헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

περιβολὴν δὲ ποιεῖ καὶ ὅταν τισ μὴ ἀκόλουθα ἐξετάζῃ μόνον, ἀλλὰ καὶ τἀναντία προσλαμβάνῃ, ὡσ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν καὶ τὸ ἀκόλουθον οὕτωσ, ἐπεὶ γὰρ ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρεσβευτήν, ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ, ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτωσ ἐπάγει τὸ ἀκόλουθον ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρότερον τὸ τί μὴ ποιήσοντα, εἶτα τὸ τί ποιήσοντα, οὐχ ὡσ τῶν ἀποδωσομένων τὰ ὑμέτερα, οὐδ’ ὡσ τῶν πεπιστευκότων τῷ Φιλίππῳ, εἶτα νῦν τὸ ἀκόλουθον, ἀλλ’ ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:1)
καὶ πάλιν ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ἐπειδὴ δὲ ἧκεν ἡ ἐκκλησία, παρελθὼν Αἰσχίνησ πρῶτοσ ἡμῶν ἁπάντων, καὶ οὐκ εὐθὺσ τὸ ἀκόλουθον ἐπήνεγκεν, τάδε ἀπήγγειλεν, ἀλλὰ πρότερον κατὰ τὸ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου ἃ δέον ἀπαγγέλλειν οὐκ ἀπήγγειλε, τίνα δὲ ἦν ταῦτα;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:2)
πρῶτον τοῦ μὲν ἀπαγγέλλειν τι περὶ τῶν πρεσβευομένων ἢ περὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντων, εἰ ἄρα ἠμφισβήτει μὴ ἀληθῆ λέγειν ἐμὲ παμπληθὲσ ἀπέσχεν, εἶτα νῦν κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἃ ἐποίει καὶ ἐδημηγόρει καὶ τοιούτουσ εἶπε λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:3)
καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου δὲ ὡσ δέον εἴ τισ ὑβρισθεὶσ ὑπὸ τούτου, τὸ μὲν ἀκόλουθον δίκησ ἀξιοῖ τυχεῖν, τὸ δὲ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου καὶ μὴ σιωπᾷ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:7)
τούτῳ γὰρ πάνυ πρόσεχε, ὅτι εἰ μὲν ἁπλῶσ εἶπεν, ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ πολλὰ καὶ δεινά, ἀπήρτιστο ἂν τὸ νόημα καὶ οὐδενὸσ προσέδει καὶ ἔδει μεταβῆναι, τὸ δὲ τῇ ὑποστάσει ἀναρτῆσαι ἐν τῷ εἰπεῖν καὶ παθὼν τοιαῦτα ἀκόλουθον ἔσχε τὸ ἐπαγαγεῖν ποδαπά, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφεύξεσθαί με.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:5)
χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι τῶν ἰσοδυναμούντων τὰ μὲν κατὰ τὸ ἀκόλουθον παρατίθεται, τὰ δὲ κατὰ τὸ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 20:2)
τὰ μὲν κατὰ τὸ ἀκόλουθον, ὅπου λέγει ἔρρωσαι καὶ σαυτῷ πιστεύεισ, καὶ πάλιν τὴν μὲν ἀσέλγειαν καὶ τὴν ὕβριν, καὶ πάλιν τὸν πλοῦτον καὶ τὴν περιουσίαν, ἢ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ φίλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 20:3)
καὶ τὸ ἀντὶ τοῦ ἀκολούθου τὸ ἐναντίον κατὰ ἀναίρεσιν λέγειν ἀφελέστερον καὶ ἐπιμελέστερον, οἱο͂ν ἐνταῦθα, ἐπεμελεῖτο, οὗ τὸ ἀκόλουθον ἦν οὐκ ἠμέλει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 15:3)
οἱ δὲ ἑώσ μὲν ἦσαν ἐν ἀνθρώποισ, στρατείαισ καὶ ὁμιλίαισ καὶ γενέσει παίδων πρεπόντων ἑαυτοῖσ, καὶ συλλήβδην ἁπάσῃ τῇ πολιτικῇ δυνάμει τὰσ πόλεισ ὠφέλουν, οὐ μόνον τὰσ τοῦ σώματοσ νόσουσ ἐξαιροῦντεσ, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πόλεων νοσήματα ἰώμενοι, μᾶλλον δὲ οὐδ’ ἐγγίγνεσθαι τὴν ἀρχὴν ἐῶντεσ, ἀπ’ ἀμφοῖν σώζοντεσ τοὺσ ὑπηκόουσ, καὶ τῇ τέχνῃ τὴν ἀρχὴν ἀκόλουθον κατασκευασάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 5:5)
νῦν δὲ παντοδαπῶν ἐπιόντων ἀκόλουθον ἴσωσ ἐστὶ λέγειν ὧν μέροσ ἐγγέγραπται τοῖσ εἰρημένοισ, ὅσῃ τινὶ καὶ οἱᾴ τῇ περιουσίᾳ τῆσ φιλανθρωπίασ εἰσ ἅπαντασ ἐχρήσαντο καὶ ὅπωσ εἰσ τὸ κοινὸν ἐπολιτεύσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 18:5)
ἓν μὲν οὖν τοῦτο τοιοῦτον καὶ τοσοῦτον εἶδοσ εὐεργεσίασ τοῖσ προϋπηργμένοισ ἀκόλουθον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 22:8)
τοσαύτη δὲ οὖσα, ὅσην ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν ἴσωσ ἀρκούντωσ ἐνεδειξάμην, ὀφθαλμοὶ δ’ ἄμεινον μαρτυροῦσιν, οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰπεῖν, ὡσ ἐνταῦθα ἕστηκεν, οὐδ’ ὅ τισ εἶπε περὶ τῆσ Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων πόλεωσ, λέγων τῶν μὲν τὸ μέγεθοσ διπλάσιον ἢ κατὰ τὴν δύναμιν, τῶν δὲ πολὺ τῆσ δυνάμεωσ ἔλαττον ἂν φανῆναι τὸ μέγεθοσ, ἀπείη δὲ τὸ βλάσφημον τοῦ παραδείγματοσ, τοῦτο ἄν τισ φαίη καὶ περὶ τῆσδε τῆσ πάντα μεγάλησ, ὡσ ἄρα οὐκ ἀκόλουθον τὴν δύναμιν τῷ τοσούτῳ μεγέθει κατεσκευάσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 3:8)
αἴτιον δ’ ἦν, οὔτε ἐκεῖνοι ἄρχειν ἠπίσταντο οὔτε οἱ ἀρχόμενοι τὸ ἀκόλουθον ἀπεπλήρουν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 8:5)
ἀκόλουθον δ’ ἐμοί τε τὸν λοιπὸν λόγον προσθεῖναι τὸν τῆσ παρακλήσεωσ, εἴπερ μὴ ψυχαγωγία τισ ἔσεσθαι μέλλει μόνον τῆσ ἀκροάσεωσ, ἀλλά τι καὶ χρείασ προσέσται, ὑμῖν τ’ ἐθελῆσαι καὶ τούτων μετὰ τῆσ ὁμοίασ ἀκοῦσαι γνώμησ, ἵνα μὴ μόνον τῇ παραχρῆμα εὐφημίᾳ τετιμηκότεσ ἦτε τὸν λόγον, ἀλλὰ καὶ τῇ παρὰ πάντα τὸν χρόνον καὶ ἐπ’ αὐτῶν τῶν πραγμάτων μνήμῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:9)
ἕτερον δὲ ἀκόλουθον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION