Plutarch, Mulierum virtutes, Λύκιαι 1:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Λύκιαι 1:)

ἔπλει δὲ πλοίῳ λέοντα μὲν ἔχοντι πρῴραθεν ἐπίσημον, ἐκ δὲ πρύμνησ δράκοντα, καὶ πολλὰ κακὰ τοὺσ Λυκίουσ ἐποίει, καὶ πλεῦσαι τὴν θάλατταν οὐκ ἦν οὐδὲ τὰσ ἐγγὺσ θαλάττησ πόλεισ οἰκεῖν. τοῦτον οὖν ἀποκτείνασ ὁ Βελλεροφόντησ φεύγοντα τῷ Πηγάσῳ διώξασ, ἐκβαλὼν δὲ καὶ τὰσ Ἀμαζόνασ, οὐδενὸσ ἐτύγχανε τῶν δικαίων, ἀλλ’ ἦν ἀδικώτατοσ περὶ αὐτὸν Ιὀβάτησ· ὅθεν εἰσ τὴν θάλατταν ἐμβὰσ εὔξατο κατ’ αὐτοῦ τῷ Ποσειδῶνι τὴν χώραν ἄκαρπον γενέσθαι καὶ ἀνόνητον. εἶθ’ ὁ μὲν ἀπῄει κατευξάμενοσ, κῦμα δὲ διαρθὲν ἐπέκλυζε τὴν γῆν· καὶ θέαμα δεινὸν ἦν, ἑπομένησ μετεώρου τῆσ θαλάττησ καὶ ἀποκρυπτούσησ τὸ πεδίον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION