Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ εἰ μηδαμόθεν ἄλλοθεν, ἔκ γε τῶν Ἀρχελάου κακῶν γνῶθι ὡσ καλὸν ῥητορικὴ καὶ ἀναγκαῖον καὶ πόλει καὶ ἔθνει παρεῖναι μέλλοντι σωθήσεσθαι καὶ μὴ τοῖσ ἐναγέσι κακῶσ δουλεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 54:11)
νῦν δὲ τοσαῦτα μέν ἐστι τούτων τὰ πλεῖστα καὶ οὕτω πολλοῦ τινοσ ἄξια ὡσ εἰ καὶ μηδαμόθεν ἦσαν περιφανεῖσ οἱ ταῦτ’ εἰργασμένοι, ἐξαρκεῖν ἂν αὐτοῖσ ἐντεῦθεν διαφερόντωσ τιμᾶσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 83:6)
κερδαλέοσ δὲ ὁ πανταχόθεν πλεονεκτικόσ, ζημιώδησ δὲ ὁ μηδαμόθεν, ἀλλ’ ὀλιγαχόθεν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 59:1)
οὐ γὰρ ῥᾴδιον μηδαμόθεν λαμβάνοντα πᾶσι διδόναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 25:1)
μὴ τοίνυν ὑμῖν, πρὸσ τῷ μὴ καλόν, μηδὲ θεμιτὸν νομίζετ’, ἄνδρεσ δικασταί, μηδ’ ὅσιον εἶναι τοιούτων ἀνδρῶν οὖσιν ἀπογόνοισ, πονηρὸν καὶ βίαιον καὶ ὑβριστὴν λαβοῦσιν ἄνθρωπον καὶ μηδένα μηδαμόθεν, συγγνώμησ ἢ φιλανθρωπίασ ἢ χάριτόσ τινοσ ἀξιῶσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 195:2)
μὴ γὰρ οἰέσθε ἀετοὺσ μὲν καὶ ἱέρακασ προσημαίνειν ἀνθρώποισ τὸ δέον, καὶ τὴν παρὰ τῶν τοιούτων συμβουλὴν πιστὴν εἶναι διὰ τὸ αὐτόματον καὶ τὸ θεῖον, ἄνδρα δὲ ἀφιγμένον οὕτωσ καὶ μηδαμόθεν ὑμῖν προσήκοντα μὴ κατὰ τὸ δαιμόνιον ἥκειν ἐροῦντα καὶ συμβουλεύσοντα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 5:6)
ἥ τε γὰρ ἤπειροσ ταπεινὴ καθορᾶται, μηδαμόθεν ἀναστήματοσ ὑπερκειμένου, ἥ τε θάλαττα τεναγώδησ οὖσα τὸ βάθοσ οὐ πλέον εὑρίσκεται τριῶν ὀργυιῶν, καὶ τῇ χρόᾳ παντελῶσ ὑπάρχει χλωρά.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 40 3:1)
κινδυνεύουσι γὰρ τοῖσ ἀληθέσι μᾶλλον ἐοικότα λέγειν οἱ μηδαμόθεν ἀφιγμένον, ἀλλ’ ἐπιχώριον τὸ ἔθνοσ ἀποφαίνοντεσ, ἐπειδὴ ἀρχαῖόν τε πάνυ καὶ οὐδενὶ ἄλλῳ γένει οὔτε ὁμόγλωσσον οὔτε ὁμοδίαιτον ὂν εὑρίσκεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 30 2:1)
ἦν δ’ ἡ λάρναξ τούσ τε τοίχουσ καρτερὰ καὶ τὸν ὄροφον, ὡσ μηδαμόθεν ἐπικλύζεσθαι μηδ’ ἡττᾶσθαι τῆσ τοῦ ὕδατοσ βίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 95:1)
τοῖσ μέν γε σώμασι καὶ ταῖσ πανοπλίαισ οὕτωσ ἐφράξαντο τὰ χώματα πάντοθεν ὡσ τῷ πυρὶ μηδαμόθεν καταλιπεῖν παράδυσιν, τὴν δὲ ψυχὴν ἐτόνωσαν ἕκαστοσ μὴ μετακινηθῆναι τῆσ τάξεωσ πρὸ θανάτου.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 23:1)
τοῦτο οὖν σκεψώμεθα, ἆρα ἀναγκαῖον ὅσοισ ἔστι τι ἐναντίον, μηδαμόθεν ἄλλοθεν αὐτὸ γίγνεσθαι ἢ ἐκ τοῦ αὐτῷ ἐναντίου.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 188:1)
εἰ γὰρ ἔστιν μὲν ἡ ψυχὴ καὶ πρότερον, ἀνάγκη δὲ αὐτῇ εἰσ τὸ ζῆν ἰούσῃ τε καὶ γιγνομένῃ μηδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ θανάτου καὶ τοῦ τεθνάναι γίγνεσθαι, πῶσ οὐκ ἀνάγκη αὐτὴν καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνῃ εἶναι, ἐπειδή γε δεῖ αὖθισ αὐτὴν γίγνεσθαι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 367:2)
αὐτοὶ γὰρ ἴσμεν ὡσ ἐκπεπληγμένοι ἀφίκοντο εἰσ χρείαν τῆσ πόλεωσ τῶν τε Ἑλλήνων οἱ πρῶτοι, Ἀργεῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ Κορίνθιοι, καὶ τό γε θειότατον πάντων, τὸ καὶ βασιλέα εἰσ τοῦτο ἀπορίασ ἀφικέσθαι, ὥστε περιστῆναι αὐτῷ μηδαμόθεν ἄλλοθεν τὴν σωτηρίαν γενέσθαι ἀλλ’ ἢ ἐκ ταύτησ τῆσ πόλεωσ, ἣν προθύμωσ ἀπώλλυ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 68:3)
πληρώσασ δὲ τὰσ ναῦσ καὶ κατάρασ εἰσ Προικόννησον ἐκέλευσεν ἐντὸσ περιβάλλειν τὰ λεπτὰ πλοῖα καὶ παραφυλάσσειν, ὅπωσ μηδεμία τοῖσ πολεμίοισ ἐπιπλέοντοσ αὐτοῦ γένοιτο μηδαμόθεν προαίσθησισ.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 28 2:2)
ἰδίωσ δέ πωσ καὶ περιττῶσ ὁ Κλείδημοσ ἀπήγγειλε περὶ τούτων, ἄνωθέν ποθεν ἀρξάμενοσ, ὅτι δόγμα κοινὸν ἦν Ἑλλήνων μηδεμίαν ἐκπλεῖν τριήρη μηδαμόθεν ἀνδρῶν πέντε πλείονασ δεχομένην·
(플루타르코스, chapter 19 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION