Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 143:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 143:)

συμβαίνει δὲ τοῦτο εἰκότωσ· ἀργία γάρ ἐστιν ὁ ὕπνοσ τῆσ ψυχῆσ ᾗ λέγεται σπουδαία καὶ φαύλη, πλὴν εἰ μὴ κατὰ μικρὸν καὶ διικνοῦνταί τινεσ τῶν κινήσεων, καὶ ταύτῃ βελτίω γίνεται τὰ φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν ἢ τῶν τυχόντων.