Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γλῶσσα προπετὴσ ὑπὲρ τοὺσ ὀδόντασ καὶ τὰ χείλεα· σιελοχόοι, φλέγμα παχύτατον, ἀπορρέον καὶ ψυχρόν· ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα, καὶ ἐπηρμένοι, ὀφθαλμοὶ ἐξίσχοντεσ , ἀναπετέεσ, ἐξέρυθροι · τὸ ποτὸν ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνακόπτεται· πόνοι καρτεροὶ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῆσ πνιγὸσ συνδιωκόμενοι ἀμαυροῦνται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.70)
εὖτε γὰρ ἀπουρέουσι, καὶ ὕπεστι καὶ ὁ λίθοσ, ὀδυνέονται , καὶ ἀμφαφόωσι, καὶ ἕλκουσι τὰ αἰδοῖα, ὅκωσ τὸν λίθον ξὺν τῇ κύστι ἐξαιρεύμενοι· ξυμπαθεῖ δὲ καὶ ἕδρη κνησμώδησ γιγνομένη· προπετὴσ δὲ καὶ ἀρχὸσ βίῃ καὶ ἐντάσεσι, φαντασίῃ ὡσ ἐκκρίσιοσ δῆθεν τοῦ λίθου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.112)
καὶ Φίλιπποσ δ’ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ φιλοπότησ ἦν, ὡσ ἱστορεῖ Θεόπομποσ ἐν τῇ ἕκτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν, κἀν ἄλλῳ δὲ μέρει τῆσ ἱστορίασ γράφει Φίλιπποσ ἦν τὰ μὲν φύσει μανικὸσ καὶ προπετὴσ ἐπὶ τῶν κινδύνων, τὰ δὲ διὰ μέθην ἦν γὰρ πολυπότησ καὶ πολλάκισ μεθύων ἐξεβοήθει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 461)
ὁ γὰρ ἐν τοιούτοισ θρασὺσ καὶ προπετὴσ οὐδὲ τἄλλα εἶναι δύναται σώφρων, ὥσπερ καὶ εἶπον ἤδη.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 106:4)
μή που συγκατάθεσισ προπετήσ, μή που ὁρμὴ εἰκαία, μή που ὄρεξισ ἀποτευκτική, μή που ἔκκλισισ περιπτωτική, μή που ἐπιβολὴ ἀτελήσ, μή που μέμψισ, μή που ταπείνωσισ ἢ φθόνοσ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 104:1)
ὁ δ’ οὐκ ὀρθῶσ αὐτὸν ἔφη πεποιηκέναι παρακούσαντα ὧν ἐπέστειλεν αὐτὸσ καὶ φθάσαντα τὴν παρουσίαν, ἣν κατὰ βούλησιν γινομένην τοῦ θείου πρὸσ τὰσ εὐχὰσ καὶ τὰσ θυσίασ τὰσ ὑπὲρ τοῦ πλήθουσ προλάβοι κακῶσ ἱερουργήσασ καὶ προπετὴσ γενόμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 135:1)
Κλεῖτοσ δ’ ἦν ὄνομα τούτῳ, θρασύσ τε καὶ προπετὴσ νεανίασ.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 204:2)
Καὶ ἔγωγέ ποτε τὸ τοιοῦτον οὐ φὰσ ἐκπεπτωκέναι, ἤκουσα φλαύρωσ ὑπό τε τῶν ἰητρῶν, ὑπό τε τῶν δημοτέων, διὰ τοῦτο τὸ πρῆγμα‧ ἐδόκεον γὰρ αὐτοῖσιν ἠγνοηκέναι μοῦνοσ, οἱ δὲ ἄλλοι ἐγνωκέναι, καὶ οὐκ ἠδυνάμην αὐτοὺσ ἀναγνῶσαι, εἰ μὴ μόλισ, ὅτι τόδ’ ἐστὶ τοιόνδε‧ εἴ τισ τοῦ βραχίονοσ ψιλώσειε μὲν τῶν σαρκέων τὴν ἐπωμίδα, ψιλώσειε δὲ ᾗ ὁ μῦσ ἀνατείνει, ψιλώσειε δὲ τὸν τένοντα τὸν κατὰ τὴν μασχάλην καὶ τὴν κληῗδα πρὸσ τὸ στῆθοσ ἔχοντα, φαίνοιτο ἂν ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ ἐσ τοὔμπροσθεν ἐξέχουσα ἰσχυρῶσ, καίπερ οὐκ ἐκπεπτωκυῖα‧ πέφυκε γὰρ ἐσ τοὔμπροσθεν προπετὴσ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ‧ τὸ δ’ ἄλλο ὀστέον τοῦ βραχίονοσ ἐσ τὸ ἔξω καμπύλον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 1.4)
Καὶ μέντοι καὶ ἀναγκάζονται κατὰ τὸν μέγαν σπόνδυλον λορδὸν τὸν αὐχένα ἔχειν, ὡσ μὴ προπετὴσ ἐῄ αὐτέοισιν ἡ κεφαλή‧ στενοχωρίην μὲν οὖν πολλην τῇ φάρυγγι παρέχει καὶ τοῦτο, ἐσ τὸ ἔσω Ῥέπον‧ καὶ γὰρ τοῖσιν ὀρθοῖσι φύσει δύσπνοιαν παρέχει τοῦτο τὸ ὀστέον, ἢν ἔσω Ῥέψῃ, ἔστ’ ἂν ἀναπιεχθῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 41.5)
Εἰ δὲ καὶ προπετὴσ γένοιτο, καὶ καταῤῬέοι ἐπὶ τῆσ κλίνησ ἐπὶ τοὺσ πόδασ, δεινότερόν ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 3.3)
δύο μὲν Κρονίου πὰρ τεμένει, παῖ, σέ τ’ ἐνόσφισε καὶ Πουλυτιμίδαν κλᾶροσ προπετὴσ ἄνθε’ Ὀλυμπιάδοσ.
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 6 ΑΛΚΙΜΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 19:1)
ἄβουλοσ οὖν καὶ προπετὴσ Ἀλέξανδροσ ἐξ εὐτελῶν οὕτωσ ἐπὶ τηλικαύτην δύναμιν ὁρμώμενοσ;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 41)
ἄβουλοσ οὖν καὶ προπετὴσ Ἀλέξανδροσ ἐξ εὐτελῶν οὕτωσ ἐπὶ τὴν τηλικαύτην δύναμιν ὁρμώμενοσ;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 41)
δοκεῖ δή μοι τὰ τοιαῦτα μόλισ ἂν ἄνθρωποσ ἀγύρτησ καὶ προπετὴσ ἐπὶ δικαστηρίου ῥιψολογῶν ἀνεκτὸσ φανῆναι·
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 8 5:1)
ὃσ φυλάσσει τὸ ἑαυτοῦ στόμα, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, ὁ δὲ προπετὴσ χείλεσι πτοήσει ἑαυτόν.
(70인역 성경, 잠언 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION