Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κᾆτα ξαίνειν ξυζωσάμενοσ κυάμουσ τρώγων·
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, pnigos2)
νῦν πρὸσ ἔμ’ ἴτω τισ, ἵνα μή ποτε φάγῃ σκόροδα, μηδὲ κυάμουσ μέλανασ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, antistrophe 23)
Λακεδαιμόνιοι ἐν τοῖσ δείπνοισ τοῖσ καλουμένοισ κοπίσι διδόασι τραγήματα σῦκά τε ξηρὰ καὶ κυάμουσ καὶ φασήλουσ χλωρούσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 462)
διδόασι τῶν συνιόντων ἑκάστῳ τυρὸν χλωρὸν καὶ γαστρὸσ καὶ φύσκησ τόμον καὶ τραγήματα σῦκά τε ξηρὰ καὶ κυάμουσ καὶ φασήλουσ χλωρούσ, κοπίζει δὲ καὶ τῶν ἄλλων Σπαρτιατῶν ὁ βουλόμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 3:1)
Λῆμνοσ κυάμουσ τρέφουσα τακεροὺσ καὶ καλούσ, καὶ Φερεκράτησ Κραπατάλλοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 2 1:1)
καὶ τοῦτον ἀσπασάμενοσ ἡδέωσ πάνυ ἔπειτα ’χρῆσόν μοι σύ, φησί, τὰσ χύτρασ ἐν αἷσιν ἕψεισ τοὺσ κυάμουσ καὶ ταῦτά γε ἔφη τε καὶ παριόντα Φείδιππον πάλιν τὸν Χαιρεφίλου πόρρωθεν ἀπιδὼν τὸν παχὺν ἐπόππυσ1’, εἶτ’ ἐκέλευσε πέμπειν σαργάνασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 5:6)
ὡσ δ’ ἀεί ποτε περί τοὺσ κυάμουσ ἔσθ’ οὗτοσ ὁ σοφιστὴσ γέλωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 74 1:8)
αἲ, αἴ, Πυθαγόρησ τί τόσον κυάμουσ ἐσεβάσθη;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 45:6)
κυάμουσ δὲ οὔτε τι μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν τῇ χώρῃ, τούσ τε γινομένουσ οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντεσ πατέονται, οἱ δὲ δὴ ἱρέεσ οὐδὲ ὁρέοντεσ ἀνέχονται, νομίζοντεσ οὐ καθαρὸν εἶναί μιν ὄσπριον.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 37 6:1)
Κυάμουσ, ὦγαθέ·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Αἰακόσ καὶ Πυθαγόρασ. 7:5)
^ τὸν σοφιστὴν λέγεισ, τὸν ἀλαζόνα, ὃσ ἐνομοθέτει μήτε κρεῶν γεύεσθαι μήτε κυάμουσ ἐσθίειν, ἥδιστον ἐμοὶ γοῦν ὄψον ἐκτράπεζον ἀποφαίνων, ἔτι δὲ πείθων τοὺσ ἀνθρώπουσ ὡσ πρὸ τοῦ Πυθαγόρου Εὔφορβοσ γένοιτο;
(루키아노스, Gallus, (no name) 4:5)
ἓν μὲν ὅτι λάλοσ εἶ καὶ κρακτικόσ, ὁ δὲ σιωπᾶν ἐσ πέντε ὅλα ἔτη, οἶμαι, παρῄνει, ἕτερον δὲ καὶ παντελῶσ παράνομον οὐ γὰρ ἔχων ὅ τι σοι παραβάλοιμι εἰ μὴ κυάμουσ χθὲσ ἧκον ὡσ οἶσθα καὶ σὺ οὐδὲ μελλήσασ ἀνέλεξασ αὐτούσ·
(루키아노스, Gallus, (no name) 4:13)
ὥστε ἢ ἐψεῦσθαί σοι ἀνάγκη καὶ ἄλλῳ εἶναι ἢ Πυθαγόρᾳ ὄντι παρανενομηκέναι καὶ τὸ ἴσον ἠσεβηκέναι κυάμουσ φαγόντα ὡσ ἂν εἰ τὴν κεφαλὴν τοῦ πατρὸσ ἐδηδόκεισ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 4:14)
Εὐκράτησ γάρ με ὁ πλούσιοσ ἐντυχὼν ἐν ἀγορᾷ λουσάμενον ἥκειν ἐκέλευε τὴν ὡρ́αν ἐπὶ τὸ δεῖπνον, οἶδα πάνυ τοῦτο πεινήσασ παρ’ ὅλην τὴν ἡμέραν, ἄχρι μοι βαθείασ ἤδη ἑσπέρασ ἧκεσ ὑποβεβρεγμένοσ τοὺσ πέντε κυάμουσ ἐκείνουσ κομίζων, οὐ πάνυ δαψιλὲσ τὸ δεῖπνον ἀλεκτρυόνι ἀθλητῇ ποτε γενομένῳ καὶ Ὀλύμπια οὐκ ἀφανῶσ ἀγωνισαμένῳ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 7:8)
ἔστω γὰρ ὁ μὲν ἀληθὴσ ἀριθμὸσ ἡμῖν εἴκοσιν, οἱο͂ν, κυάμουσ τισ εἴκοσιν ἐσ τὴν χεῖρα λαβών, ἐπικλεισάμενοσ ἐρωτάτω δέκα τινάσ, ὁπόσοι εἰσὶν οἱ κύαμοι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, οἱ δὲ εἰκάζοντεσ ὁ μὲν ἑπτά, ὁ δὲ πέντε, ὁ δὲ τριάκοντα λεγέτωσαν, ὁ δέ τισ δέκα ἢ πεντεκαίδεκα, καὶ ὅλωσ ἄλλοσ ἄλλον τινὰ ἀριθμόν·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 135:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION