Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰσχυρίζεται δ’ οἷσ προσέπταισαν πρὸσ τὸ δημόσιον, ὥσπερ εἴ τινεσ χεῖρον ἔγνωσαν περὶ αὐτῶν, αὐτοὺσ χείρουσ ἡγεῖσθαι προσῆκον, ἢ τῷ καὶ ἄλλουσ τινὰσ εἰσ αὐτοὺσ ἐξαμαρτεῖν οὐδ’ ἡμᾶσ τοῦ προπηλακίζειν ἀπέχεσθαι δέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:9)
τὸ μὲν οὖν μείζω τῶν ἄλλων Πλάτωνα φρονεῖν οὐ νεμεσῶ, τὸ δὲ τοὺσ ἄλλουσ, εἰ μὴ πικρὸν εἰπεῖν, προπηλακίζειν, κἂν αὐτῷ συνών τε καὶ συμβουλεύων ἀφαιρεῖν οὐκ ἀδικεῖν ἂν ἡγοῦμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:1)
κἀν τοῖσ λόγοισ καλὸν τὸ φείδεσθαι τῶν προηκόντων ἐπιεικῶσ εἰσ ὅσον ἔξεστιν, ὅπωσ μή τισ εὐχέρεια τοῖσ πολλοῖσ ἐνδύηται καὶ συνήθεια τοῦ προπηλακίζειν οὓσ αὐτοῖσ προσήκει τιμᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:2)
"ἣν γὰρ πάντεσ ᾔδεσαν κοινῆσ δαπάνησ κοινὴν τοῖσ βουλομένοισ γιγνομένην, ταύτησ ἐτόλμησεν ὁ φίλοσ εἶναι σοῦ φάσκων ἱερὸν καί τέμενοσ ἱδρύσασθαι καὶ προσαγορεῦσαι τὸν ναὸν καὶ τὸν βωμὸν Πυθιονίκησ Ἀφροδίτησ, ἅμα τῆσ τε παρὰ θεῶν τιμωρίασ καταφρονῶν καὶ τὰσ σὰσ τιμὰσ προπηλακίζειν ἐπιχειρῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 67 3:3)
εἰ ἐκρινόμην μὲν ἐγώ, κατηγόρει δ’ Αἰσχίνησ οὑτοσί, Φίλιπποσ δ’ ἦν ὁ κρίνων, εἶτ’ ἐγὼ μηδὲν ἔχων εἰπεῖν ὡσ οὐκ ἀδικῶ κακῶσ ἔλεγον τουτονὶ καὶ προπηλακίζειν ἐπεχείρουν, οὐκ ἂν οἰέσθε καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτ’ ἀγανακτῆσαι τὸν Φίλιππον, εἰ παρ’ ἐκείνῳ τοὺσ ἐκείνου τισ εὐεργέτασ κακῶσ λέγει;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 281:2)
οὔκουν δεινόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ σχέτλιον τῶν μὲν νικᾶν ἂν παρὰ τοῦτ’ οἰομένων χορηγῶν, τῶν ἀνηλωκότων πολλάκισ πάντα τὰ ὄντ’ εἰσ τὰσ λῃτουργίασ, μηδένα τολμῆσαι πώποτε μηδ’ ὧν οἱ νόμοι διδόασιν ἅψασθαι, ἀλλ’ οὕτωσ εὐλαβῶσ, οὕτωσ εὐσεβῶσ, οὕτω μετρίωσ διακεῖσθαι ὥστ’ ἀναλίσκοντασ, ἀγωνιῶντασ ὅμωσ ἀπέχεσθαι καὶ προορᾶσθαι τὰσ ὑμετέρασ βουλήσεισ καὶ τὴν περὶ τὴν ἑορτὴν σπουδήν, Μειδίαν δ’ ἰδιώτην ὄντα, μηδὲν ἀνηλωκότα, ὅτι τῳ προσέκρουσεν καὶ ἐχθρὸσ ὑπῆρχεν, τοῦτον ἀναλίσκοντα, χορηγοῦντα, ἐπίτιμον ὄντα προπηλακίζειν καὶ τύπτειν, καὶ μήτε τῆσ ἑορτῆσ μήτε τῶν νόμων μήτε τί ὑμεῖσ ἐρεῖτε μήτε τοῦ θεοῦ φροντίζειν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 82:1)
οὐκ ἐμοὶ μόνῳ θυγάτηρ ἐγένετο διαφέρουσα τὴν ὄψιν ἑτέρων, ἣν ἀπὸ τοῦ φανεροῦ βιάζεσθαι καὶ προπηλακίζειν Ἄππιοσ ἐπεβάλετο, ἀλλὰ καὶ ὑμῶν εἰσι πολλαὶ τοῖσ μὲν θυγατέρεσ, τοῖσ δὲ γαμεταί, τοῖσ δὲ νεανίαι παῖδεσ εὐπρεπεῖσ, οὓσ τί κωλύσει πρὸσ ἄλλου τινὸσ τῶν δέκα τυράννων ἢ πρὸσ αὐτοῦ τοῦ Ἀππίου ταὐτὰ παθεῖν;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 41 6:1)
ἄτρεπτοσ δὲ πρὸσ τὸ κακῶσ ἀκούειν καὶ ἀπαθὴσ ὢν ὀλιγωρίᾳ δόξησ, ἣν ἀναισχυντίαν καὶ ἀπόνοιαν οὖσαν εὐτολμίαν ἔνιοι καὶ ἀνδρείαν καλοῦσιν, οὐδενὶ μὲν ἤρεσκεν, ἐχρῆτο δ’ αὐτῷ πολλάκισ ὁ δῆμοσ ἐπιθυμῶν προπηλακίζειν τοὺσ ἐν ἀξιώματι καὶ συκοφαντεῖν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 13 3:1)
Ἔφοροσ μὲν οὖν φησιν ὡσ ἁλισκομένησ τῆσ νεὼσ ἑαυτὸν ἀνέλοι, Τιμωνίδησ δὲ πραττομέναισ ἐξ ἀρχῆσ ταῖσ πράξεσι ταύταισ μετὰ Δίωνοσ παραγενόμενοσ καὶ γράφων πρὸσ Σπεύσιππον τὸν φιλόσοφον ἱστορεῖ ζῶντα ληφθῆναι τῆσ τριήρουσ εἰσ τὴν γῆν ἐκπεσούσησ τὸν Φίλιστον καὶ πρῶτον μὲν ἀποδύσαντασ αὐτοῦ τὸν θώρακα τοὺσ Συρακουσίουσ καὶ γυμνὸν ἐπιδειξαμένουσ τὸ σῶμα προπηλακίζειν ὄντοσ ἤδη γέροντοσ·
(플루타르코스, Dion, chapter 35 3:2)
τῆσ δὲ γῆσ τὴν δορίκτητον αὐτὸσ ἐφ’ ἑαυτοῦ δασάμενοσ τοῖσ στρατιώταισ, καὶ τοὺσ ὁμήρουσ τοῖσ Βηίοισ ἀποδούσ, οὔτε πεισθέντων οὔτε βουλομένων ἐκείνων, ἔδοξε κομιδῇ τὴν γερουσίαν προπηλακίζειν.
(플루타르코스, chapter 27 2:3)
"ἂν σύ μὲν ἀτιμοῦν με βούλῃ καὶ προπηλακίζειν, ἐγὼ δέ τινα τῶν σῶν ἐπικαλέσωμαι συναρχόντων, ὁ δὲ ἀναβῇ βοηθήσων, σὺ δὲ ὀργισθῇσ, ἆρά γε αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἀφαιρήσῃ;
(플루타르코스, Tiberius Gracchus, chapter 14 5:2)
πάντων δ’ ἐπισημηναμένων ὡσ δίκαια λέγοντοσ τοῦ Σκύρωνοσ, διοργισθεὶσ ὁ Δωρίμαχοσ εὐήθεισ αὐτοὺσ ἔφη τελέωσ ὑπάρχειν, εἰ Δωρίμαχον οἰόνται νῦν προπηλακίζειν, ἀλλ’ οὐ τὸ κοινὸν τῶν Αἰτωλῶν·
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 4 4:1)
ἀλλὰ Σωκράτησ γ’, ἔφη ὁ κατήγοροσ, τοὺσ πατέρασ προπηλακίζειν ἐδίδασκε, πείθων μὲν τοὺσ συνόντασ αὐτῷ σοφωτέρουσ ποιεῖν τῶν πατέρων, φάσκων δὲ κατὰ νόμον ἐξεῖναι παρανοίασ ἑλόντι καὶ τὸν παρέρα δῆσαι, τεκμηρίῳ τούτῳ χρώμενοσ, ὡσ τὸν ἀμαθέστερον ὑπὸ τοῦ σοφωτέρου νόμιμον εἰή δεδέσθαι.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 2 59:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION