Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

συλλεγέντων δὲ τῶν Ἀμφικτυόνων εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ τυχόντων σωτηρίασ καὶ ψήφου, τοὺσ αἰτίουσ τῆσ ἐξ ἀρχῆσ καταλήψεωσ τοῦ ἱεροῦ δίκησ ἠξίουν τυχεῖν, μὴ τὰσ πατρίδασ αὐτῶν, ἀλλ’ αὐτοὺσ τοὺσ χειρουργήσαντασ καὶ βουλεύσαντασ, τὰσ δὲ πόλεισ παρεχούσασ εἰσ κρίσιν τοὺσ ἀδικήσαντασ ἀζημίουσ εἶναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1172)
ἢ οὐ δεινὸν ὑμῖν εἶναι δοκεῖ, εἰ τὸ μὲν βουλευτήριον καὶ ὁ δῆμοσ παρορᾶται, αἱ δ’ ἐπιστολαὶ καὶ αἱ πρεσβεῖαι ἀφικνοῦνται εἰσ ἰδιωτικὰσ οἰκίασ, οὐ παρὰ τῶν τυχόντων ἀνθρώπων, ἀλλὰ παρὰ τῶν πρωτευόντων ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ Εὐρώπῃ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2501)
πολλὰ δὲ τοῖσ περιοῦσι κινδυνεύεται καὶ πολλοὶ παρ’ ἀξίαν ἤδη καὶ παρὰ πᾶσαν προσδοκίαν ὑπὸ τῶν τυχόντων ἐσφάλησαν, οἳ πρὶν ἐνταῦθα ἐλθεῖν ἀκραιφνὲσ καὶ κρεῖττον ἁπάσησ ἐλπίδοσ τὸ φρόνημα ἔσωζον, αὕτη δὲ βεβαίωσ ἀήττητοσ οἴχεται, ὥσπερ ἀνὴρ ἀθλητὴσ ἐν ταῖσ εὐτυχίαισ καταλύσασ τοὺσ πόνουσ, καὶ τὴν ἔμπροσθεν ἀκμὴν καὶ δύναμιν καὶ λαμπρότητα ἐπεσφραγίσατο τῇ τελευτῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 17:5)
εἰσὶ δ’, οἶμαι, καὶ τῶν τυχόντων τινέσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 74:3)
σὺ δὲ Μαντινικὴν μὲν ξένην καὶ Μιλησίαν ἐπίστασαι κοσμεῖν καὶ οὕστινασ ἄν σοι δοκῇ πάνυ ῥᾳδίωσ μεγάλων ἠξίωσασ, τῶν δὲ Ἑλλήνων τοὺσ ἄκρουσ καὶ παρὰ πᾶσι βεβοημένουσ ἐν φαύλῳ καθαιρεῖσ, οὐδὲν διαφερόντωσ ἢ εἴ τίσ τινα τῶν μαγείρων ὡσ ἀληθῶσ, ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν τυχόντων ἀνδραπόδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:8)
ἢ πρὸσ θεῶν τῶν μὲν ἡμετέρων λόγων καὶ συγγραμμάτων τὸ φρόνημα καὶ τὴν ῥώμην ἀξιώσομεν εὐδοκιμεῖν, κἄν τι πρὸσ ἀνδρείαν ἢ δικαιοσύνην αὐτῶν ᾖ φέρον, οὐκ ἄχρηστον φήσομεν τοῖσ ἐθέλουσι χρῆσθαι, τῆσ δ’ ἐκείνου προαιρέσεωσ καὶ διανοίασ ὁποία τισ ἦν καὶ πότερον τῶν τυχόντων ἢ τῶν ἐπιεικεστέρων μιμήσασθαι, οὐχ ἱκανὸν σημεῖον τὸ ψήφισμα, ὃ παρ’ αὐτοὺσ τοὺσ κινδύνουσ συνεγράψατο, μίαν γνώμην εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ εἰπὼν περὶ παντὸσ τοῦ δικαίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 49:1)
ἀφ’ ὧν αἰτιῶνταί τινεσ χείρω γενέσθαι, κληρουμένων ἐπιμελῶσ ἀεὶ μᾶλλον τῶν τυχόντων ἢ τῶν ἐπιεικῶν ἀνθρώπων.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 27 4:3)
ἢ γὰρ τῷ ὑπὸ πολλῶν τῶν τυχόντων ἢ τῷ ὑπὸ τῶν ἀξίων λόγου, καὶ πάλιν τῷ ἐπὶ τίνι ἡ τιμὴ διαφέρει.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 103:3)
τὸ μὲν γὰρ πρέπον ἐν κόσμῳ ἐστίν, ὁ δὲ κόσμοσ οὐκ ἐκ τῶν τυχόντων ἀναλωμάτων, ἀλλ’ ἐν ὑπερβολῇ τῶν ἀναγκαίων ἐστίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 117:3)
οὔτε γὰρ ἐκ τῆσ εὐδαιμονίασ κινηθήσεται ῥᾳδίωσ, οὐδ’ ὑπὸ τῶν τυχόντων ἀτυχημάτων ἀλλ’ ὑπὸ μεγάλων καὶ πολλῶν, ἔκ τε τῶν τοιούτων οὐκ ἂν γένοιτο πάλιν εὐδαίμων ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, ἀλλ’ εἴπερ, ἐν πολλῷ τινὶ καὶ τελείῳ, μεγάλων καὶ καλῶν ἐν αὐτῷ γενόμενοσ ἐπήβολοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 117:4)
ἀργία γάρ ἐστιν ὁ ὕπνοσ τῆσ ψυχῆσ ᾗ λέγεται σπουδαία καὶ φαύλη, πλὴν εἰ μὴ κατὰ μικρὸν καὶ διικνοῦνταί τινεσ τῶν κινήσεων, καὶ ταύτῃ βελτίω γίνεται τὰ φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν ἢ τῶν τυχόντων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 143:2)
ἕτερα γὰρ ἑτέροισ ἐστὶν ἡδέα, καὶ ἔνια πᾶσιν ἡδίω τῶν τυχόντων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 148:5)
τῆσ δὲ παρὰ τῶν τυχόντων καὶ ἐπὶ μικροῖσ πάμπαν ὀλιγωρήσει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 76:1)
τὰ γὰρ τῇ φύσει ἀγαθὰ ἔχει, δῆλον δ’ ὡσ μετὰ φίλων καὶ ἐπιεικῶν κρεῖττον ἢ μετ’ ὀθνείων καὶ τῶν τυχόντων συνημερεύειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 107:5)
οἱ μὲν ἐκ τῶν τυχόντων εἰσί, ταύτην δ’ αἱροῦνται τὴν ἀρχὴν ἀριστίνδην, τοὺσ δὲ βασιλεῖσ καὶ τὴν γερουσίαν ἀνάλογον τοῖσ ἐκεῖ βασιλεῦσι καὶ γέρουσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 278:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION