Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Λόγοσ ἐστὶ δύο μεγεθῶν ὁμογενῶν ἡ κατὰ πηλικότητά ποια σχέσισ.
(유클리드, Elements, book 5, type Def3)
Ὅταν δὲ φλέβα τάμῃσ, ἐπειδὰν τοῦ αἵματοσ ἀφῇσ καὶ λύσῃσ τὴν ταινίην, καὶ μὴ ἵστηται, τὰ ἀντία ὅκωσ ἂν ὁ Ῥοῦσ γίνηται τοῦ αἵματοσ, ἐχέτω, ἤν τε χεὶρ, ἤν τε σκέλοσ ᾖ, ὡσεὶ χωρέοντοσ τοῦ αἵματοσ ὀπίσω, καὶ οὕτωσ ὑπομείνασ χρόνον πλείω ἢ ἐλάσσω κατακείμενοσ, ἔπειτα ἐπιδῆσαι αὐτὸν οὕτωσ ἔχοντα, μὴ ἐνεόντοσ τινὸσ θρόμβου ἐν τῇ τομῇ, [ἔπειτα] σπληνίον διπλόον προσθείσ, τέγξασ οἴνῳ, καὶ ἄνωθεν εἴριον ἐλαιώσασ καθαρόν‧ κἢν γὰρ ἐπίῤῬυσισ τοῦ αἵματοσ ἐῄ βιαίη, σχέσισ γίνεται ἐπιῤῬέοντοσ‧ κἢν, θρόμβου ἐπὶ τῇ τομῇ γενομένου, οὕτω φλεγμήνῃ, διαπυί̈σκεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 26.1)
Διαφέρει μέντοι τι καὶ σχέσισ τοῦ σώματοσ‧ τοῖσι μὲν γὰρ εὖ ἔχουσι τὸ γυῖον καὶ σεσαρκωμένοισιν ἐκπίπτει τε ἧσσον, ἐμπίπτει τε χαλεπώτερον‧ ὅταν δὲ αὐτοὶ σφέων αὐτῶν λεπτότεροι καὶ ἀσαρκότεροι ἐώσι, τότε ἐκπίπτει τε μᾶλλον, ἐμπίπτει τε Ῥᾷον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 8.3)
Τὰ πλειστάκισ ἐκπίπτοντα Ῥᾷον ἐμπίπτει‧ αἴτιον φύσισ, ἢ νεύρων, ἢ ὀστέων, νεύρων μὲν, μῆκοσ ἢ ἐπίδοσισ, ὀστέων δὲ, κοτύλησ ὁμαλότησ, κεφαλῆσ φαλακρότησ‧ τὸ ἔθοσ τρίβον ποιέει‧ αἰτίη, καὶ σχέσισ, καὶ ἕξισ, καὶ ἡλικίη.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 40.20)
Ἐπὶ αἵματοσ ἐμέτῳ φθορὴ, καὶ πύου κάθαρσισ ἄνω‧ ἐπὶ φθορῇ Ῥεῦμα ἐκ τῆσ κεφαλῆσ‧ ἐπὶ Ῥεύματι διάῤῬοια‧ ἐπὶ διαῤῬοίῃ σχέσισ τῆσ ἄνω καθάρσιοσ‧ ἐπὶ τῇ σχέσει θάνατοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.77)
ἢ τὰ πρῶτα ταῦτα, τί διαφέρει σχέσισ ἕξεωσ ;
(루키아노스, Symposium, (no name) 23:5)
ἔτι δὲ ἡ τῆσ ὁπλίσεωσ αὐτῶν σχέσισ ἀσπίδων καὶ δοράτων, οἷσ ἡμεῖσ πρῶτοι τῶν περὶ τὴν Ἀσίαν ὡπλίσμεθα, τῆσ θεοῦ καθάπερ ἐν ἐκείνοισ τοῖσ τόποισ παρ’ ὑμῖν πρώτοισ ἐνδειξαμένησ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 45:1)
μόνη γοῦν ἡ κατ’ οὐρανὸν σχέσισ αὐτή τε πρὸσ ἑαυτὴν κατὰ πάντα τεταγμένη πρόσ τε τὴν γῆν καὶ πρὸσ τὰ ἐπίγεια πάντα διὰ μακρῶν περιόδων πάλιν ἐπανήξει ποτέ·
(플루타르코스, De fato, section 3 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION