Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κεῖνοσ ὄρνισ ἐκτελευτάσει μεγαλᾶν πολίων ματρόπολιν Θήραν γενέσθαι, τόν ποτε Τριτωνίδοσ ἐν προχοαῖσ λίμνασ θεῷ ἀνέρι εἰδομένῳ γαῖαν διδόντι ξείνια πρῴραθεν Εὔφαμοσ καταβὰσ δέξατ’·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 6:2)
βιαίῳ κομίζεσθαι παρὰ γνώμην ὑπὲρ Μαλέαν, ἐν δεξιᾷ Πελοπόννησον ἔχοντασ, εἶτα ῥεμβομένουσ καὶ δυσθυμοῦντασ αὐτοὺσ προφανέντα δελφῖνα πρῴραθεν ὥσπερ ἐκκαλεῖσθαι καθηγούμενον εἰσ τὰ ναύλοχα καὶ σάλουσ μαλακοὺσ ἔχοντα τῆσ χώρασ καταμένειν ἀσφαλεῖσ, ἄχρι οὗ τοῦτον τὸν τρόπον ἄγων καὶ παραπέμπων τὸ πλοῖον εἰσ Κίρραν κατέστησεν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 36 3:1)
πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ τῶν Ἀθηναίων ποιησαμένων τὸν ἐπίπλουν καὶ πάλιν ἀπερχομένων, ὥσπερ εἰώθεσαν, ὀλιγώρωσ πάνυ καὶ καταφρονητικῶσ, ὁ Λύσανδροσ ἐκπέμπων τὰσ κατασκόπουσ ναῦσ ἐκέλευσε τοὺσ τριηράρχουσ, ὅταν ἴδωσι τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐκβεβηκότασ, ἐλαύνειν ἀποστρέψαντασ ὀπίσω τάχει παντί, καὶ γενομένουσ κατὰ μέσον τὸν πόρον ἀσπίδα χαλκῆν ἐπάρασθαι πρῴραθεν ἐπίπλου σύμβολον.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 11 1:2)
ταῖσ δὲ ναυσὶν ἀπὸ τῶν τειχῶν ἄφνω ὑπεραιωρούμεναι κεραῖαι τὰσ μὲν ὑπὸ βρίθουσ στηρίζοντοσ ἄνωθεν ὠθοῦσαι κατέδυον εἰσ βυθόν, τὰσ δὲ χερσὶ σιδηραῖσ ἢ στόμασιν εἰκασμένοισ γεράνων ἀνασπῶσαι πρῴραθεν ὀρθὰσ ἐπὶ πρύμναν ἐβάπτιζον, ἢ δι’ ἀντιτόνων ἔνδον ἐπιστρεφόμεναι καὶ περιαγόμεναι τοῖσ ὑπὸ τὸ τεῖχοσ πεφυκόσι κρημνοῖσ καὶ σκοπέλοισ προσήρασσον, ἅμα φθόρῳ πολλῷ τῶν ἐπιβατῶν συντριβομένων, πολλάκισ δὲ μετέωροσ ἐξαρθεῖσα ναῦσ ἀπὸ τῆσ θαλάσσησ δεῦρο κἀκεῖσε περιδινουμένη καὶ κρεμαμένη θέαμα φρικῶδεσ ἦν, μέχρι οὗ τῶν ἀνδρῶν ἀπορριφέντων καὶ διασφενδονηθέντων κενὴ προσπέσοι τοῖσ τείχεσιν ἢ περι·
(플루타르코스, Marcellus, chapter 15 2:1)
ἔπλει δὲ πλοίῳ λέοντα μὲν ἔχοντι πρῴραθεν ἐπίσημον, ἐκ δὲ πρύμνησ δράκοντα, καὶ πολλὰ κακὰ τοὺσ Λυκίουσ ἐποίει, καὶ πλεῦσαι τὴν θάλατταν οὐκ ἦν οὐδὲ τὰσ ἐγγὺσ θαλάττησ πόλεισ οἰκεῖν.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Λύκιαι 1:1)
πλοίῳ λέοντα μὲν ἔχοντι πρῴραθεν ἐπίσημον, ἐκ δὲ πρύμνησ δράκοντα, καὶ πολλὰ κακὰ τοὺσ Λυκίουσ ἐποίει, καὶ πλεῦσαι τὴν θάλατταν οὐκ ἦν οὐδὲ, τὰσ ἐγγὺσ θαλάττησ πόλεισ οἰκεῖν, τοῦτον οὖν ἀποκτείνασ ὁ Βελλεροφόντησ φεύγοντα τῷ Πηγάσῳ διώξασ, ἐκβαλὼν δὲ καὶ τὰσ Ἀμαζόνασ, οὐδενὸσ ἐτύγχανε τῶν δικαίων, ἀλλ’ ἦν ἀδικώτατοσ περὶ αὐτὸν Ιὀβάτησ ὅθεν εἰσ τὴν θάλατταν ἐμβὰσ εὔξατο κατ’ αὐτοῦ τῷ Ποσειδῶνι τὴν χώραν ἄκαρπον γενέσθαι καὶ ἀνόνητον.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Λύκιαι 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION