Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

προσήκειν δὲ ἔγωγε νομίζω, ὅταν μὲν νομοθετῶμεν, τοῦθ’ ἡμᾶσ σκοπεῖν, ὅπωσ καλῶσ ἔχοντασ καὶ συμφέροντασ νόμουσ τῇ πολιτείᾳ θησόμεθα, ἐπειδὰν δὲ νομοθετήσωμεν, τοῖσ νόμοισ τοῖσ κειμένοισ πείθεσθαι, τοὺσ δὲ μὴ πειθομένουσ κολάζειν, εἰ δεῖ τὰ τῆσ πόλεωσ καλῶσ ἔχειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 61)
οἱ δὲ Θεστίου παῖδεσ, ἀδοξοῦντεσ εἰ παρόντων ἀνδρῶν γυνὴ τὰ ἀριστεῖα λήψεται, τὸ δέρασ αὐτῆσ ἀφείλοντο, κατὰ γένοσ αὑτοῖσ προσήκειν λέγοντεσ, εἰ Μελέαγροσ λαμβάνειν μὴ προαιροῖτο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 2:16)
ὁ δ’ Ἀντώνιοσ ἡγούμενοσ ἐσ τὰ μέλλοντά οἱ δεήσειν δυνάμεωσ, τὴν ἐν Μακεδονίᾳ στρατιάν, ἀρετῇ τε οὖσαν ἀρίστην καὶ πλήθει μεγίστην, ‐‐ ἓξ γὰρ ἦν τέλη ̔καὶ ὅσον ἄλλο πλῆθοσ αὐτοῖσ τοξοτῶν καὶ ψιλῶν ἢ γυμνητῶν συνεζεύγνυτο, ἵπποσ τε πολλὴ καὶ παρασκευὴ κατὰ λόγον ἐντελήσ̓ δοκοῦντα προσήκειν Δολοβέλλᾳ, Συρίαν καὶ τὰ ἐσ Παρθυαίουσ ἐπιτετραμμένῳ, διότι καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτοῖσ ἐσ Παρθυαίουσ ἔμελλε χρῆσθαι ‐‐ πρὸσ ἑαυτὸν ἐπενόει μετενεγκεῖν, ὅτι καὶ μάλιστα ἦν ἀγχοῦ, ὡσ τὸν Ιὄνιον περάσαντα εὐθὺσ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ εἶναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 4:5)
καὶ τὴν κεφαλὴν ὁ μὲν Ἀντώνιόσ οἱ προσφερομένην οὐχ ἑαυτῷ προσήκειν εἰπὼν ἔπεμψεν ἐσ τὴν γυναῖκα, ἡ δὲ ἀντὶ τῆσ ἀγορᾶσ ἐκέλευσεν ἐπὶ τῆσ συνοικίασ προτεθῆναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 13:1)
τῶν τισ Μακεδόνων Ἀλέξανδροσ, ἐν Μεγάλῃ πόλει τραφεὶσ καὶ τῆσ αὐτόθι πολιτείασ ἀξιωθείσ, ἐτερατεύετο γένοσ Ἀλεξάνδρῳ τῷ Φιλίππου προσήκειν, γενομένουσ τέ οἱ παῖδασ ὠνόμασεν, ἐσ πίστιν ὧν ἐλογοποίει, Φίλιππόν τε καὶ Ἀλέξανδρον καὶ Ἀπάμαν, ἣν Ἀμυνάνδρῳ πρὸσ γάμον ἠγγύησεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:2)
πέμπτον, ὅταν καὶ αὐτοῖσ τοῖσ ἀκούουσι προσήκειν φάσκῃ ἀποδέχεσθαι αὐτά·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 12:6)
ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνοσ ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰσ τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἱκετεύειν πάντασ μέν, διαφερόντωσ δὲ τοὺσ Ἀτρείδασ, συνευχόμενον ἐκείνοισ μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντωσ δὲ προσήκειν αὐτοῖσ αἰδεσθῆναι τὸν θεόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:8)
θῆραι τοίνυν καὶ κυνηγέσια ἔστι μὲν Ἀπόλλωνοσ καὶ Ἀρτέμιδοσ παιδιὰ, καθίσταται δ’ εἰσ τὸ προσήκειν τῇ θεῷ, δι’ ἓν μὲν ὅτι τῆσ πολεμικῆσ μόριον τέχνησ ἐστὶ, μᾶλλον δὲ εἰκών.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:3)
ἡ δ’ ἐπὶ τοῦ λόγου μοι πολὺ δὴ μάλιστα προσήκειν φαίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 2:1)
ὡσ ἐγὼ τοὺσ ἐκείνῳ προσήκοντασ ἴσον ἐμαυτῷ προσήκειν ὑπολαμβάνω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 11:8)
οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι καθάπερ θέαν καταλαβόντεσ οὕτω ταῦτα κρίνουσιν, οὐ τῷ μᾶλλον ἄλλων ἑαυτοῖσ προσήκειν τῶν χωρίων τοὺσ ἄλλουσ ἀφορίζοντεσ, ἀλλὰ τῷ φθῆναι κατασχόντεσ, καὶ ξένουσ ὀνομάζουσι τοὺσ δευτέρουσ ἐλθόντασ, ἀγνοοῦντεσ ὅτι πάντεσ ὁμοίωσ εἰσὶ ξένοι, μᾶλλον δὲ αὐτοὶ ξένοι πρῶτοι, καὶ τοσοῦτον τῶν δημοποιήτων, οὓσ αὐτοὶ ποιοῦνται, διαφέρουσιν, ὅσον οὐ κριθέντεσ ἄξιοι τῆσ πολιτείασ, ἀλλ’ εἰσβιασάμενοι προὐβάλοντο τὴν πατρίδα, ὥσπερ ὅπλων ἀπορίᾳ τῷ φανέντι χρησάμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 12:10)
ὥστ’ εἰκότωσ εἰπεῖν εἶναι τὴν μὲν πόλιν τὸν ἐλευθέριον Δία τιμᾶν ἐπὶ τοῖσ πραχθεῖσι προσήκειν, τοῖσ δὲ ἄλλοισ Ἕλλησι τὴν πόλιν, καὶ νομίζειν τὸν Ἀθηναίων δῆμον ὥσπερ ἐλευθέριον τοῖσ Ἕλλησιν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 35:9)
ἀγάλματα θαυμάζεται καὶ τούτων πρῶτον εἶναι κρατεῖ τὸ παρ’ ὑμῖν ἐν τῇ πόλει, χωρὶσ τοῦ καὶ τἄλλα πανταχοῦ κάλλιστα προσήκειν τρόπον δή τινα τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 99:14)
ὥσθ’ ὅταν ἐνθυμηθῶ τοῦ ἐκ τοῦ συμποσίου Σωκράτουσ ἐν Λυκείῳ διημερεύοντοσ, μηδὲν ἐλάττω μοι προσήκειν οἰέσθαι τῆσ περὶ ταῦτα καρτερίασ τε καὶ δυνάμεωσ χάριν εἰδέναι τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:1)
ὅπερ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ δικαιότατον καὶ πᾶσ τισ εὔνουσ ὢν ὑμῖν συνεύχετο, τὸ θαρρεῖν τοῖσ ὑπάρχουσι καὶ τὸ προσήκειν ἡγεῖσθαι τῇ τῆσ θαλάττησ ἀρχῇ τὴν προσθήκην ταύτην, ἣ τά τε ἡμέτερα αὐξήσειν ἔμελλεν οὐκ ὀλίγῳ τινὶ καὶ τῇ Πελοποννήσῳ πολλὰσ ποιήσειν τὰσ ἀπορίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 6:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION