Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢ πότ’ ἂν σταίη τισ κατηγορῶν ῥητορικῆσ, εἰ πάνθ’ ὅσα πώποτε ἢ ἰδιώταισ ἢ πόλεσι συνέβη κατὰ συμφορὰσ, ταῦτα ῥητορικῇ λογίζοιτο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:6)
εἰ δέ τισ αὐτῶν περὶ τῆσ ἐγκρατείασ διαλεγομένων ἀπαντικρὺ σταίη ἔχων ἔνθρυπτα καὶ στρεπτοὺσ, ἐκβάλλουσι τὴν γλῶτταν ὥσπερ ὁ Μενέλεωσ τὸ ξίφοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 192:3)
πρόσταγμα δέ σφισιν ἦν, ὅκωσ τισ ἐκνηξάμενοσ σταίη ἐν τῷ ὕδατι, προσμένειν τὸν παραστάτην οἱ ἐσόμενον, μηδὲ ἐμβάλλειν πρόσθε ἐσ τοὺσ βαρβάρουσ, πρὶν ἐπὶ τριῶν ἐσ βάθοσ ταχθῆναι τὴν φάλαγγα·
(아리아노스, Indica, chapter 24 6:1)
ἴσωσ γὰρ ἂν μόλισ προβαίνουσ’ ἡ τύχη σταίη καλῶσ.
(에우리피데스, episode 7:2)
εἰ γὰρ νῦν ἐλθὼν δόμου ἐν πρώτῃσι θύρῃσι σταίη, ἔχων πήληκα καὶ ἀσπίδα καὶ δύο δοῦρε, τοῖοσ ἐὼν οἱο͂́ν μιν ἐγὼ τὰ πρῶτ’ ἐνόησα οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ πίνοντά τε τερπόμενόν τε, ἐξ Ἐφύρησ ἀνιόντα παρ’ Ἴλου Μερμερίδαο ‐ ᾤχετο γὰρ καὶ κεῖσε θοῆσ ἐπὶ νηὸσ Ὀδυσσεὺσ φάρμακον ἀνδροφόνον διζήμενοσ, ὄφρα οἱ εἰή ἰοὺσ χρίεσθαι χαλκήρεασ·
(호메로스, 오디세이아, Book 1 23:3)
καὶ ἐπὶ τούτοισ τὸν κολοφῶνα, ἀναγκάζω προσβιβάζω τὴν χρυσῆν σειρὰν ὡσ οὐδὲν ἄλλο ἢ τὸν ἥλιον Ὅμηροσ λέγει, καὶ δηλοῖ ὅτι ἑώσ μὲν ἂν ἡ περιφορὰ ᾖ κινουμένη καὶ ὁ ἥλιοσ, πάντα ἔστι καὶ σῴζεται τὰ ἐν θεοῖσ τε καὶ ἀνθρώποισ, εἰ δὲ σταίη τοῦτο ὥσπερ δεθέν, πάντα χρήματ’ ἂν διαφθαρείη καὶ γένοιτ’ ἂν τὸ λεγόμενον ἄνω κάτω πάντα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 71:5)
εἰ σταίη πωσ τὰ πάντα ὁμοῦ γενόμενα, καθάπερ οἱ πλεῖστοι τῶν τοιούτων τολμῶσι λέγειν, τίν’ ἄρα ἐν αὐτοῖσ ἀνάγκη πρώτην κίνησιν γενέσθαι τῶν εἰρημένων;
(플라톤, Laws, book 10 64:3)
καὶ τὸ ἓν δή, εἴπερ ἕστηκέ τε καὶ κινεῖται, μεταβάλλοι ἂν ἐφ’ ἑκάτερα ‐ μόνωσ γὰρ ἂν οὕτωσ ἀμφότερα ποιοῖ ‐ μεταβάλλον δ’ ἐξαίφνησ μεταβάλλει, καὶ ὅτε μεταβάλλει, ἐν οὐδενὶ χρόνῳ ἂν εἰή, οὐδὲ κινοῖτ’ ἂν τότε, οὐδ’ ἂν σταίη.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 349:2)
ὥστ’, εἴ τισ συμπαθείᾳ τῆσ γῆσ τὸ μέσον αὐτῆσ ἔχων σταίη περὶ τὸν ὀμφαλόν, ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν ἄνω καὶ τοὺσ πόδασ ἄνω ἔχειν τὸν αὐτόν·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7 9:3)
μὴ σταίη πολύκωπον ὄχημα ναὸσ αὐτῷ, πρὶν τάνδε πρὸσ πόλιν ἀνύσειε, νασιῶτιν ἑστίαν ἀμείψασ, ἔνθα κλῄζεται θυτήρ·
(소포클레스, 트라키니아이, choral, antistrophe 22)

SEARCH

MENU NAVIGATION