Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα ἀπήντησαν ὀρθῶσ ἰασόμενοι τὸ Δημοσθένουσ δωροδόκημα, καὶ προσέγραψαν ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ τῶν Ἑλλήνων ἐν τρισὶ μησὶν εἰσ τὴν αὐτὴν στήλην ἀναγράφεσθαι μετ’ Ἀθηναιων καὶ μετέχειν τῶν ὁρ́κων καὶ τῶν συνθηκῶν, δύο τὰ μέγιστα προκαταλαμβάνοντεσ, πρῶτον μὲν τὸν χρόνον τὸν τῆσ τριμήνου ταῖσ τῶν Ἑλλήνων πρεσβείαισ ἱκανὸν παραγενέσθαι κατασκευάζοντεσ, ἔπειτα τὴν τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν τῇ πόλει μετὰ κοινοῦ συνεδρίου κτώμενοι, ἵν’ εἰ παραβαίνοιντο αἱ συνθῆκαι, μὴ μόνοι μηδ’ ἀπαράσκευοι πολεμήσαιμεν, ὃ νῦν ἡμῖν παθεῖν συνέβη διὰ Δημοσθένην.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 69 1:3)
μετὰ δὲ τοῦτο ὁρ́κουσ ὀμόσαντεσ αὐτοῖσ καὶ τὴν στήλην εὑρόμενοι <παρ’> αὐτῶν στῆσαι, κακὸν ἀγαπητὸν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, σπονδὰσ ἤγομεν ἐπὶ ῥητοῖσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 32:1)
οὐκοῦν ἣν Πλάτων τῆσ ἄριστ’ οἰκουμένησ πόλεωσ φυλακὴν ὑπελάμβανε, ταύτην ἐκεῖνοσ τῆσ Ἑλλάδοσ ἠξίου ποιεῖσθαι, καὶ ταύτην τὴν στήλην καθιέρωσαν Ἀθηναῖοι τῇ θεῷ παραστήσαντεσ τῷ ἀγάλματι τῷ Μαραθωνόθεν, νομίζοντεσ οὐδὲν ἀτιμοτέραν οὐδὲ ἀχρηστοτέραν εἶναι τῶν ἄλλων ἀναθημάτων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 103:4)
καίτοι τὴν μὲν κατ’ ἐκείνου στήλην τοῖσ προσοικοῦσι μόνοισ ὁρᾶν ἦν καὶ τοῖσ εἰσαφικνουμένοισ, σὺ δ’ εἰσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ καὶ πανταχοῦ γῆσ καὶ θαλάττησ τὰσ κατὰ τούτων βλασφημίασ ἐκδέδωκασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 188:3)
καὶ ὑμεῖσ μὲν, φησὶν, οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, παρ’ ὑμῶν ταῦτά μοι γράμματα καὶ τὴν στήλην εἶναί τι σεμνὸν, ἐμοὶ δὲ στήλη οὐρανομήκησ ἕστηκεν ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μαρτυροῦσα τὴν ἀρετήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 21:3)
καὶ μὴν εἰ μὲν, ὅθ’ οὑτοσὶ περιῆν, πᾶσαν ἡντιναοῦν ὑπὸ μεγαλοψυχίασ ἀπηξίωσε χάριν καὶ μηδὲν ὧν εἰσ ἡμᾶσ ἔδρασεν ἐζήτησε πλέον, ἀλλ’ ἀποχρῆν ᾠήθη μόνον τὸ πολλοῦ τινοσ ἄξιοσ γεγονέναι τῇ πόλει, ἔδει δή που τὴν ἀρετὴν ἐκείνου δυσωπηθέντασ ἡμᾶσ καὶ τὰσ ὑπερφυεῖσ αὐτοῦ πράξεισ ὥσπερ ἔμψυχόν τινα νομίσαντασ στήλην φιλοτιμότατα νῦν τῷ ’κείνου χρῆσθαι παιδὶ, καὶ πρὸσ αὐτὸν τοῦτον ἀπομνημονεῦσαι τὴν χάριν, καὶ οὐχ ὅσον ἀτελείασ, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἑτέρων αὐτὸν ἀξιῶσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 88:1)
οἱ δὲ ἔφηβοι ἐγγραφόμενοι πρότερον μὲν εἰσ λελευκωμένα γραμματεῖα ἐνεγράφοντο, καὶ ἐπεγράφοντο αὐτοῖσ ὅ τ’ ἄρχων ἐφ’ οὗ ἐνεγράφησαν, καὶ ὁ ἐπώνυμοσ ὁ τῷ προτέρῳ ἔτει δεδιαιτηκώσ, νῦν δ’ εἰσ στήλην χαλκῆν ἀναγράφονται, καὶ ἵσταται ἡ στήλη πρὸ τοῦ βουλευτηρίου παρὰ τοὺσ ἐπωνύμουσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 53 4:4)
ἐγὼ δὲ τὴν στήλην καθ’ ἣν ἐσπεισάμην μέτειμ’, ἵνα στήσω φανερὰν ἐν τἀγορᾷ.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode5)
ἐὰν δέ τισ ἐξελαύνῃ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ μὴ δέχηται κατὰ τὴν στήλην ‐ οἴμοι κακοδαίμων, καὶ σὺ γὰρ ἐνταῦθ’ ἦσθ’ ἔτι;
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, iambics 3:32)
"οὐ κατατίθησιν, ἀλλὰ περὶ τοῦτον τὸν κάπηλον ὡσ περὶ στήλην διαφθείρονται, τοσοῦτοι δὲ ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἀπαιτήσοντεσ τὰ ὀφειλόμενα ἔρχονται ὥστε οἰέσθαι τοὺσ παριόντασ ἐπ’ ἐκφορὰν αὐτοὺσ ἥκειν τούτου τεθνεῶτοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 95 1:4)
ἀλλὰ σὺ τούτου καὶ χρῖε στήλην, Ἀττικέ, καὶ στεφάνου, εἴ ποτέ σοι προκύων συνεκώμασεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 7 1:1)
τὰ δ’ ἐν τοῖσ ἄνωθεν χρόνοισ ὅτι τἀναντί’ εἶχεν ἐγὼ δηλώσω, οὐ λόγουσ ἐμαυτοῦ λέγων, ἀλλὰ γράμματα τῶν προγόνων τῶν ὑμετέρων ἁκεῖνοι κατέθεντ’ εἰσ στήλην χαλκῆν γράψαντεσ εἰσ ἀκρόπολιν, οὐχ ἵν’ αὐτοῖσ ᾖ χρήσιμα καὶ γὰρ ἄνευ τούτων τῶν γραμμάτων τὰ δέοντ’ ἐφρόνουν, ἀλλ’ ἵν’ ὑμεῖσ ἔχηθ’ ὑπομνήματα καὶ παραδείγματα ὡσ ὑπὲρ τῶν τοιούτων σπουδάζειν προσήκει.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 49:2)
λέγε τὴν στήλην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 85:4)
καλῶσ γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, καλῶσ οἱ πρόγονοι περὶ τούτων ψηφισάμενοι στήλην εἰσ ἀκρόπολιν ἀνήνεγκαν, ὅτε φασὶν Ἄρθμιον τὸν Πυθώνακτοσ τὸν Ζελείτην κομίσαι τὸ χρυσίον ἐκ Μήδων ἐπὶ διαφθορᾷ τῶν Ἑλλήνων.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 29:1)
καὶ ταῦθ’, ὥσπερ εἶπον, εἰσ τὴν ἀκρόπολιν εἰσ στήλην χαλκῆν γράψαντεσ ἀνέθεσαν, παράδειγμα ὑμῖν τοῖσ ἐπιγιγνομένοισ καθιστάντεσ, καὶ νομίζοντεσ τὸν ὁπωσοῦν χρήματα λαμβάνοντα οὐχ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἀλλ’ ὑπὲρ τῶν διδόντων βουλεύεσθαι.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 29:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION