ ἀλγεῖν ἐπὶ τῇ φωρᾷ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Κεφ. ζ’. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ 3:3)
ὑφέστηκε δὲ τό τε ὁρᾶν ἡμᾶσ καὶ ἀκούειν, ὥσπερ τὸ ἀλγεῖν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 32:5)
"Ὅταν οὖν λέγωμεν ἡδονὴν τέλοσ ὑπάρχειν, οὐ τὰσ τῶν ἀσώτων ἡδονὰσ καὶ τὰσ ἐν ἀπολαύσει κειμένασ λέγομεν, ὥσ τινεσ ἀγνοοῦντεσ καὶ οὐχ ὁμολογοῦντεσ ἢ κακῶσ ἐκδεχόμενοι νομίζουσιν, ἀλλὰ τὸ μήτε ἀλγεῖν κατὰ σῶμα μήτε ταράττεσθαι κατὰ ψυχήν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 131:3)
τὰ δ’ ὅσα περὶ ἡμᾶσ οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ κατ’ ἀνάγκην, οὐ δυνάμεθα φεύγειν, ὡσ τὸ πεινῆν καὶ διψῆν καὶ ἀλγεῖν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 48:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION