Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ γὰρ τοῦ πράττεσθαί τιν’ ὧν οὐ προσῆκεν, ἐκ τούτου τοὺσ νόμουσ ἔθεντο οἱ παλαιοί.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 132)
οὐκοῦν τί προσῆκεν ὑμῖν οὐ δείσασιν ἀποδρᾶναι ἀλλ’ ἢ ἕτερον ἐπιπέμπειν στόλον, ὃσ οὐχ ἥσσω τὴν ἐπιθυμίαν τοῖσ ἡμετέροισ πολίταισ παρέξει ἢ Γύλιπποσ Συρακοσίοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:30)
καὶ τοὺσ διδασκάλουσ τοὺσ πολλοὺσ εἰσ ἀμαθίαν μᾶλλον φέρειν, προείλετο μὲν διδάσκαλον ἐξ ἁπάντων ὅντινα δὴ καὶ προείλετο, οὐ γὰρ ἔμοιγε εὐπρεπέστατόν ἐστι λέγειν, τούτῳ δ’ οὕτωσ προσέκειτο ὥστε ἅπαντα πράττων ὅσα τὸν φιλομαθέστατον καὶ φιλοστοργότατον προσῆκεν οὐδεπώποτε ἔδοξεν ἑαυτῷ τῆσ ἀξίασ ἐγγὺσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 3:1)
παρακελεύσασθαι δέ μοι ταῦτα ἀναγκαῖον, ὅπερ γε καὶ ἐν ἀρχῇ τῆσ ἐπιστολῆσ εἶπον, ἢ ὅ τι βούλεσθε καλεῖν τὸ βιβλίον, πολλαχῆ μοι τἀκείνου προσῆκεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:8)
λαβόντεσ δὲ οὕτω τὰσ παρὰ τῶν θεῶν δωρεὰσ οὕτωσ εὖ τοὺσ δόντασ ἐμιμήσαντο ὥστε αὐτοὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ ἀντὶ τῶν θεῶν κατέστησαν, καὶ πεῖραν ταύτην πρώτην ἔδοσαν τοῦ κατ’ ἀξίαν τυχεῖν, τὸ χρήσασθαι τοῖσ ὑπάρχουσιν ὡσ προσῆκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 14:10)
καὶ οὔτε Βοιωτῶν ἵπποσ οὔτε Λακεδαιμονίων καὶ Πελοποννησίων εἰσβολαὶ οὐ τοῦ περιβόλου προσήψαντο, οὐ τὸν νεὼν εἶδον ἑτέροισ ἢ προσῆκεν ὀφθαλμοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 3:4)
ἆρ’ οὐχ ἅπασ μὲν θρῆνοσ τούτοισ ἐξαλήλιπται καὶ μνήμη πᾶσα τῶν τε ἰδίων ἑκάστῳ καὶ τῶν κοινῶν δυσχερῶν, ἀντεισῆκται δὲ εὐφροσύνη μετ’ εὐφημίασ καὶ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία νῦν, εἴπερ ποτὲ, ἐπὶ ταῖσ μελλούσαισ ἐλπίσι, καὶ χάριτεσ πρέπουσαι τοῖσ θεοῖσ, τοῖσ βασιλεῦσι, τῷ δεξαμένῳ τὰ τῶν κορυφαίων πολιτεύματα χορῷ ἀσμένῳ καὶ μνησθέντι τῆσ Σμύρνησ ἃ προσῆκεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 4:6)
φέρε δὴ καὶ τὰ τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ ἐπισκεψώμεθα, μή πη τῶν ἐραστῶν αὐτῆσ αἰσχυνθῆναί τῳ προσῆκεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 5:5)
ὅπωσ γὰρ ἀσφαλῶσ γενήσονται πράττειν, οὐκ ἐξ ἀρχῆσ γενέσθαι κωλύειν προσῆκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 9:2)
εἰ μὲν οἱοῖ́ τ’ εἰσὶν ἀναφέρειν οἱ Λακεδαιμόνιοι, μὴ μετὰ τῶν Θηβαίων ὑμῶν στάντων, οὐ πάρεισιν οἷ προσῆκεν αὐτοὺσ οὐδ’ οἷ δεῖ σπουδάζειν προαγαγεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 18:12)
ὥστ’ οὐκ ἐκεῖνον πέμπειν ὡσ ὑμᾶσ παροξυνοῦντα προσῆκεν, ἀλλ’ ὑμᾶσ εἴπερ ᾤεσθε δεῖν μνησικακεῖν, κἀκεῖνον καὶ πάντασ ὅσουσ ἠδύνασθ’ ἐφ’ ἡμᾶσ καλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:3)
ἃ μὲν δὴ κοινῇ τοῖσ γένεσι τοῖσ συντελοῦσι καὶ ταῖσ πόλεσι ταῖσ τοῦ πρωτείου ἀντιποιουμέναισ ἀποδοθῆναι προσῆκεν εἴρηται διὰ πάσησ βραχύτητοσ, ὥσ γ’ ἐμοὶ φαίνεται, καὶ ἅμα οὐ τὰ φαυλότατα, ὡσ ὑμεῖσ ἐπεσημήνασθε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:7)
ἐν μὲν γὰρ τῇ ὁμονοίᾳ καὶ ἑτέρουσ ἔστιν ἐπαινέσαι καὶ τὰ ἑαυτῶν ἀκούειν ἐπαινούμενα, ἐν δὲ τῷ διαστῆναι κακῶσ ἑτέρουσ εἰπόντασ ἀντακοῦσαι κακῶσ αὐτοὺσ καὶ ἃ μὴ προσῆκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:12)
Πλάτων τοίνυν ὥσπερ ἐξεπίτηδεσ ἐναντία τῶν ὄντων λέγων ἢ τοὺσ θαυματοποιοὺσ μιμούμενοσ οὐ μόνον Περικλέουσ κατηγόρηκεν ἃ μὴ προσῆκεν, ἀλλὰ καὶ δεινόν τί φησιν εἶναι, εἴ τισ Ἀλκιβιάδην αἰτιάσεται τῶν αὐτῶν τούτων πραγμάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 9:8)
ὥστ’ ἔκ γε τῶν εἰκότων οὐκ ἀφεῖσθαι μόνον τῆσ αἰτίασ, ἀλλὰ καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτο μειζόνωσ εὐδοκιμεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἀντὶ τοῦ μέχρι τούτου τοῦ χρόνου, ὥσπερ ἡ Διοτίμα δέκα ἔτη τῆσ νόσου δυνηθεῖσα ἀναβαλέσθαι τῇ πόλει εἰσ εὐεργεσίασ μέροσ, οἶμαι, κατέθετο καὶ οὐδεὶσ ἐκείνην αἰτιᾶται τῶν ὕστερον συμβάντων, ἀλλὰ τοῦ μὲν μὴ πρότερον συμβῆναι πάντεσ ἂν εἰκότωσ, τοῦ δὲ ὅλωσ οὐδείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION