Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ διὰ τοῦτο ἤγαγον εἰσ τὸ πρόσθεν παρακλήσεωσ ἕνεκα καὶ τοῦ τὰ πραττόμενα ὑπὸ σφῶν μιμεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 47:9)
γενομένησ δὲ τῆσ γνώσεωσ τοιαύτησ οἱ πεμφθέντεσ παρ’ ἐμοῦ τῆσ δίκησ ἕνεκα ἅμα μὲν τῶν τε συνδίκων συγχαιρόντων τῇ τιμῇ καὶ τῶν ἄλλων μέγα ποιουμένων ὅτι ἐν παρακλήσεωσ μέρει ταῦτ’ ἔφη ποιεῖν ὁ Σεβῆροσ καὶ ὅτι τὴν ἀτέλειαν ἐκύρου πρὸσ ἅπαντα τὸν λοιπὸν χρόνον καὶ ταῦτα ἀπόντι, καί τι καὶ αὑτοῖσ εἰσ τὸ πρόσω πεπεράνθαι νομίζοντεσ, καὶ οὐ παντάπασιν ἄπρακτοι δοκεῖν ἐπανήκειν, ἅμα δὲ οὐκ ἔχοντεσ ὅπωσ χρὴ ποιήσασθαι τὴν ἔφεσιν, ἀνθρώπου μὴ κρίσεωσ νόμῳ τὴν ἀρχὴν ἀνατιθέντοσ, ἀλλ’ ὡσπερεὶ χάριν αἰτοῦντοσ καὶ φιλίασ ἀρχήν τινα ταύτην καθισταμένου, στέρξαντεσ τοῖσ παροῦσιν, ἐπανελθόντεσ ὡσ ἐμὲ, διηγοῦνται τὸ πᾶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:7)
ὅτε δὴ κἀγὼ τοσοῦτον ἀπεκρινάμην, ὅτι οὐδὲν δεοίμην παρακλήσεωσ, ἀλλ’ ὁ θεὸσ αὐτῶν τούτων ἕνεκα ἀποστείλειεν, ὡσ ἀνάγκη πείθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 22:4)
βιαιοτέρασ δὲ τῆσ παρακλήσεωσ γιγνομένησ ἐνεθυμήθην τοῦ ἐνυπνίου, καὶ ὅτι ταῦτ’ ἄρα καὶ ὁ θεὸσ προεῖπε, μὴ ἄσιτον εἰσιέναι ὅπωσ ἀνταρκέσαιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 9:10)
τοσούτῳ γὰρ μᾶλλον οὐ περιοπτέον αὐτοὺσ ὅσῳπερ μείζων ἐστὶν αἰσχύνη, εἰ Θηβαῖοι μὲν οὐκ ὤκνησαν ἡμῖν φανῆναι συναλγοῦντεσ κακῶσ πράττουσι μηδεμιᾶσ παρακλήσεωσ αὐτοῖσ παρ’ ἡμῶν ἐλθούσησ, ἡμεῖσ δὲ ὄντεσ Ἀθηναῖοι ταῖσ Λακεδαιμονίων συμφοραῖσ ἐπιθησόμεθα, οἳ μηδὲν εἶναι τὰ σφέτερ’ αὐτῶν χωρὶσ ἡμῶν ὡμολογήκασι τῇ πρεσβείᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 11:1)
ἀκόλουθον δ’ ἐμοί τε τὸν λοιπὸν λόγον προσθεῖναι τὸν τῆσ παρακλήσεωσ, εἴπερ μὴ ψυχαγωγία τισ ἔσεσθαι μέλλει μόνον τῆσ ἀκροάσεωσ, ἀλλά τι καὶ χρείασ προσέσται, ὑμῖν τ’ ἐθελῆσαι καὶ τούτων μετὰ τῆσ ὁμοίασ ἀκοῦσαι γνώμησ, ἵνα μὴ μόνον τῇ παραχρῆμα εὐφημίᾳ τετιμηκότεσ ἦτε τὸν λόγον, ἀλλὰ καὶ τῇ παρὰ πάντα τὸν χρόνον καὶ ἐπ’ αὐτῶν τῶν πραγμάτων μνήμῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:9)
τοῦ μὲν γὰρ ἐκπεσεῖν καὶ φεύγειν φθόνοσ αἴτιοσ καὶ τάχα ἄν τι καὶ ἄλλο τοιοῦτον φανείη, τῆσ δὲ πρὸ τοῦ χρόνου κλήσεωσ καὶ παρακλήσεωσ οὐδὲν ἔσθ’ ἕτερον πλὴν τῆσ ἀρετῆσ αἰτιᾶσθαι, δι’ ἣν καὶ ἀπόντα ᾐσχύνοντο καὶ παρεῖναι λυσιτελεῖν αὑτοῖσ ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μέγιστον, σφῶν αὐτῶν καταγιγνώσκειν μᾶλλον ἠξίουν ἢ ’κείνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 44:5)
καὶ τότ’ εὐθὺσ ἐμοῦ διαμαρτυρομένου καὶ βοῶντοσ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πόλεμον εἰσ τὴν Ἀττικὴν εἰσάγεισ, Αἰσχίνη, πόλεμον Ἀμφικτυονικόν οἱ μὲν ἐκ παρακλήσεωσ συγκαθήμενοι οὐκ εἰών με λέγειν, οἱ δ’ ἐθαύμαζον καὶ κενὴν αἰτίαν διὰ τὴν ἰδίαν ἔχθραν ἐπάγειν μ’ ὑπελάμβανον αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 214:2)
τίσ ἂν οὖν πρέπουσα καὶ ἀξία φανείη διατριβὴ τῆσ σῆσ προθυμίασ,καὶ πόθεν ἂν εὑρ́οιμεν ἡμεῖσ τέλειον οὕτω λόγον, ἄνδρεσ ἀλῆται καὶ αὐτουργοὶ τῆσ σοφίασ, πόνοισ τε καὶ ἔργοισ ὅσον δυνάμεθα χαίροντεσ τὰ πολλά, τοὺσ δ’ αὖ λόγουσ παρακλήσεωσ ἕνεκεν φθεγγόμενοι πρὸσ αὑτοὺσ καὶ τῶν ἄλλων ἀεὶ τὸν ἐντυγχάνοντα;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 10:1)
διὸ καὶ παρῆν ὁρᾶν τοὺσ μὲν τραύμασιν ἐναντίοισ περιπίπτοντασ καὶ κατὰ τὰσ λιποψυχίασ ἀποφερομένουσ ἐκ τῆσ μάχησ, τοὺσ δὲ περιβαίνοντασ τὰ πίπτοντα σώματα καὶ περὶ τῆσ τούτων ἀναιρέσεωσ μεγάλουσ ἀγῶνασ συνισταμένουσ, ἄλλουσ δὲ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν δεινῶν ἐνδιδόντασ ἤδη καὶ διὰ τῆσ ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων παρακλήσεωσ πάλιν θαρροῦντασ καὶ νεαροὺσ ταῖσ ψυχαῖσ γινομένουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 23 19:1)
οὗτοσ δὲ πάντα τὸν τῶν ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων τὴν δύναμιν, διὰ δὲ τῆσ τῶν ἔργων ἀθλήσεωσ καὶ τῆσ τῶν λόγων παρακλήσεωσ καὶ γυμνασίασ ἐν τοῖσ ὅπλοισ εὐπειθῆ καὶ δυνατὴν ἐποίησε τὴν στρατιάν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 16 2:2)
καὶ τῶν γὰρ ἐπιλέκτων ὑπερβαλλομένων ταῖσ ἀνδραγαθίαισ, καὶ τῆσ ἀρετῆσ καὶ παρακλήσεωσ Ἐπαμεινώνδου πολλὰ συμβαλλομένησ, μόγισ ἐβιάσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 56 2:1)
ὥστ’ οὐ διδαχῆσ ὑμῖν δεομένοισ ὅτι βεβαιώσομεν τῷ δήμῳ τὸ ἐλεύθερον, οἵπερ καὶ ἐξ ἀρχῆσ αὐτὸ ἐδώκαμεν, οἱ λόγοι ἔσονται, ἀλλὰ παρακλήσεωσ μετρίασ, ἵνα πιστεύητε ἡμῖν, ὅ τι ἂν ὑποσχώμεθα, ἐμπεδώσειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 40 3:1)
μόλισ δ’ ἀμφοῖν τυχόντεσ, ἐπειδὴ καθῆκεν ἣν ᾐτήσαντο παρ’ αὐτῶν ἡμέραν, ὄχλου παντοδαποῦ συνεληλυθότοσ εἰσ τὴν ἀγοράν, ὃν ἀμφότεραι παρεσκευάσαντο σύμμαχον ἑαυταῖσ ἐκ παρακλήσεωσ αἱ ἀρχαί, παρῆσαν ὡσ κατηγορήσοντεσ τοῦ νόμου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 44 4:1)
ὑμεῖσ δ’, ὧ δήμαρχοι, παρακλήσεωσ μὲν εἰσ τοῦτο τὸ ἔργον οὐ δεῖσθε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 39 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION