Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν δὲ σμικρότερονᾖ, καὶ ἐσ ὄλεθρονἀσινὲσ, χρονίζει, ὄκνοσ πουλὺσ, καρηβαρίη, ἀπορίη, ζωὴ δύσφοροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.15)
ἄλλοσ καρκίνοσ· ἕλκοσ μὲν οὐδαμῆ, ὄγκοσ δὲ σκληρὸσ, ἀτέραμνοσ · ξυντιταίνει δὲ τὴν ὑστέρην ὅλην, ἀτὰρ καὶ ἄλγεα κατὰ τὰ ἄλλα ὅσα ἐφέλκει · ταῦτα δὲ ἄμφω τὰ καρκινώ δεα καὶ χρόνια καὶ ὀλέθρια · πολλὸν δὲ τὸ ἕλκοσ τοῦ ἀνελκώτου κάκιον καὶ ὀσμῇ, καὶ πόνοισι, καὶ ζωῇ, καὶ θανάτῳ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.285)
δεινοὶ μὲν οὖν οἱ πόνοι, καὶ τὰ παρεόντα πόνων μέζονα· λειποθυμίη ἐπὶ τῇσι ψαύσεσι, ἀκινησίη, ἀποσιτίη, δίψοσ, ἀγρυπνίη · ἢν δὲ ἐπανέλθωσι, τοῦτο μὲν, ὅκωσ ἐκ θανάτου πεφευγότεσ, ἄνετοι τὸν βίον, ἀκρατέεσ, ἁπλοῖ, εὔθυμοι, δωροδόκοι, καὶ ἐσ τὴν δίαιταν ἁβροί· τοῦτο δὲ ὡσ ἐκ θανάτου αὖθισ ἐσόμενοι ἄδην χρέονται τῇ παρούσῃ ζωῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.339)
οὔτε γὰρ ὡσ ἐφίενται λέγονται φανερῶσ, ἀλλὰ λίαν ἁπλῶσ τοῦτο φασί, καὶ ὄρεξιν εἶναι πῶσ ἄν τισ ὑπολάβοι ἐν οἷσ ζωὴ μὴ ὑπάρχει;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 104:1)
ὥστ’ ἐπεὶ τὸ ἔργον ἀνάγκη ἓν καὶ ταὐτὸ εἶναι τῆσ ψυχῆσ καὶ τῆσ ἀρετῆσ, ἔργον ἂν εἰή τῆσ ἀρετῆσ ζωὴ σπουδαία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 14:2)
ἐπεὶ δὲ ἦν ἡ εὐδαιμονία τέλεόν τι, καὶ ἔστι ζωὴ καὶ τελέα καὶ ἀτελήσ, καὶ ἀρετὴ ὡσαύτωσ ἣ μὲν γὰρ ὅλη, ἣ δὲ μόριον, ἡ δὲ τῶν ἀτελῶν ἐνέργεια ἀτελήσ, εἰή ἂν ἡ εὐδαιμονία ζωῆσ τελείασ ἐνέργεια κατ’ ἀρετὴν τελείαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 17:1)
τό τε γὰρ εὖ πράττειν καὶ τὸ εὖ ζῆν τὸ αὐτὸ τῷ εὐδαιμονεῖν, ὧν ἕκαστον χρῆσίσ ἐστι καὶ ἐνέργεια, καὶ ἡ ζωὴ καὶ ἡ πρᾶξισ καὶ γὰρ ἡ πρακτικὴ χρηστικὴ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:1)
παρὰ τὴν ἐνέργειαν, ἐν αὐτοῖσ ὑπάρχει ἡ ἐνέργεια οἱο͂ν ἡ ὁρ́ασισ ἐν τῷ ὁρῶντι καὶ ἡ θεωρία ἐν τῷ θεωροῦντι καὶ ἡ ζωὴ ἐν τῇ ψυχῇ, διὸ καὶ ἡ εὐδαιμονία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 98:1)
ζωὴ γὰρ ποιά τίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 100:1)
καὶ ζωὴ δέ γε ὑπάρχει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 79:3)
ἡ γὰρ νοῦ ἐνέργεια ζωή, ἐκεῖνοσ δὲ ἡ ἐνέργεια·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 79:4)
ἐνέργεια δὲ ἡ καθ’ αὑτὴν ἐκείνου ζωὴ ἀρίστη καὶ ἀί̈διοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 79:5)
φαμὲν δὴ τὸν θεὸν εἶναι ζῷον ἀί̈διον ἄριστον, ὥστε ζωὴ καὶ αἰὼν συνεχὴσ καὶ ἀί̈διοσ ὑπάρχει τῷ θεῷ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 79:6)
ἡ δὲ ζωὴ ἐνέργειά τισ ἐστί, καὶ ἕκαστοσ περὶ ταῦτα καὶ τούτοισ ἐνεργεῖ ἃ καὶ μάλιστ’ ἀγαπᾷ, οἱο͂ν ὁ μὲν μουσικὸσ τῇ ἀκοῇ περὶ τὰ μέλη, ὁ δὲ φιλομαθὴσ τῇ διανοίᾳ περὶ τὰ θεωρήματα, οὕτω δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἕκαστοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 51:3)
τὸ δ’ αἰσθάνεσθαι ὅτι ζῇ, τῶν ἡδέων καθ’ αὑτό φύσει γὰρ ἀγαθὸν ζωή, τὸ δ’ ἀγαθὸν ὑπάρχον ἐν ἑαυτῷ αἰσθάνεσθαι ἡδύ, αἱρετὸν δὲ τὸ ζῆν καὶ μάλιστα τοῖσ ἀγαθοῖσ, ὅτι τὸ εἶναι ἀγαθόν ἐστιν αὐτοῖσ καὶ ἡδύ συναισθανόμενοι γὰρ τοῦ καθ’ αὑτὸ ἀγαθοῦ ἥδονται, ὡσ δὲ πρὸσ ἑαυτὸν ἔχει ὁ σπουδαῖοσ, καὶ πρὸσ τὸν φίλον ἕτεροσ γὰρ αὐτὸσ ὁ φίλοσ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 121:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION