Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρξάμενοσ δὲ τοῦ λέγειν, πρῶτον διαβολήν τινα ὑπειπὼν κατὰ τῶν συμπρέσβεων, ὡσ οὐχ ἅπαντεσ ὑπὲρ τῶν αὐτῶν οὐδ’ ὅμοιοι ταῖσ δόξαισ ἥκοιμεν, διεξῄει τὰσ ὑπηρεσίασ τὰσ ὑπηργμένασ εἰσ Φίλιππον αὐτῷ, πρώτην μὲν τὴν τῷ ψηφίσματι τῷ Φιλοκράτουσ συνηγορίαν, ὅτε ἔφευγε παρανόμων ἐξεῖναι γράψασ Φιλίππῳ πρέσβεισ πρὸσ Ἀθηναίουσ ὑπὲρ εἰρήνησ πέμπειν·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1091)
"ὦ Δημόσθενεσ, εἰ ὅμοιοι ἦσαν σοὶ οἱ ἀπὸ Φυλῆσ φεύγοντα τὸν δῆμον καταγαγόντεσ, οὐκ ἄν ποθ’ ἡ δημοκρατία κατέστη.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2082)
καὶ μὴν στίβοι γε, δεύτερον τεκμήριον, ποδῶν ὅμοιοι τοῖσ τ’ ἐμοῖσιν ἐμφερεῖσ ‐ καὶ γὰρ δύ’ ἐστὸν τώδε περιγραφὰ ποδοῖν, αὐτοῦ τ’ ἐκείνου καὶ συνεμπόρου τινόσ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 10:1)
δέομαι οὖν ἁπάντων <ὑμῶν> περὶ ἐμοῦ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν, ἥνπερ καὶ περὶ τῶν ἐμῶν προγόνων, ἵνα κἀμοὶ ἐγγένηται ἐκείνουσ μιμήσασθαι, ἀναμνησθέντασ αὐτῶν ὅτι ὅμοιοι τοῖσ πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίοισ τῇ πόλει γεγένηνται, πολλῶν ἕνεκα σφᾶσ αὐτοὺσ παρέχοντεσ τοιούτουσ, μάλιστα δὲ τῆσ εἰσ ὑμᾶσ εὐνοίασ, καὶ ὅπωσ, εἴ ποτέ τισ αὐτοῖσ ἢ τῶν ἐξ ἐκείνων τινὶ κίνδυνοσ γένοιτο ἢ συμφορά, σῴζοιντο συγγνώμησ παρ’ ὑμῶν τυγχάνοντεσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 227:1)
μὴ γάρ μοι διὰ πάσησ ἀκριβείασ μηδὲ πρὸσ ἓν μέτρον, μηδὲ ὥσπερ τὰσ τοῦ Γηρυόνου κεφαλὰσ ἴσουσ δι’ ἁπάντων οἰού δεῖν ἐφεξῆσ εἶναι, ἀλλὰ καὶ χείρουσ τινὰσ λίπε, ἐπεὶ οὔτοι πάντεσ ὁμοῖοι ἀνέρεσ ἐν πολέμῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 50:10)
οὔκουν οὐδ’ ἐν πόλει πάντεσ ὅμοιοι τὴν γνώμην, οὐ μᾶλλόν γε ἢ τὰ σώματα πάντεσ ἴσοι καὶ παραπλήσιοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 50:11)
ἐγὼ δὲ οὐχ ᾧ βελτίουσ ἐγένοντο φήσαιμ’ ἂν ἁμαρτεῖν αὐτοὺσ, ἀλλ’ ὅτι μὴ πάντ’ ἐκείνοισ ἠδυνήθησαν ὅμοιοι γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:3)
παῦροι γὰρ φησὶ παῖδεσ ὁμοῖοι πατρὶ πέλονται, οἱ πλέονεσ κακίουσ, παῦροι δέ τε πατρὸσ ἀρείουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 111:10)
ἐπεὶ δ’ ἐν τοῖσ λόγοισ ἐπὶ τὰ φαυλότατ’ ἐξηγεῖται καὶ τὰσ ἀληθεῖσ εἰκόνασ αὐτῶν τῆσ διανοίασ διαφθείρει καὶ τοῖσ μηδὲν προσήκουσιν ὁμοιοῖ, πῶσ εἰκόσ ἐστι συνήδεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:13)
ὅμοιοι γὰρ καθεύδοντεσ πάντεσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 24:4)
ὅμοιοι γὰρ οἱ ἄνθρωποι τοῖσ οἴνοισ καὶ ἐδέσμασιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 83:4)
ὅτι γάρ πῃ ὁμοιοῖ καὶ εἷσ καὶ αὐτὸσ αὑτῷ ἀγαθόσ, ταύτῃ αὐτὸσ αὑτῷ φίλοσ καὶ ὀρεκτόσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 137:2)
οἱ δ’ ὅμοιοι καὶ ἀδιάφοροι ἄπειροι, ὥστ’ οὐθὲν μᾶλλον ἥδε ἡ τριὰσ αὐτοάνθρωποσ ἢ ὁποιαοῦν, εἰ δὲ μὴ εἰσὶν ἀριθμοὶ αἱ ἰδέαι, οὐδ’ ὅλωσ οἱο͂́ν τε αὐτὰσ εἶναι ἐκ τίνων γὰρ ἔσονται ἀρχῶν αἱ ἰδέαι;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 106:1)
ὅμοιοι δὴ καὶ οὗτοι τοῖσ ἀρχαίοισ Ὁμηρικοῖσ, οἳ μικρὰσ ὁμοιότητασ ὁρῶσι μεγάλασ δὲ παρορῶσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 133:1)
μιμοῦνται γὰρ τὸν μεγαλόψυχον οὐχ ὅμοιοι ὄντεσ, τοῦτο δὲ δρῶσιν ἐν οἷσ δύνανται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 82:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION