Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ παύσεσθε, ὦ θαυμάσιοι, καὶ γνώσεσθε ὅτι ταῦτα μὲν οἷσ προσκείμεθα εἰ καὶ πολλοῦ τινοσ ἄξια, ἀλλ’ οὖν θνητὰ καὶ τῆσ δευτέρασ μερίδοσ, γνώμη δὲ ἀγαθὴ πάντων οἰκειότατον τοῖσ κρείττοσιν, ἧσ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ τὸ πρὸσ φιλίαν ἐπιτηδείωσ ἔχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:1)
οἱ μὲν οὖν περὶ Ἡσίοδον καὶ πάντεσ ὅσοι θεολόγοι μόνον ἐφρόντισαν τοῦ πιθανοῦ τοῦ πρὸσ αὑτούσ, ἡμῶν δ’ ὠλιγώρησαν θεοὺσ γὰρ ποιοῦντεσ τὰσ ἀρχὰσ καὶ ἐκ θεῶν γεγονέναι, τὰ μὴ γευσάμενα τοῦ νέκταροσ καὶ τῆσ ἀμβροσίασ θνητὰ γενέσθαι φασίν, δῆλον ὡσ ταῦτα τὰ ὀνόματα γνώριμα λέγοντεσ αὑτοῖσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 108:3)
οὐ χρὴ δὲ κατὰ τοὺσ παραινοῦντασ ἀνθρώπινα φρονεῖν ἄνθρωπον ὄντα οὐδὲ θνητὰ τὸν θνητόν, ἀλλ’ ἐφ’ ὅσον ἐνδέχεται ἀθανατίζειν καὶ πάντα ποιεῖν πρὸσ τὸ ζῆν κατὰ τὸ κράτιστον τῶν ἐν αὑτῷ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 99:2)
αἶψα δὲ θνητὰ φύοντο, τὰ πρὶν μάθον ἀθάνατ’ εἶναι, ζωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα, διαλλάσσοντα κελεύθουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 22 3:1)
θνητά τοι πεπόνθαμεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. e'. KRANTWR 3:5)
τόν τε περὶ τὴν γῆν ἀέρα ἄσειστον καὶ νοσερὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα θνητά·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 26:7)
καὶ τὸ μὲν φρόνιμον ἀθάνατον, τὰ δὲ λοιπὰ θνητά.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 30:6)
ἐοίκε δ’ οὐ μικρὰν ἀφορμὴν παρέχειν τοῖσ θεοποιοῦσι τὰ θνητὰ καὶ εἰσ οὐρανὸν ἀναβιβάζουσι τὰσ ψυχὰσ τῶν ἐπιφανῶν τὰ συμβάντα ἐκ τοῦ θεοῦ περὶ τὴν σύγκρισιν τοῦ ἀνδρὸσ ἐκείνου καὶ τὴν διάκρισιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 56 8:1)
θεούσ τε ἐπιμαρτυράμενοι καὶ δαίμονασ, οἳ τὰ θνητὰ πάντα κατὰ δίκην ἄγουσι, καὶ καταλιπόντεσ ἐκείνοισ ἀναπράξασθαι τὰσ ὑπὲρ ἡμῶν δίκασ, ἐκεῖνο μόνον ἀξιοῦμεν, οἷσ ἐστιν ἡμῶν ἐν τῇ πόλει τέκνα νήπια καὶ γονεῖσ καὶ εἴ τινεσ ἄρα γυναῖκεσ ἡμῖν ἐθελήσουσι κοινωνεῖν τῆσ τύχησ, τὰ σώματ’ ἀπολαβεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 80 5:2)
καὶ τῶν ὕστερον, ἀφ’ οὗ τὴν ἀρχὴν Ζεὺσ παρέλαβε, μυθολογουμένων γενέσθαι, Περσεφόνησ Εἰλειθυίασ Νυμφῶν Μουσῶν Ὡρῶν Χαρίτων Διονύσου, καὶ ὅσων ἡμιθέων γενομένων αἱ ψυχαὶ τὰ θνητὰ ἀπολιποῦσαι σώματα εἰσ οὐρανὸν ἀνελθεῖν λέγονται, καὶ τιμὰσ λαχεῖν ὁμοίασ θεοῖσ, Ἡρακλέουσ Ἀσκληπιοῦ Διοσκούρων Σελήνησ Πανὸσ ἄλλων μυρίων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 23:1)
οὐ μὴν ἔλαθέ γ’ αὐτῶν τὸ ἔργον, ἀλλὰ καίπερ ἐν ἐρημίᾳ τοῦ φόνου γεγονότοσ καὶ μηδένα μηνυτὴν ἔχοντοσ ὑπὸ τοῦ χρεὼν αὐτοῦ καὶ τῆσ ἅπαντα ἐπισκοπούσησ τὰ θνητὰ πράγματα δίκησ ἐξηλέγχθησαν τεκμηρίοισ ἀναμφισβητήτοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 27 1:3)
πάντα πανταχοῦ θνητά, εὐάλωτα, οἷσ τισιν τὸν ὁπωσοῦν προσέχοντα πᾶσα ἀνάγκη ταράσσεσθαι, κακελπιστεῖν, φοβεῖσθαι, πενθεῖν, ἀτελεῖσ ἔχειν τὰσ ὀρέξεισ, περιπτωτικὰσ ἔχειν τὰσ ἐκκλίσεισ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ μαχίμουσ καὶ θηριώδεισ. 27:1)
τὸ σοφὸν δ’ οὐ σοφία τό τε μὴ θνητὰ φρονεῖν.
(에우리피데스, choral, antistrophe 14)
ὣσ κλῶν’ ὄρειον ὁ ξένοσ χεροῖν ἄγων ἔκαμπτεν ἐσ γῆν, ἔργματ’ οὐχὶ θνητὰ δρῶν.
(에우리피데스, episode, lyric 3:4)
ἢ θεοὶ μὲν οὐδαμοῦ, τὰ θνητὰ δ’ ἔσται μεγάλα, μὴ δόντοσ δίκην.
(에우리피데스, Heracles, episode 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION