Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περιβολὴν δὲ καὶ αἱ συμπληρώσεισ ἐργάζονται ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ, ὅτι μὲν τοίνυν οὐ μετρίασ τινὰσ καὶ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, καὶ τὸ ἀντικείμενον τῷ οὐ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, ἀλλὰ ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων, ἐπάγει τί παθὼν πεποίηκεν, πολλῷ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω δίκην εἴληχα, νῦν τὸ συλληπτικὸν εἰσ ἐπίτασιν ὁμολογούμενον, πολλαχόθεν νομίζω δῆλον ὑμῖν γεγενῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 17:1)
ὡσ δὲ ἤδη παρακολουθοῦντί σοι τὰ καθ’ ἕκαστον θεωρήματα τῆσ περιβολῆσ παρέδειξα, ἐφ’ ὧν γέγονεν ἡ συμπλήρωσισ, ἐπεὶ τό γε αὐτὴν θεῖναι τὴν συμπλήρωσιν τοιοῦτον ἦν, ὅτι μὲν τοίνυν οὐ μετρίασ καὶ φαύλασ τινὰσ λαβὼν πληγάσ, ἀλλ’ ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων πολλῷ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω δίκην εἴληχα, νομίζω δῆλον ὑμῖν γεγενῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 17:2)
ἢ τίνοσ ἐστὶν εὐπορῆσαι μετρίασ ἀποκρίσεωσ καὶ ἣ τὴν νομοθετικὴν καὶ τοὺσ τῷ ὄντι νόμουσ καλόν τε καὶ δίκαιον εἶναι φήσει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:12)
καὶ νὴ Δί’ εἴ γέ τισ αὐτὸν ἐρωτῴη καὶ ἀναποδίζοι καθ’ ἕκαστον ἐξ ἀρχῆσ, ὥσπερ Πλάτων εἰώθεν ἐρωτᾷν, τί διδάσκων ἢ τί συμβουλεύων ἐποίει βελτίουσ Ἀθηναίουσ, ἢ πῶσ ἄγων καὶ τρέφων ἐκ νέων εὐθὺσ, ἢ ποῖ’ ἄττα ἔθη καὶ ἐπιτηδεύματα εἰσ τὴν πόλιν εἰσάγων, φαίημεν ἂν οὐκ ἀπορήσειν αὐτὸν μετρίασ καὶ ἀληθοῦσ ἀποκρίσεωσ, ἀλλ’ ἀποκρινεῖσθαι ταυτὶ, καὶ παραγράψομεν τοῖσ ἔπεσι Μιλτιάδου ἀποκρίσεισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 46:11)
πότερον τῆσ μετρίασ καὶ παραίτησιν δεχομένησ, ἢ τῆσ φαυλοτάτησ τε καὶ κακίστησ καὶ παντὸσ μίσουσ ἀξίασ, ἢ καὶ ἀμφοτέρων ὁμοῦ, ὡσ ἔγωγε οἶμαι καὶ νῦν ἀποδείξω;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:4)
διὸ δεῖ μετρίασ εἶναι αὐτὰσ καὶ ὀλίγασ, καὶ τῷ λόγῳ μηθὲν ἐναντιοῦσθαι ‐ τὸ δὲ τοιοῦτον εὐπειθὲσ λέγομεν καὶ κεκολασμένον ‐ ὥσπερ δὲ τὸν παῖδα δεῖ κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ παιδαγωγοῦ ζῆν, οὕτω καὶ τὸ ἐπιθυμητικὸν κατὰ τὸν λόγον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 164:1)
διὸ μᾶλλον ἀκόλαστον ἂν εἴποιμεν ὅστισ μὴ ἐπιθυμῶν ἢ ἠρέμα διώκει τὰσ ὑπερβολὰσ καὶ φεύγει μετρίασ λύπασ, ἢ τοῦτον ὅστισ διὰ τὸ ἐπιθυμεῖν σφόδρα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 55:2)
τὰσ δ’ ἰδίασ οἰκίασ τῶν ἐν δυνάμει γενομένων οὕτω μετρίασ καὶ τῷ τῆσ πολιτείασ ὀνόματι ἀκολούθουσ ὥστε τὴν Θεμιστοκλέουσ καὶ τὴν Κίμωνοσ καὶ τὴν Ἀριστείδου καὶ τῶν τότε λαμπρῶν οἰκίαν, εἴ τισ ἄρ’ ὑμῶν οἶδεν ὁποία ποτ’ ἐστίν, ὁρᾷ τῆσ τοῦ γείτονοσ οὐδὲν σεμνοτέραν οὖσαν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 35:1)
οἵ τε πρεσβύτεροι πάλιν, ἂν ἄρ’ ἴδωσιν ἢ δαπάνην ἢ πότον ἢ παιδιὰν πλείω τῆσ μετρίασ, οὕτω ταῦθ’ ὁρῶσιν ὥστε μὴ δοκεῖν ἑορακέναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 107:5)
Μαρτυρίαι ὅτι μὲν τοίνυν οὐ μετρίασ τινὰσ καὶ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, ἀλλ’ εἰσ πᾶν ἐλθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων πολὺ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω δίκην εἴληχα, πολλαχόθεν νομίζω δῆλον ὑμῖν γεγενῆσθαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 20:4)
ὅσα δὲ ῥᾳδίωσ καὶ ἀπραγμόνωσ ἔστιν ἐπικουρεῖν τῷ σώματι καὶ πρὸσ χειμῶνα καὶ πρὸσ λιμὸν καὶ πρὸσ τὸ παῦσαί τινα ὄρεξιν τοῦ σώματοσ, οὐ παρέπεμπεν οὐδὲν αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ τόπουσ ᾑρεῖτο τοὺσ ὑγιεινοὺσ μᾶλλον ἢ τοὺσ νοσώδεισ καὶ τοὺσ εὐφόρουσ ἑκάστῃ ὡρ́ᾳ, καὶ τροφῆσ ὅπωσ εὐπορήσει τῆσ ἱκανῆσ ἐπεμελεῖτο καὶ ἐσθῆτοσ τῆσ μετρίασ, πραγμάτων δὲ καὶ δικῶν καὶ φιλονικιῶν καὶ πολέμων καὶ στάσεων ἐκτὸσ ἦν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 36:4)
παρ’ οἷσ γὰρ καὶ τὰ τῶν μοιχειῶν μεγαλοπρεπέστερόν πωσ παραπέμπεται, πολλῆσ καὶ σφόδρα φιλανθρώπου τῆσ εὐγνωμοσύνησ τυγχάνοντα, τὰ μὲν πολλὰ ὑπὸ χρηστότητοσ οὐκ αἰσθανομένων τῶν ἀνδρῶν, τὰ δέ τινα οὐχ ὁμολογούντων εἰδέναι, ξένουσ δὲ καὶ φίλουσ καὶ ξυγγενεῖστοὺσ μοιχοὺσ καλουμένουσ ἀνεχομένων, καὶ αὐτῶν ἐνίοτε φιλοφρονουμένων καὶ παρακαλούντων ἐν ταῖσ ἑορταῖσ καὶ θυσίαισ ἐπὶ τὰσ ἑστιάσεισ, ὡσ ἂν οἶμαι τοὺσ οἰκειοτάτουσ, ἐπὶ δὲ τοῖσ σφόδρα ἐκδήλοισ καὶ φανεροῖσ μετρίασ τὰσ ὀργὰσ ποιουμένων·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 171:2)
τὸ μὲν οὖν πρῶτον μετρίασ αὐτὴν ἀποδοχῆσ τυγχάνειν ἐν τοῖσ βασιλείοισ, μετὰ δὲ ταῦτα γνησίαν ἀναγορευθεῖσαν γυναῖκα πεῖσαι τὸν βασιλέα πένθ’ ἡμέρασ αὐτῇ παραχωρῆσαι τῆσ βασιλείασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 20 4:1)
ἀπὸ δὲ τούτων γενόμενοσ τοῦ μὲν ἔτι φονεύειν ἢ κολάζειν τινὰσ ἀπέστη, μεταβαλόμενοσ δ’ εἰσ τοὐναντίον εὐγνωμόνωσ τοῖσ πλήθεσι προσεφέρετο καὶ πολλοὺσ μὲν εὐεργετῶν, οὐκ ὀλίγουσ δ’ ἐπαγγελίαισ μετεωρίζων, πάντασ δὲ λόγοισ φιλανθρώποισ δημαγωγῶν οὐ μετρίασ ἀποδοχῆσ ἐτύγχανεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 9 6:1)
καὶ γὰρ τὸν Ἀλκιβιάδην οὗτοσ μόνοσ συνεβούλευσε κατάγειν, δι’ ὃν πάλιν ἑαυτοὺσ ἀνέλαβον, καὶ πολλῶν ἄλλων εἰσηγητὴσ γενόμενοσ ἐπ’ ἀγαθῷ τῆσ πατρίδοσ οὐ μετρίασ ἀποδοχῆσ ἐτύγχανεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 37 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION