Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ χρυσαμοιβὸσ δ’ Ἄρησ σωμάτων καὶ ταλαντοῦχοσ ἐν μάχῃ δορὸσ πυρωθὲν ἐξ Ἰλίου φίλοισι πέμπει βαρὺ ψῆγμα δυσδάκρυτον ἀν‐ τήνοροσ σποδοῦ γεμί‐ ζων λέβητασ εὐθέτουσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 3 1:1)
καὶ ζῶν με δαίσεισ οὐδὲ πρὸσ βωμῷ σφαγείσ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral3)
ἐγὼ δ’ ἀλήτησ τῆσδε γῆσ ἀπόξενοσ, ζῶν καὶ τεθνηκὼσ τάσδε κληδόνασ λιπών.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests 3:4)
ἐχούσησ δὲ τῆσ νεὼσ μέλαν ἱστίον Αἰγεὺσ τῷ παιδὶ ἐνετείλατο, ἐὰν ὑποστρέφῃ ζῶν, λευκοῖσ πετάσαι τὴν ναῦν ἱστίοισ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 10:1)
ἄδικον γὰρ οὐδὲν τοῦτο ἐσ τὸν Καίσαρα ἔσται, τεθνεῶτά τε ἤδη καὶ οὐκ ἂν εἰπόντα ἄδικον εἶναι, εἰ καὶ ζῶν ᾐτεῖτο τοὺσ λογισμούσ, ἐπεὶ καὶ τῶν ἰδιωτῶν πολλοῖσ ἀμφισβητοῦσί σοι καθ’ ἕνα τῆσ οὐσίασ οὐκ ἀδήριτον αὐτὴν ἔχων γνώσῃ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 12:2)
ἔμφασιν δέ σοι καὶ ἐρωτήσεισ ποιήσουσιν, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ ὀνόματοσ, εἰ δέ τισ ἔροιτό σε, ὦ Βοιωτέ, πόθεν νῦν Ἀκαμαντίδοσ φυλῆσ γέγονασ καὶ τὸν δῆμον Θορίκιοσ καὶ υἱὸσ Μαντιθέου, οὐδὲν ἄλλο ἂν ἔχοισ εἰπεῖν πλὴν ὅτι κἀμὲ ζῶν ἐποιήσατο Μαντίθεοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ. 6:1)
ἔνια δὲ τοῖσ μὲν ἀφελέσι καλά, τοῖσ δὲ πολιτικοῖσ ταπεινά, οἱο͂ν τὸ λαγῶν βίον ζῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 21:1)
τί οὖν οὐ κἀκεῖνα λέγομεν, ὅτι Κῦροσ τὸν Ἀράξην διαβὰσ Μασσαγέταισ συνέβαλε, Δαρεῖοσ δὲ τὸν Βόσπορον ζεύξασ ἐπὶ Σκύθασ διέβη, Ξέρξησ δὲ τὸν Ἑλλήσποντον ζεύξασ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, Νίνοσ δὲ ὑπὸ Μήδων ἑάλω, ὁ δὲ Σαρδανάπαλλοσ ἐκαύθη ζῶν ἀναβὰσ ἐπὶ τὴν πυρὰν αὐτόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:4)
ἐὰν δὲ δή τισ καὶ τὸν βίον ἐξ ἴσου τοῖσ λόγοισ καταστήσῃ καὶ μὴ μόνον λέγων εἰσ κάλλοσ, ἀλλὰ καὶ ζῶν ᾖ φανερὸσ, πῶσ οὗτοσ ἐθίζει λαλεῖν ἢ καὶ ἄλλ’ ὁτιοῦν ποιεῖν ἄνευ τῆσ τοῦ βελτίονοσ μοίρασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:5)
ἀλλὰ δὴ εἰ μὴ δημοσίᾳ, ἰδίᾳ τισὶν ἡγεμὼν παιδείασ ζῶν αὐτὸσ λέγεται Ὅμηροσ γενέσθαι, οἳ ἐκεῖνον ἠγάπων ἐπὶ συνουσίᾳ καὶ τοῖσ ὑστέροισ ὁδόν τινα παρέδοσαν βίου Ὁμηρικὴν, ὥσπερ Πυθαγόρασ αὐτόσ τε ὑπερβαλλόντωσ ἐπὶ τούτῳ ἠγαπήθη καὶ οἱ ὕστερον ἔτι νῦν τρόπον τὸν αὐτὸν ἐπονομάζοντεσ τοῦ βίου διαφανεῖσ πη δοκοῦσιν εἶναι ἐν τοῖσ ἄλλοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:16)
κᾆτά σε ἀνήρ τισ Σιμωνίδειοσ ἀμείψεται, ὤνθρωπε, κεῖσαι ζῶν ἔτι μᾶλλον τῶν ὑπὸ γῆσ ἐκείνων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 16:18)
καὶ τίσ ὦ πρὸσ θεῶν οὕτω παῖσ ἐστιν ὥστε πεισθῆναι ὡσ Ἀχιλλεὺσ ἀγαπᾷ ζῶν καὶ διὰ ταῦτα ἔξω βελῶν ἐστιν, ὅτι οὐχ οἱο͂́ν τε ἀποθανόντα ἀναστῆναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 9:14)
ὁ μὲν γὰρ μηδὲν πρὸσ ἕτερον ζῶν καταφρονητικὸσ αὐθάδησ, ὁ δὲ πάντα πρὸσ ἄλλον ἢ καὶ πάντων ἐλάττων ἄρεσκοσ, ὁ δὲ τὰ μὲν τὰ δὲ μή, καὶ πρὸσ τοὺσ ἀξίουσ οὕτωσ ἔχων σεμνόσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 131:1)
ὕλη τοῦ ὄξουσ οὐδὲ δυνάμει ὄξοσ καίτοι γίγνεται ἐξ αὐτοῦ ὄξοσ καὶ ὁ ζῶν δυνάμει νεκρόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 66:1)
οὐ γὰρ ἂν ἀκούσειε λόγου ἀποτρέποντοσ οὐδ’ αὖ συνείη ὁ κατὰ πάθοσ ζῶν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 133:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION